The Growing Block

Volgens
de Growing Block Universe Theory of Time bestaan het heden en het
verleden, maar de toekomst niet.

△

Tom
buigt zich over de bar en kijkt naar de billen van Helena. Hij doet
het terwijl hij zich afvraagt of het mag. Is dit objectiveren of is
dit natuur? Ben ik nu een foute man, mag ik alleen naar de kont van
een vrouw kijken als ze met mij is? Mag het op een eerste date? Waar
kijken vrouwen eigenlijk naar als ze een man aantrekkelijk vinden?

△

Het
heden is een objectieve hoedanigheid, te vergelijken met een
bewegende schijnwerper, die steeds licht op iets nieuws schijnt.

△

Lars
zit alleen op zijn kamer en probeert op te schrijven hoe eenzaamheid
werkt. Je bent het niet alleen als je alleen bent, dat is alleen.
Eenzaamheid is op straat lopen maar er niet zijn, uit je lichaam
verplaatsen alsof er een omhulsel van jou over de stoep loopt en jij
boven jezelf zweeft en enkel naar jezelf kijkt.

△

Door
het verstrijken van tijd ontstaat er meer van de wereld.

△

Hanna
kust Merel in een volle discotheek. Een groep jongens begint te
joelen en selfies te maken met de twee meisjes die hun neuzen tegen
elkaar drukken en hun mond open doen om met elkaar te tongen.

△

Omdat
er door het verstrijken van tijd meer van de wereld ontstaat, wordt
beweerd dat the block
universe groeit.
De groei van dit blok vindt plaats in het heden, een heel dun plakje
ruimtetijd, waar continue meer ruimtetijd ontstaat. Zoals snake
op je Nokia 3310, waar de slang met elke pixel die je aantikte groter
werd, maar dan dat die slang steeds een pixel hapt en daarnaartoe
verspringt, zonder te groeien, maar wel telkens in beweging.

△

Henny
staat met haar rollator op het perron te wachten tot de binnengekomen
trein tot stilstand komt. Iedereen heeft oortjes in, kijkt op zijn
telefoonscherm of praat tegen iemand. Henny kijkt opzij, naar een
meisje in een lange zwarte jas met een sjaal om de capuchon
gewikkeld.
‘Kan jij hem tillen?’
'Wat is het handigst,’
vraagt het meisje.
'Nou, dan ga ik eerst en dan dit ding.’
Het
meisje lacht, de trein stopt, de deuren gaan open. Een vrouw van in
de veertig met een libelle
zomerweek tas
en
een rood modieus mutsje op haar hoofd wil tegen de stroom van
uitstappende passagiers in naar binnen lopen. Een man met een rond
brilletje op zijn neus en een kaal hoofd blijft pal voor haar
stilstaan op de trede van de trein en begint te preken dat ze
achterlijk en asociaal is. Hij zwaait erbij met zijn bruinleren
aktetas.

△

Sommige
filosofen merkten op dat, als het idee van de Growing
Block klopt,
we moeten concluderen dat we niet weten of het nu het nu wel is. In
When Am I? A
tense time for some tense theorists schrijft
Craig Bourne over The
Present Problem: 'Is
there anything more certain than the knowledge we have that we are
present?’

△

Iedereen
haalt zijn dopjes uit zijn oren, een meisje met een bontkraag jas
stopt met bellen – 'schatje er gaat iemand tantoe cray hier op het
perron, Jezâs.’
'Niemand heeft meer geduld, echt helemaal
niemand! Kunt u nu godverredomme met uw dikke reet opzij gaan en
gewoon wachten zoals alle andere mensen en ziet u trouwens niet dat
er een oude dame is die iedereen, JA IEDEREEN, als eerst naar binnen
zou moeten laten stappen.’
Henny kijkt naar de man en de man naar
haar en de vrouw naar Henny en het meisje met de zwarte jas staat met
een rollator in haar handen. Het lijkt erop dat de libelle
zomerweek
vrouw zomaar opeens zou kunnen gaan huilen.

△

'It
would be a scandal if our best theory of time could not guarantee
such knowledge; yet I will argue that at least two recently proposed
theories, namely Tolley’s 'hybrid’ tensed theory and McCall’s
'branching model of the universe’, fail in this regard and so should
be rejected.’

△

'Helena?’
'Tom?’

'Wist
je dat Trump dus aan heel veel vrouwen heeft gezeten, maar wel
president van de Verenigde Staten is?’
'Nee.’
'Vind je dat
niet erg?’
'Ik denk het?’

△

Als
wat er gebeurt in het nu vormt wat dadelijk het nu is, zoals de
schijnwerper die nieuwe delen van ruimtetijd beschijnt, waar kies je
dan heen te bewegen?

△

Hanna
draait zich om en geeft een van de jongens, Elias, die net de
flashlight
functie
van zijn iPhone heeft aangezet om een snapchat verhaal te maken een
knietje in zijn ballen en slaat hem daarna op zijn gezicht met haar
vlakke hand. Elias is al aan het filmen en de video vliegt het
internet op.

△

Als
het nu
een keuze is voor een volgend nu, maar het ook in twijfel kan worden
getrokken, waar doen we het dan allemaal voor.

△ 

Lars belt zijn moeder op en gaat
op bed liggen.
'Mam,’ zegt hij, 'als je eenzaam bent gaat tijd
langzamer. Alsof het een postelastiek is dat maar uitrekt en uitrekt
en uitrekt en uitrekt en in het normale leven staat er een beetje
spanning op dat elastiek en dan duurt een uur gewoon een uur en dan
gaan de wijzers vooruit zoals het hoort. Maar dat elastiek maakt
dagen van uren en ik kan wel naar buiten kijken, naar de auto’s die
bewegen en fietsers die voorbijkomen en een kat die van de ene warme
motorkap naar de andere loopt, maar er komt eigenlijk niets nieuws
bij, alles wat er al was verplaatst zich gewoon binnen de zelfde ruimte.’

△

Wie zet wat in beweging?

–

Ik schreef dit stuk voor de aller aller aller laatste editie van de Titaan. <3 Er staan super veel toffe auteurs in, zoals Roos van Rijswijk, Martijn Neggers, Anneroos Goossen, Joubert Pignon en nog veel meer. KOPEN.