Ραντεβού στην μεγάλη οθόνη

Το να βλέπεις από κοντά τα γυρίσματα μιας ταινίας είναι εμπειρία μαγική. Πόσω μάλλον όταν η υπόθεσή της βασίζεται πάνω σε μια δική σου μυθοπλασία.

Είχα λοιπόν την ευτυχία να ζήσω κάποια γυρίσματα της Δεξιάς τσέπης του ράσου στη Μονή Καισαριανής. Να βιώσω το πρωτόγνωρο συναίσθημα που πήγαζε από την αίσθηση ότι ένα συνεργείο 25 ανθρώπων και άλλων τόσων ηθοποιών και κομπάρσων βρίσκονταν ολημερίς σε δημιουργική δράση για να ενσαρκώσουν και να ζωντανέψουν τις λέξεις που έγραψα.

Το έχω νιώσει και στο θέατρο αυτό το θαύμα, με ταλαντούχους παλαιούς και νεώτερους ηθοποιούς και σκηνοθέτες, αλλά αυτή τη φορά η συγκίνησή μου ήταν ακόμη πιο μεγάλη, ανέκφραστη με λέξεις αυτή.

Μόλις μου δώσουν την άδεια οι παραγωγοί και ο σκηνοθέτης, θα ανεβάσω μερικές φωτογραφίες από τα γυρίσματα κάποιων σκηνών του έργου. Προς το παρόν δύο σχετικές αλλά άσχετες με την καλλιτεχνική υπόθεση.

Ευχαριστώ τον Γιάννη Λαπατά και τους συνεργάτες του για τη χαρά και τη συγκίνηση που μου έδωσαν.

ΥΓ

Έκανα κι εγώ ένα πέρασμα, σε πλάνο γενικό, δίπλα στον Γεράσιμο Σκιαδαρέση!

Ραντεβού λοιπόν στη μεγάλη οθόνη