Σήμερα, Πρωτομαγιά, απλά πασχίζουμε να μην ξεχνάμε τους προηγούμενους ώστε να κερδηθούν οι επόμενοι:
Τον Μάη 1886 στο Σικάγο
Την μεγάλη απεργία του 1896 στο Λαύριο
Tην Φεντερασιόν του Αβραάμ Μπεναρόγια και τους νεκρούς της Πρωτομαγιάς του 1911 στην Θεσσαλονίκη
Τον Κρητικό συνδικαλιστή Λούη Τίκα, που έπεσε στο Κολοράντο το 1914 στην σφαγή απεργών στα ορυχεία του Ροκφέλερ
Τους νεκρούς απεργούς των ορυχείων της Μήλου…
Τα δικά μας Μνημόνια που δεν είναι παρά σκληρός ταξικός πόλεμος εναντίον των εργαζόμενων – μια πρόβα τζενεράλε μισανθρωπικών πολιτικών που δοκιμάζονται στο δυστιπικό εργαστήρι της Χρεοδουλοπαροικίας “Η Ελλάς” προτού εφαρμοστούν στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Σήμερα, 1η Μάη, θυμόμαστε ότι η μισθωτή εργασία βρίσκεται υπό διωγμό παντού. Και ότι όσο το εργατικό κίνημα είναι αδύναμο, η ανθρωπότητα φθίνει οικονομικά, κοινωνικά, ηθικά.
Published on April 30, 2018 23:09