Zachtaardig zijn

In drukke periodes, of in periodes waarin ik niet heel erg lekker in mijn vel zit, moet ik altijd weer bij mezelf constateren dat ik harder word. Harder voor mezelf en daarmee, bijna automatisch, ook voor anderen. Nu ben ik niet per se iemand die altijd maar poeslief en gezellig is – ik kan een grote mond hebben en mijn humor is vaker wel sarcastisch dan niet, maar ik ben óók een heel zachtaardig persoon.

Ik vind het fijn om aardig te zijn tegen mensen en dat mensen dan ook aardig tegen mij zijn. Ik ben oké en jij bent oké en samen zijn we heel oké, dat idee. Wanneer ik dan weer zo’n periode heb waarin het me allemaal even niet zo goed lukt, dan valt het me eens te meer op wanneer anderen wél zachtaardig zijn. Dan verbaas ik me over hoeveel aardige mensen er (gelukkig) toch nog zijn en hoe een glimlach of een helpende hand een wereld van verschil kan maken.

Want nog los van het feit dat het voor een ander leuk en prettig is, wanneer jij aardig voor hem of haar bent, geloof ik ook heilig dat het voor jou beter is. Volgens mij wordt iedereen er een beetje beter van. Wanneer ik koffie drink bij Toki, mijn favoriete koffiespot van dit moment, valt het me elke keer weer op hoe ontzettend vriendelijk (en dan op een zachtaardige manier,) de eigenaren zijn. Ik kan me er niet aan onttrekken dat ik geloof dat de koffie daardoor beter smaakt en de eigenaren meer plezier in hun werk hebben. Bij Toki hoor je niemand snauwen of haasten, er hangt een heerlijk relaxte, gezellige en vriendelijke sfeer. Ik merk dat dit iets met me doet.

Toen ik afgelopen zondag weer bij het desbetreffende Toki zat, en ik van plan was te gaan werken op mijn laptop, dacht ik: nee, ik ga eerst een koffie drinken en een beetje om me heen kijken. Laat ik gewoon eens glimlachen naar anderen. Naast mij kwam een vader met een zoontje van een jaar of vijf zitten – een lief en opgewekt jochie. Hij begon honderduit tegen me te kletsen, terwijl hij nieuwsgierig naar mijn telefoon met koptelefoon keek. Ik vroeg hem of hij misschien een liedje wilde luisteren en volgens mij had ik hem geen leuker cadeautje kunnen geven.

Hij koos een liedje uit van Drake (want dat was zijn lievelingsmuziek,) en terwijl het jongetje zijn liedje luisterde (uiteraard nadat ik gecheckt had of mijn koptelefoon niet te hard voor hem stond,) kletsten de vader en ik wat met elkaar. Het was een ontmoeting zonder handen schudden, zonder namen noemen – maar toch een betekenisvolle. En toen ze weg waren kon ik niet anders dan glimlachen en denken: toch goed dat ik niet meteen vol in mijn laptop ben gedoken.

En dat is waar ik op dit moment hard aan werk. Meer in zo’n moment zijn. Gewoon even om me heen kijken, openstaan voor zo’n signaal en er iets mee doen. Niet alleen maar rennen en je afsluiten en niet naar anderen omkijken. Het kan alleen al zo interessant zijn om bewust te kijken naar of je misschien iedere dag iets kleins voor iemand kunt betekenen. Dat zachtaardige toon je volgens mij door oprechte interesse te tonen in een ander en rekening te houden met andermans gevoelens. Door niet over iemand heen te walsen, maar door echt even op te staan voor die persoon. Maar ook door echt te luisteren, gemeend te glimlachen en eens iets verder te  vragen dan ‘hoe gaat het’ alleen. Het kan een kleine aanraking zijn, een lief gebaar of het aanbieden van hulp. Door de buschauffeur eens te bedanken bij het uitstappen of door iemand een lief complimentje te geven. Het kan wat mij betreft alles zijn – maar wel altijd met aandacht. Ook heeft zachtaardigheid voor mij veel te maken met minder schreeuwen en bombastisch, en meer in het kleine zoeken.

En natuurlijk, zachtaardig zijn voor jezelf is minstens net zo belangrijk. Wanneer je hard bent voor jezelf, wordt het bovendien ook heel erg lastig om zachtaardig te zijn voor een ander. Het wordt dan al gauw nep of een toneelstukje en daar heeft helemaal niemand iets aan. Zachtaardig zijn voor anderen werkt, volgens mij, het beste als je je ook écht zachtaardig voelt. Voordat je daar aan kunt beginnen, lijkt het me een noodzaak om eerst te kijken naar wat jíj nodig hebt en goed voor jezelf te zorgen. Alle dingen die ik hierboven noemde, die je voor een ander kunt betekenen, doe je die ook voor jezelf? Richting jezelf? Of laat je het toe als een ander het voor jou doet?

Verder heb ik het gevoel dat vriendelijk zijn voor anderen ook wel veel met een keuze te maken heeft. Je kunt ervoor kiezen om, als je wakker wordt ‘s ochtends, te zeggen: vandaag wil ik zacht zijn tegenover anderen. Je kunt het op z’n minst proberen, in ieder geval. Ik deed dat afgelopen zondag. Toen ik wakker werd besloot ik dat ik er een luchtige, zachte dag van wilde maken. Voor mij betekent dat dat ik me probeer niet te veel zorgen te maken, niet te veel piekeren, gewoon een beetje met de flow meegaan en vriendelijk zijn tegen mezelf en anderen. Dat pakte uitstekend uit. Niet alleen had ik een heerlijke dag met veel buiten in de zon zijn, ook werkte ik als een trein, had ik de leuke ontmoet met de vader en het zoontje, glimlachte ik op de fiets naar vreemden en zij lachten terug, en had ik goede gesprekken met vrienden. Aan het einde van de dag voelde ik me energiek en tevreden en besloot ik het de dag ernaar weer te proberen.

Verwacht dus niet van jezelf dat je direct als een Moeder Teresa door het leven gaat. Je kunt gewoon jezelf blijven, maar daarnaast een beetje extra moeite doen om zachtaardig  te zijn tegen anderen. Laten we heel eerlijk zijn: de wereld heeft het nodig.  Alleen al wanneer ik boodschappen doe zie ik zoveel mensen om me heen van wie ik denk: jij kunt wel een beetje zachtaardigheid gebruiken. En ik weet zeker dat er genoeg momenten zijn waarop anderen zo naar mij kijken – want we hebben het allemaal een beetje nodig, op z’n tijd.

Zachtaardig zijn tegen mensen kan zorgen voor minder eenzaamheid, meer lachen, meer plezier, minder zorgen, toffe ontmoetingen, leuke gesprekken en veel voldoening – zowel voor de ander als voor jou. Ik moet mezelf eraan helpen herinneren dat ik niet te hard word, want zo wil ik helemaal niet zijn. En wanneer ik dan in zo’n periode zit waarin dat allemaal wat lastiger ligt voor me, dan wil ik mezelf eraan reminden dat het niet allemaal om míjn ego draait. Dat is niet altijd makkelijk, want soms wordt je ego zo groot, of worden de zorgen zo groot, dat het logisch is dat alles daardoor even in beslag wordt genomen. Toch denk ik niet dat we dáár leukere mensen van worden. Zonde, want er zíjn zoveel leuke mensen. We moeten het soms alleen nog eventjes aan elkaar laten zien.

En jij? Hoe zachtaardig ben jij? Of hoe zachtaardig voel jij je, maar hoe uit je het? Voel je vrij om je gedachten over dit onderwerp te delen bij de comments. Dat waardeer ik enorm. Fijne dag!

Foto: Aline Bouma.

The post Zachtaardig zijn appeared first on De Groene Meisjes.