Makaron z sosem carbognese

Sekret kuchni włoskiej opiera się na dwóch filarach. Pierwszy to składniki wysokiej jakości, drugi to duża ilość tłuszczu. Wiadomo, włoskie zimy bywają srogie, więc organizm musi mieć siłę, by z nimi walczyć. Nawet latem. Stworzony dziś przeze mnie sos to połączenie carbonary i bolognese. Mam 24 godziny na opuszczenie Italii, zanim tutejsza policja kulinarna się o tym dowie.

Wybaczcie jakość zdjęć, warunki były niemal polowe.

Składniki na dwie osoby:
100-150 g marakonu (najlepiej z pszenicy durum)
50g boczku
50g szynki
oliwa (1-2 łyżki)
300g pomidorów (mogą być z puszki, ale nie przecier)
dwie szalotki lub jedna nieduża biała cebula
kilka ząbków czosnku
ewentualnie tycinka masła
2 żółtka jajka
100 ml tłustej śmietany
parmezan

Przyprawy: pieprz, sól

Czas przygotowania: 1 godzina

Danie przygotowywałem w Rzymie z lokalnych składników, ale spokojnie da się je znaleźć w Polsce. Przestrzegam jednak przed kupowaniem tych najtańszych z możliwych.

Boczek kroimy w wąskie i cienkie paseczki. Na oliwie (a może i maśle) wytapiamy tłuszcz.




Cebulkę i czosnek kroimy raczej drobno.




Tu nie mam obrazka, więc tylko napiszę, że szklimy cebulkę, potem dorzucamy czosnek, potem pokrojoną w cienkie paski szynkę.




Pomidory myjemy, parzymy przez kilkanaście sekund we wrzątku, na przykład w wodzie przygotowanej do makaronu.




Pomidory obieramy i kroimy np. w plasterki. Może być też w kostkę, co kto lubi. Dorzucamy do rondla.




Po kwadransie powinna z tego powstać taka paciaja. Odparowujemy ją, by sos nie wyszedł wodnisty.




Gotujemy makaron zgodnie z instrukcją.




Po spróbowaniu sosu dodajemy pieprz i sól.




Dodajemy też śmietanę…




… i posypujemy tartym parmezanem, coby sos zagęścić.




Mieszamy wszystko dokładnie i wyłączamy gaz.




Jajka myjemy i oddzielamy białka.




Żółtka lądują w rondlu.




Makaron odlewamy…




… i szybciutko wwalamy do rondla.




Mieszamy, wywalamy na talerze i posypujemy parmezanem i pieprzem. Gotowe.