1 [… vind je hier …] 21 - en - 22 [… vind je hier …] 3839. Neem op wie je verliefd...

1 [… vind je hier …] 21 - en - 22 [… vind je hier …] 38

39. Neem op wie je verliefd bent mee naar een museum dat jij mooi vindt
39.1 sta stil voor foto’s of schilderijen, beeldhouwwerken.
39.2 vouw je handen op je rug, alsof je ouder bent geworden bij het binnenstappen van dit gebouw, deze kathedraal, huis van esthetiek, van emoties in andere vormen gegoten, van een anders weergegeven realiteit.
39.3 kijk niet alleen - praat met elkaar, kijk: loop de zaal in en kijk hoe zij of hij zich naar een werk toe buigt, handen beweegt, stil staat, terug loopt.
39.4 koop in de museumwinkel een kaartje met daarop het mooiste kunstwerk dat je hebt gezien. Bewaar het. Als je bij elkaar blijft: stuur het maanden later op, beschrijf hoe het was die dag, hoe alles sindsdien veranderd is, wat er is gegroeid.

40. Draag je hart op je tong
40.1 wanneer je denkt: als we nu niet springen, springen we nooit.
40.2 als het nacht is en alles om je heen stil, behalve het korte en willekeurige gekraak van lakens, als je lichaam tegen een ander lichaam drukt en alles opeens past, als legoblokjes, twee magneten die op de goede kant liggen, de chip in een pinpas, een boom in een landschap
40.3 en vraag je vrienden hetzelfde te doen. Zwijgen verzacht de pijn niet, het stelt het uit, als een langzaam opzwellende tsunami die zes keer zo hard breekt op de branding.
40.4 en leer het aan je ouders, als die het jou nooit geleerd hebben, maar jou er in hebben zien groeien. In het praten, het zeggen, het blootstellen, het kwetsbaar zijn.

41. Vergeet de feestjes niet
41.1 want het mag dan zo lijken dat de vrije avonden en uitslaap ochtenden minder worden, of dat je serieuzer wordt met meer ‘verantwoordelijkheden’, maar er moet altijd ruimte blijven om je zelf even te verliezen. Je ledematen, die ene boodschap die je nog moet doen, iemand die je moet bellen, een onbetaalde rekening, een liefdesverklaring, een gesprek dat je al maanden voor je uit schuift.
41.2 omdat pompende muziek met je ogen dicht in een volgepakte club, waar iedereen om de haverklap tegen je aan drukt, andere lucht in je hoofd brengt: ruimte, een vreemde vorm van vrijheid, een soort vertrouwen in alleen je voeten die de stappen maken en je lijf dat mee moet deinen met het ritme van anderen, alsof je in zee gegooid bent en alleen maar mee kunt met de golven, niet tegen bewegen, echt niet doen
41.3 en laat je meesleuren naar feestjes, sleur anderen mee naar feestjes, beland op feestjes
41.4 drink soms een glas te veel om de volgende dag half brak, half tevreden en half dood op de bank of in het gras te liggen. 

42. Besef dat de nacht anders kan zijn
42.1 bedrieglijk soms, alsof er een roze laag over de werkelijkheid heen gelegd wordt. Een mooiere en rustigere versie van de dag, met minder waarheden, minder realiteit waarmee je moet omgaan.
42.2 en het zou kunnen dat je soms denkt: die nacht houdt nooit meer op, maar dat is meestal niet het geval. Soms heb je dan mensen om je heen nodig, mensen die naast je staan tot een randje licht aan de rand van een veld of een heuvel te zien is.
42.3 maar vergeet ook de nacht niet te ontwijken alsof het je alleen maar op kan slokken om je vervolgens afgemat en kapot uit te spuwen.
42.4 want anders is ook goed, voor je handen die om glazen passen en om heupen en voor vingers die door haren gaan en armen die de lucht in bewegen, voor ontmoetingen met mensen die anders nooit plaats hadden gevonden.