Δημήτρης Καραβασίλης's Blog, page 31

Ζωντανός

Αποφάσισα να βγω για έναν περίπατο.  Να διασχίσω απ άκρη σ άκρη την πόλη μου. Είχα μείνει καιρό μαζί με τη μοναξιά μου και αισθανόμουν οτι καλοσυνηθίζω. Πήρα τους δρόμους. Η πόλη μου είχε μείνει ίδια. Να θυμηθώ να ρωτήσω την μοναξιά αν πέρασε κι απο δω πριν να εγκατασταθεί σε μένα. Στην πρώτη στροφή [...]

Καθρέφτης

Μια φορά ένας άνδρας με τον γιο του περπατούσαν μέσα στο δάσος. Ξαφνικά το αγόρι σκουντουφλά και πέφτει κάτω. Χτύπησε το πόδι του και φώναξε δυνατά: - ΑΑΑΧΧΧ! Ξαφνιασμένο, ακούει την φωνή του να επιστρέφει: - ΑΑΑΧΧΧ! Παραξενεμένο από το φαινόμενο, φωνάξει: - Ποιός είσαι; Όμως την μοναδική απάντηση που παίρνει είναι: - Ποιός είσαι; [...]

Για την Ιμβρο

Διασταύρωση

Η Άννα βιαζόταν να πάει στο σπίτι της. Είχε έρθει ο αδερφός της από την Λάρισα. Είχε να τον δει τόσο καιρό. Δεν μπόρεσε να πάει να τον πάρει από το σταθμό. Αυτή η χαζοσυνάντηση στη δουλειά έτοιμη να σκοτώσει τις εκπλήξεις. Ποτέ δεν είχε καταλάβει, πώς γίνεται κάθε φορά που της συμβαίνει κάτι όμορφο [...]

Περικοπές στην παιδεία

Ένα από τα πολλά έγγραφα που καταφτάνουν μέσα στην πρωινή αλληλογραφία στις σχολικές μονάδες είναι κι εκείνο που έχει οδηγίες για το πώς θα γίνει οικονομία στα σχολεία. Δεν αναφέρεται στην έλλειψη κονδυλίων για την αγορά πετρελαίου. Η ζεστασιά τον χειμώνα πια θα είναι μια από τις πολλές αναμνήσεις, όπως εκείνες με τον Μάη που [...]

Ένα κομμάτι σχοινί

Διάβαζα με πολύ ενδιαφέρον το παρακάτω περιστατικό: "Ένας ορειβάτης θέλησε να ανεβεί το ψηλότερο βουνό. Ξεκίνησε, λοιπόν, την περιπέτεια του μετά από πολλά χρόνια προετοιμασίας. Όμως, επειδή ήθελε τη δόξα μόνο για τον εαυτό του αποφάσισε να σκαρφαλώσει το βουνό μόνος. Η νύχτα, λοιπόν, έπεσε βαριά και ο άνδρας δεν έβλεπε τίποτα. Όλα ήταν μαύρα. [...]

πολιτεία

Μη νομίζετε οτι σκύβω επειδή με βαραίνουν τα χρόνια. Αυτά είναι σειρήτια, παράσιμα, πως το λένε. Καμαρώνω για όσα έζησα και τα έζησα με όση λεβεντιά και αξιοπρέπεια μπορούσα. Πέρασα πείνα, δυστυχία, πόλεμο, έζησα ξενητιά...μα δε λύγισα. Αναστασία είπα, θα κρατήσεις για χάρη των ανθρώπων. Επειδή οι άνθρωποι έτσι είναι καμωμένοι. Για να λυγίζουν ναι, [...]

Όταν έρχονται τα..μέτρα

Πως ήρθε και θυμήθηκα τον Χατζηδάκι. Ο ουρανός συννέφιασε τούτο το δειλινό. Παράξενο επειδή τις τελευταίες μέρες μας πήγαινε περίπατο στα λιβάδια του ήλιου. Κοίταξα έξω από το παράθυρο και είδα τα σύννεφα να ταξιδεύουν πάνω από τα βουνά, να πλησιάζουν πάνω από τη πόλη. Κι εκεί που σε άλλους θυμίζουν σχήματα οικεία, ζωάκια της [...]

Σύντομη Επίσκεψη η Γλυκύ Όνειρο.

Με μεγάλη συγκίνηση αναρτώ τα διαμάντια από την ψυχή του Σωτήρη όταν επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Ίμβρο και την Τένεδο.   Δυο μαργαριταρένιες ανταύγειες στην άκρη του Αιγαίου. Η άφιξη που πλησιάζει μας προκαλεί μια διαφορετική αίσθηση που διαπερνά τα κουρασμένα κορμιά μας. Το καραβάκι φτάνει στο λιμάνι μεγαλώνοντας την αγωνία της αποβίβασης στους [...]

Η πόλη

Κάποτε ζούσε ένας γέρος και σοφός άνθρωπος. Κάθε μέρα, έπαιρνε μια κουνιστή πολυθρόνα και μαζί με την ανιψιά του καθόντουσαν στο επαρχιακό βενζινάδικο που είχαν, περιμένοντας τους περαστικούς να γεμίσουν τα αυτοκίνητά τους. Κάποια μέρα, πέρασε από εκεί, ένας ψηλός γεροδεμένος άνδρας, σίγουρα τον έκανες για τουρίστα και ρώτησε: - Τι πόλη είναι αυτή; Ψάχνω [...]