Πονάει μάτι, βγάζει… παραμύθι

Το μάτι μου δεν λέει να γίνει καλά.

Πέντε μέρες τώρα είναι κόκκινο και πρισμένο, με ενοχλεί, πονάει και δακρύζει ασταμάτητα. Δειχνω σαν κοιμησης, νυσταγμένος, κερατας και δαρμένος. Μοιάζω με κλαμμένο κώλο.

Παίζει την έννατη μέρα να βγει απο τα δάκρυα μου κανένα παιδί. Αερικό που ήρθε να εκολαφθει μέσα στο μάτι μου. Αν γεννηθεί αγόρι θα τον πω Τσίμπλα.

Αν γεννηθεί κορίτσι θα το πω Μπλίτσα (απ’ το τσιμπλίτσα).

Αλλά αν βγούνε δίδυμα θα τα πω Κλαίονα και Κλαιονίκη.

Εκτος κι αν μέχρι τότε μου τη βαρέσει και το βγάλω από τον πόνο και γίνω ο Οντιν. Θα κρεμαστω και από το Κοσμικό Δέντρο για να πάρω τη σοφία των Ρούνων.Ή άλλη μια αντιβίωση.