Şiir: “Unutucu” (Z. Yalçınpınar)

(…) bir kapatıyorum: soğuk soğuyor bulutlar toplanıyor deniz konuşmaya başlıyor yalnızlıkla unutuyorum. evrenler kadar siyah bir şapkanın altında yaşamın dünyalarının içinden geçmiş iki siyah gözün bakışları gerçeklerle sıkkın: imgenin yuvasıyla sayıların hesabıyla kapıların eviyle yelkovanın saatiyle desenlerin halısıyla bulutların gökyüzüyle kelimelerin kitabıyla, (…) toz kadar sessiz zerre gibi öz yüksüz bir yaprak ince bir toprak […]