Sabiha Gökçen

“Atatürk birkaç saniye kadar duraladıktan sonra konuşmasına tekrar devam etti:

«Biz büyük savaşlar görmüş, büyük bir milletiz.. Ama savaşçı değil, barışçı felsefeyi benimsemiş bir milletiz.. Bu nedenle dünyanın nereye gittiğini, bu gidişin gelecekte bize ne gibi oyunlar hazırlamakla olduğunu bilmemizde, görmemizde yarar vardır.. Konuya sadece savaş ve barış açısından bakmak elbette ki yanlıştır.. Buna ekonomi açısından da teknolojik gelişmeler açısından da, uygarlıklar açısından da bakmak gerektir.. Kendimizi dünyadan soyutlayamayız. Dünya nimetlerinin emperyalist ülkeler tarafından zaman zaman pervasızca paylaşıldığını ve bu paylaşma esnasında gelişmemiş üllkelerin tarihten silindiğini hafızalardan da. silmek kadar gaflet olamaz.. Dünyanın bugünkü durumu hiç de parlak görünmüyor. Her ülke, gençliğini bir başka ideolojiye sahip olarak yetiştirme gayreti içinde. İtalya faşizm ideolojisine dört elle sarılmış. Bu ülkenin diktatörü olan Mussolini ülkesinin sekiz milyon faşist gencinin süngüsü üzerinde yaşadığını haykırıp duruyor.. İtalyan gençlerine kara gömlekler giydirerek çoktan tarihe gömülmüş bulunan Roma İmparatorluğunu yeniden kurmayı bu şartlandırılmış gençlere aşılamaya çalışıyor. Almanya'da Hitler'in yaratarak geliştirmekte olduğu nazilik ve faşizmin bir başka, bir büyük tehlikeli benzeridir. Hitler bir ırkçıdır. Dikkat buyurunuz, milliyetçi demiyorum, ırkçıdır diyorum. Alman ırkını en üstün ırk olarak gören bir mecnundur. Tekmil Alman gençliğini peşine takmış, onlara bu ideali aşılamıştır. Moskova'da oynanan oyun ise bir başka türlüdür.. Stalin yalnız kendi gençliğine değil, dünya gençliğine komünistlik ideolojisini aşılamaya çalışıyor. Komünistlik propagandasının, fukarası ve cahili çok ülkelerde ne kolay taraftar topladığı ise ortada bir gerçektir. Ancak komünistlik de bir ideolojidir. Diğer taraftan varlıklarını başka ve bilhassa yoksul ve geri kalmış ülkeleri sömürerek sürdüren, yeni kuşaklarını da bu ideoleji ile yetiştirmekte olan siyasi ve ekonomik emperyalistler var.. Bir de Fransa'nın tuttuğu hürriyetçi bir demokrasi yolu vardır. Yani gençliği hürriyete, cumhuriyete ve demokrasiye bağlı olarak yetiştirme yolu.. Tabii bugün sayıları artık pek azalan şeriatçı, ümmetçi akımlardan hiç bahsetmiyorum.. Kralcıları da bunlara dahil edebilirsiniz.. Türk gençliği bu gerici, kara taassubun egemen olduğu akımlardan kendisini kurtarmıştır. Evet, gelelim artık asıl konumuza.. Şimdi değerli konuklarım ve arkadaşlarım, ülkemizin ve ulusumuzun yarını ile ilgili olarak ideolojiler konusundaki fikirlerini, görüşlerini, düşüncelerini açıkça söylesinler burada.. Bizim için bu saydığım ideolojilerden biri gerekli midir? Evetse niçin, hayırsa neden? Ve bizim için en doğru yol hangisidir bunu bulup çıkartalım..»

İlk sözü tarih profesörü aldı:

«Günlerden beri tartışma gündemi olarak ortaya getirilen konuya bu akşam tam bir açıklık kazandırmış bulunuyorsunuz.. Gerçekten de bu ideoloji konusu son derece önemli bir meseledir.. Ve ülkemizde aşağı yukarı 25 yıldan beri tüm aydınlarımızı düşündürmektedir. Ümmetçiliğin yürümeyeceğini, yüzyıllar boyu adeta unutturulmak istenen Türklüğümüzün uyandırılması gerektiğini ilk defa kuvvetle ortaya süren, kuruluşunda sizin de bulunduğunuzu sandığım 'İttihatçılar'dır. 'İttihat ve Terakki' partisidir..»

Atatürk burada hemen söze girerek bir düzeltme yaptı:

«Bu partinin çalışmalarını gizli olarak yaptığı yıllarda kurucularını ve başındakileri tanımıştım.. Aralarında çok yakın, güvendiğim, inandığım, saygı duyduğum arkadaşlarım da vardı.. Zaman zaman onlara öğütler de verdim. Kaç defa beni de aralarına almak için şiddetle ısrar ettiler. Ama ben her zaman bu teklifleri reddettim. Nedeni de, askerlik ile politikanın birbirinden kesinlikle ayrı tutulması gerektiğine olan sarsılmaz inancımdır.»”
― Sabiha Gökçen, Atatürk'le Bir Ömür