Δημήτρης Καραβασίλης's Blog, page 29

Θεοφάνεια στην Ιμβρο

Ανήμερα τα Φώτα, μετά τη λειτουργία, ο Μεγάλος αγιασμός. Η τελετή του αγιασμού γινόταν στις βρύσες και μόνο στο Κάστρο που ήταν το λιμάνι του νησιού, έριχναν τον Σταυρό στην θάλασσα. Τα θαλασσολυκόπουλα έπεφταν στα παγωμένα νερά να τον πιάσουνε. Ο παπας πετούσε ο σταυρό στην θάλασσα λεύτερα και με όση δύναμη είχε και το [...]

Ρίσκο

Αν γελάς, κινδυνεύεις να φανείς ανόητος. Αν κλάψεις, κινδυνεύεις να φανείς συναισθηματικός. Αν στραφείς σε κάποιον, κινδυνεύεις να μπλεχτείς. Αν εκφράζεις τα συναισθήματά σου, κινδυνεύεις να φανερώσεις τον αληθινό σου εαυτό. Η προσπάθεια, έχει μέσα της τον κίνδυνο της αποτυχίας. Παρόλα αυτά πρέπει να ριψοκινδυνέψεις. Επειδή ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή είναι, να μην ρισκάρεις [...]

Τ’ αμίλητο νερό. Πρωτοχρονιά στην Ίμβρο.

Καλή χρονιά ( ενδεχομένως "ανήσυχη" – επιμένω εγώ – ) για όλους μας! Λοιπόν εμείς, τέτοια μέρα κάναμε αρχικά ποδαρικό. Την αυγή, πριν καλά καλά ξημερώσει, άδειαζαν τις  λαγήνες – δεν έπιναν το νερό της προηγούμενης… χρονιάς – και πήγαιναν στην βρύση οι κοπέλες να πάρουν το αμίλητο νερό. Πριν γεμίσουν, έριχναν μια πέτρα στη [...]

«Καλό χρόνο να’χεις»

Ο χρόνος αυτές τις μέρες έχει την τιμητική του.  Αλλά και την τιμή του. Και μάλιστα όσο πάει και ακριβαίνει. Επειδή λιγοστεύει.  Και ό,τι είναι σπάνιο είναι και ακριβό. Αυτές οι διαπιστώσεις ωστόσο είναι το βραβείο ενός θαραλλέου ανθρώπου. Το να σταθείς αντιμέτωπος με τον χρόνο και να μετρηθείς μαζί του είναι κατόρθωμα. Οποιος τον [...]

Θέλω να ξαναγίνω παιδί

Μέρες Χριστουγέννων και η καρδιά μου νοσταλγεί την παιδική μου ηλικία. Πόσο θέλω να ξαναγίνω παιδί! Θέλω να πηγαίνω στα fast food και να νομίζω πως είναι το καλύτερο μέρος στον κόσμο Θέλω να πιστεύω οτι ο κόσμος είναι δίκαιος και καλός. Θέλω να πιστεύω οτι όλα είναι δυνατά. Θέλω να ξανακούσω το Άγιο Βασίλη [...]

Τα Χριστούγεννα μας κρίνουν

Ακούμε καιρό τώρα πως σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι. Χαιρόμαστε μιας και είμαστε περαστικοί και ταξιδιώτες από αυτόν τον κόσμο. Χαιρόμαστε επειδή για μας το είχε πει μάλλον ο Καβάφης. Τα Χριστούγεννα είναι ο προορισμός. Εμείς τα βλέπουμε από μακριά. Άλλοτε πλησιάζουν κι άλλοτε ξεμακραίνουν. Και τότε αναρωτιόμαστε τι να είναι άραγε [...]

Βγήκα κι εγώ για κάλαντα

Πρωί πρωί πήρα τους δρόμους από το ένα χέρι και από το άλλο το καμπανάκι μου. Γυρόφερα την πόλη δυο τρεις φορές. Μπήκα σε καταστήματα, χτύπησα πόρτες σπιτιών και ξανά στους δρόμους. Δεν χόρταινε η ψυχή μου να μοιράζεται τούτα τα θαυμάσια νέα. Είναι από κείνα τα νέα που λες πως τα κάλαντα έγιναν μόνο [...]

«..με το χέρι απλωμένο»

Τα παιδιά είναι κόσμος παράξενος, κοιμούνται κι ονειρεύονται. Πριν από τα Χριστούγεννα, αλλά και στη διάρκεια των Χριστουγέννων, συναντούσα συνεχώς στο δρόμο, σε συγκεκριμένο σημείο, ένα αγοράκι όχι μεγαλύτερο από εφτά χρονών. Μέσα στην τρομερή παγωνιά ήταν ντυμένο σχεδόν καλοκαιρινά, αλλά ο λαιμός του, πάντα τυλιγμένος με ένα κουρέλι, έδειχνε ότι κάποιος, παρ’ όλα αυτά, [...]

Συνάντηση

Mια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου. Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία της πρότεινε να παίξουν κρυφτό. Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε: "Τι είναι το κρυφτό;" Ο Ενθουσιασμός άρχισε [...]

καθρέφτες

Ωρα για μικρό παραμύθι και μεγάλη παραμυθία. Τα πολύ παλιά χρόνια, σε ένα μικρό μακρινό χωριό, ήταν ένα μέρος που το έλεγαν "Το Σπίτι με τους χίλιους καθρέφτες". Ένα μικρό, ευτυχισμένο σκυλάκι, έμαθε για αυτό το μέρος και μια μέρα αποφάσισε να το επισκεφτεί. Όταν έφτασε εκεί, χαρούμενα ανέβηκε τις σκάλες και έφτασε μέχρι την [...]