Anna Simon's Blog, page 5

Zesde verjaardag Librivox, en 6 december?

Vandaag bestaat Librivox 6 jaar (zelf ben ik 28 juli 2007 begonnen bij Librivox, dus vlak voor de 2e verjaardag). Ter gelegenheid van deze verjaardag hebben we een speciaal groepsproject gemaakt: 66 korte bijdragen met als enige gemeenschappelijke factor het woord “zes” in de titel. Fictie, non-fictie, gedicht of verhaal, in welke taal dan ook – de lezers zochten zelf hun materiaal.

Librivox 6th Anniversary Collection

Ik heb daar ook drie stukken aan bij gedragen. Een sprookje van de Gebroeders Grimm (De Zes Zwanen), een journalistiek werkje over een spectaculaire ontsnapping uit de Leeuwarder gevangenis in de 19e eeuw (‘De ontvluchtingsgeschiedenis van een zestal zwaar veroordeelden’), en een gedicht van Isaac da Costa (‘De zesde december’).

Dat gedicht heb ik natuurlijk alleen maar vanwege de titel gekozen – en zo vind je nog eens wat. Wat ik niet kon ontdekken: over welke zesde december heeft hij het nou? Uit het gedicht wordt duidelijk dat er op die datum iets van belang gebeurd is in de Nederlandse geschiedenis, een heldendaad of overwinning – maar wat, wie, hoe? Isaac da Costa leefde van 1798 tot 1860, dus dat geeft een richting. Daarnaast vond ik bij een ‘Google books’ vermelding een jaartal ’1816′ onderaan het gedicht. Oorlog met Napoleon? Ontstaan van het Koninkrijk der Nederlanden?

Ik heb het vermoeden dat het met dat laatste te maken heeft. Eind 1813 trokken de Fransen zich terug uit de Nederlanden, en een driemanschap wierp zich op als provisionele regering. Eind november of begin december riepen zij een nieuwe onafhankelijke staat uit, het “Koninkrijk der Nederlanden”. En de nazaat van de Oranjes, die al jaren in ballingschap in Engeland leefde, werd uitgenodigd om koning Willem I te worden (wat hij eerst nog afsloeg; hij liet zich de eerste 2 jaar ‘soeverein vorst’ noemen). Maar op welke dag nu wat gebeurde: de 2 boeken die ik heb over de Nederlandse geschiedenis pinnen zich niet vast op een datum, en op internet zijn de websites het ook niet met elkaar eens. Wat gebeurde er nou precies op 6 december? Was het wel 1813 – of gaat het nog heel ergens anders over?

Jane Austen: Gevoel en Verstand

Het volgende boek is af – een samenwerking met Julie VW, die 10 hoofdstukken insprak in een prachtige Vlaamse tongval. Dit keer een vertaling van Jane Austen’s “Sense and Sensibility”. De vertaling uit 1922 klinkt misschien wat ouderwets in onze oren (ik vind dat het origineel van Austen de tand des tijds beter doorstaan heeft). Maar ik kan Jane Austen’s verhalen niet weerstaan, in welke vorm dan ook.

Dit is Jane Austen’s eerste gepubliceerde roman, over twee zussen, Elinor en Marianne Dashwood – hun geluk en verdriet in de liefde en alle verwikkelingen van dien – vol van Austen’s gebruikelijke droge humor en ironische blik op de (toenmalige) maatschappij.

[image error]

“Recording block”

Een jaar en een dag na mijn laatste berichtje hier. Meer dan een jaar heeft het me gekost om een volgende solo te voltooien. Een aantal maanden heb ik helemaal niets ingesproken! Hoe het kwam? Drukte in mijn dagelijks werk en leven – zeker. Maar ik had misschien ook wel wat te veel ingesproken tegelijk – “I had been overdoing things” – het was meer een plicht, een klus, geworden dan de lol die het voorheen was om iets moois te maken. Het begon ook niet toevallig rond de tijd dat ik m’n 1000ste sectie voltooide. 1000? Bizar! Maar waar… Al honderden uren van mijn stem zijn inmiddels te vinden op internet. Dat legde me even het zwijgen op.

Maar mede dankzij een paar hartverwarmende berichtjes op deze site ben ik het weer op gaan pakken, en heb moed gevat om afgebroken projecten te voltooien. Dus vandaag: een nieuwe solo af! Een ongeluksvogel van George Lodewijk Kepper. Een eigenaardig boek – het verbaasde me niet toen ik achteraf merkte dat de auteur pas 26 jaar oud was toen dit boek verscheen – maar het speelt in een tijd die in de Nederlandse geschiedenis vaak onderbelicht wordt, en zit vol minder of meer spannende avonturen.

‘Een ongeluksvogel’ is een roman uit 1868, over de lotgevallen van Eduard van Bergen – zijn opvoeding, schooltijd, vriendschap, liefde en avonturen als soldaat tijdens de opstand van Belgie en de tiendaagse veldtocht van 1831.

Minnebrieven van Multatuli

Het volgende audioboek is weer iets heel anders: Minnebrieven – door Multatuli. Dit was een suggestie van Jacques Lameriks (hartelijk dank!). Het werkt goed als luisterboek, volgens mij – ik hoop dat ik het goed tot zijn recht heb laten komen. Het was geen makkelijk boek om in te spreken, vanwege al de passie die er in zit, en Multatuli’s gebruikelijke eigenaardigheden. Maar erg indrukwekkend.

Op het eerste gezicht is Minnebrieven (gepubliceerd in 1861) een brievenroman, met als drie hoofdrolspelers Max en zijn vrouw Tine, en het jonge meisje Fancy, Max’ muze. Het is een vervolg op het 2 jaar daarvoor verschenen werk Max Havelaar, ook wat betreft de aanklacht tegen de wantoestanden in het toenmalige Nederlands-Indië. Multatuli springt opnieuw heen en weer tussen fictie en realiteit.

Willem Frederik Hermans noemt Minnebrieven “een van de grilligste, wildste boeken die de Nederlandse literatuur rijk is.” Volgens Multatuli zelf is het “een getrouwe spiegel van een maand aandoeningen en indrukken. Er bestaat geen boek dat waarder is”. En: “’t is alles! Poesie, sarcasme, politiek, wellust, scherpte, logica, godsdienst, alles.” (door Anna Simon)

Ik heb er dit keer voor gekozen om de voetnoten niet aan te duiden in de tekst zelf, maar alleen aan het eind van de delen, om de flow van de tekst niet te veel te onderbreken (zie het commentaar van archibald). Werkt dit beter? Helemaal ideaal zal het nooit zijn…

P.S. In juni ook nog een Engelstalige solo voltooid – heel wat anders, een luchtige detective: Malcolm Sage, detective geschreven door Herbert George Jenkins.

Een romantische komedie uit 1882

Vandaag af: Het testament van mevrouw De Tonnette, door Gerard Keller (1829-1899). Ik had nog nooit van het boek of de schrijver gehoord, maar kwam het tegen op DBNL. Ik krijg elke maand een herinneringsemail als de lijst nieuwe online teksten van DBNL beschikbaar is – en kan dan niet wachten om door de lijst te snuffelen. Zo krijgen oude werken weer nieuwe aandacht. Ik hoop dat ik daarin help door er vervolgens een luisterboek van te maken.

Dit boek is een luchtige romantische komedie tegen de achtergrond van een aantal kuuroorden in het Schwarzwald. Een extra lading kreeg het voor mij door te bedenken dat het 128 jaar geleden gepubliceerd is – nu komen alle verwikkelingen tussen de heren en dames vrij onschuldig over, maar dat zal in 1882 wel anders geweest zijn. De hoofdpersonen reizen veel per trein: dat was in 1882 denk ik ook wel modern en hip.

Het testament van mevrouw De Tonnette is een moderne romantische komedie – althans, modern voor het jaar 1882, waarin het verscheen.

Mevrouw De Tonnette is een rijke, ongetrouwde, oude dame. Zij maakt, in het geheim, een nieuw testament, waarin ze al haar geld nalaat aan een arm achternichtje, Lina Ochten. Er is wel een voorwaarde: Lina moet getrouwd zijn op het moment dat het testament in werking treedt.

De twee neven van de oude dame, de ijdele hoofdambtenaar Pieter Botwater en de flamboyante musicus Anasthase van Sterren, zijn er altijd van uit gegaan dat zij het fortuin samen zouden erven. Als ze bij toeval te weten komen van het nieuwe testament zijn ze woedend, en beramen ze ieder voor zich een plan. Lina Ochten, die van niets weet, is ondertussen voor een vakantie afgereisd naar het Zwarte Woud, met een stel kennissen. Pieter en Anasthase reizen haar in het geheim achterna, zonder dat ze het van elkaar weten, ieder vastberaden om Lina ten huwelijk te vragen.

Kleine Zielen

Een nieuw luisterboek is af: de kleine zielen, van Louis Couperus. Ik had dit boek zelf niet eerder gelezen, maar het blijkt prachtig te zijn. Veel emotionele dialogen, ruzies enzovoort, dus nogal een uitdaging bij het inspreken. Zie de librivox pagina: http://librivox.org/de-kleine-zielen-van-louis-couperus/

De kleine zielen is het eerste gedeelte van de romancyclus De boeken der kleine zielen, die zich afspeelt in Den Haag.

Fragmenten uit een recensie ten tijde van de eerste druk (Elsevier, 1902): deze Haagse roman geeft van de Hagenaars een weinig lieflijke portrettengalerij. Toch geloven wij niet dat speciaal Haagse ondeugden en Haagse kleinzieligheden worden getekend in deze roman. Mensen van elders moeten typen herkennen. Voor niemand is dit echter een troost. Couperus toont zich in dit werk een meester in de kunst van karaktertekening. Al die mensen uit het boek leven, leven zo krachtig in ons, dat wij hun karakters onthouden, lang na de lectuur van het kostelijke werk dat ons inderdaad het kleine geeft, maar uitgebeeld door een kunstenaar van grote begaafdheid.

In de deftige familie Van Lowe is wat gebeurd. Och, och! zo wat vreselijks is gebeurd in die nette familie! Constance was getrouwd met een minister-resident aan het Italiaanse hof, maar zij wordt intiem met zijn secretaris, baron Van der Welcke. Constance wordt betrapt door haar man en een scheiding volgt. Van der Welcke biedt Constance op last van zijn rechtzinnige ouders zijn hand aan, hoewel hij Constance niet meer lief heeft, en die wordt aanvaard. Dat was veertien jaar geleden. Zij zijn daarna als bannelingen in het buitenland gebleven. Nu keren ze terug naar Den Haag, voor hun zoon, en omdat Constance heimwee heeft naar haar familie. Couperus laat ons zien hoe Constance en haar man door alle familieleden worden ontvangen, doet ons weten wat zij van hen denken, wat er achter hun rug al zo wordt gekletst. Couperus’ nieuwe werk is zeker te rangschikken onder zijn beste karakterromans.

(Voor de samenvatting heb ik een stuk uit een contemporaine recensie uit Elsevier bewerkt – zowel omdat ik dat leuk vind, zo’n recensie van toen het boek net verschenen was, als omdat ik zelf niet echt in een creatieve bui was om iets origineels te schrijven.)