Απώλεια φόβων ανθρώπινων οι λέξεις του Γουόρντσγουορθ. Ποιος άραγε φοβάται την πολύφωνη μοναξιά, όταν έχει καταφέρει να την μεταμορφώσει σε απέριττη μοναχικότητα;
Κατοικούσ’ εκεί που ανθρώπου πόδι δεν επάτησε,δίπλ’ αποκεί που έπινε νερό το περιστέρι,μια κοπελιά που κανένανε δεν είχε να την κανακεύεικαι την αγάπαγαν, αλήθεια, πολύ λίγοι.Βιολέτα ήτανε πλάι σε μουσκλιασμένη πέτραμισοκρυμμένη από το μάτι.Ωραία σαν τ’ άστρο που μονάχο τουψηλά στον ουρανό φέγγει.Έζησε άγνωστη και λίγοι μάθανεπότε άφησε η Λουκία την τελευταία πνοή της.Τώρα αναπαύεται στο τάφο της και μόνομονάχα εμένανε μου λείπει κάτι.
Κατοικούσε
WILLIAM WORDSWORTH [1770-1850]
Μετάφραση: Ανδρέας Αγγελάκης
Lucy
She dwelt among the untrodden ways
Beside the springs of Dove,
A Maid whom there were none to praise
And very few to love
A violet by a mossy stone
Half hidden from the eye
Fair as a star, when only one
Is shining in the sky.
She lived unknown, and few could know
When Lucy ceased to be;
But she is in her grave, and oh,
The difference to me
Published on July 08, 2016 12:43