Slaughterhouse-Five

Kurt Vonnegut is een auteur die je niet hoeft te lezen om van hem te houden, want er staan honderden gerustellende citaten van hem online waarmee hij onzekere hemelbestormers leert relativeren. Zo houdt Vonnegut je voor dat je vooral mag genieten van de kleine momenten, omdat die achteraf de grote momenten blijken.

Slaughterhouse-Five (1969) is zijn meest invloedrijke boek en gaat over het geallieerde bombardement op Dresden in 1945. Vonnegut was daar bij, als krijgsgevangene, en overleefde de vuurzee omdat de Duitsers hem naar een diepe kelder hadden meegesleept.

Het eindeloze relativeren komt heerlijk van pas wanneer je als ambitieuze jongeling de prestatiedruk voelt, maar wanneer je met dezelfde levenshouding de oorlog beschouwt, word je er moedeloos van. Vonnegut toont in dit boek de waanzin van massaslachtingen en zegt daarna dat die dingen nu eenmaal zo gaan. Dan is het geen geruststelling meer, dan is het alleen nog verschrikkelijk angstaanjagend. ‘Oorlogen blijven komen als gletsjers’, schrijft Vonnegut. So it goes.