M. Özgür Mutlu's Blog

Varlık Dergisi Söyleşisi, 2011

1981 yılında Manisa’da doğdunuz. ODTÜ Jeoloji Mühendisliği Bölümü’nden mezun olduktan sonra Jeoarkeoloji alanında yüksek lisans yaptınız. Sizi daha yakından tanıyabilir miyiz?
Çocukluğumdan aklımda kalan üç dört yılda bir yeni bir şehre taşınmak. Babam bankacıydı ve onun sayesinde taşınmak, göçmek, yolculuk, terk etmek, ardımda bırakmak, yeniden başlamak benim lügatimde henüz ilkokulda yer etti. Yazdığım öyküleri de yollarda biriktirdim galiba. Durmak deyince aklıma köy gelir. Manisa’da Yusuf Atılgan’ın köyü olan Hacırahmanlı’nın hemen yanındadır köy. Orada, ninemin yanında kaldım okula başlayana dek. Dev bir lahananın içinde uyuya kalmadım ama sulama kanalında yüzdüğüm, sapanla kuş vurduğum, üzüm bağında yattığım çok oldu. Ne zaman gözlerimi kapayıp yoruldum desem kendime, dinlenecek, gidip durulacak bir yer düşlesem köyü hatırlar, özlerim.

Devamı için: http://mozgurmutlu.blogspot.com.tr/20...

Söyleşi, Olcay Özmen, Edebiyathaber.net, Şubat 2015

1981 doğumlu bir öykücü Özgür Mutlu. ‘Olay yerinden seslenen’ öyküler yazan Özgür Mutlu ile vicdanı, Mithat Amcayı, samimiyeti ve bütün bunlara rağmen öyküyü, yazmayı, yazmamayı konuştuk.

Yazmaya başladığınız zamanı hatırlıyor musunuz? İlk yazı denemeleriniz hangi türde olmuştu? Ve M. Özgür Mutlu kim?

Devamı için: http://www.edebiyathaber.net/ozgur-mu...

Hayat, hayal kurmakla ilgilidir. Meltem Dağcı, Kuledibi Dergi, Aralık 2016

Van Gölü Ekspresi öykü kitabıyla 2011 Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülü’ne değer bulunan 2011 Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülü’nun ikinci öykü kitabı olan Karton Ev’e dair söyleştik.

Sevgiyle büyüyen çocukların dünyasında o karton evlerin yıkılmaz sağlamlıkta kalabileceğine inanan M. Özgür Mutlu’nun samimi yanıtları ile baş başa bırakıyorum sizleri.

Devamı için: http://www.kuledibi.org/manset/m-ozgu...

Derdi Olan Öyküler- BirGün Kitap / Tunç Kurt

M. Özgür Mutlu’nun ikinci öykü kitabı Karton Ev, Nota Bene etiketiyle 2016’da yayımlandı. 2011 Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülü’nü alan ilk kitabı Van Gölü Ekspresi ile tanıdığımız yazarın iki kitap arasındaki beş yıl içerisinde öykü evreninde gösterdiği değişimi Karton Ev’de görüyoruz. İlk öykülerinde en belirgin özellik dili kullanışındaki başarısıydı. Türkçeye hâkim olan yeni bir öykücünün incelikle kurgulanmış ilk öyküleriydi bunlar. Karton Ev’deki öykülerde dil kullanımındaki başarısının arttığını söyleyebilirim. Bunu kelime seçimlerindeki özenden ve kelime çeşitliliğinden anlamak da mümkün.

Devamı için: http://mozgurmutlu.blogspot.com.tr/20...

İçimizde Yırtılan Bir Atlas: Karton Ev, Reportare Söyleşi: FUNDA DÖRTKAŞ

“Susmakla başlayan tüm eylemlerimiz daha da derinleşen bir susmakla bitiyor”; çünkü yerleyeksan olan ne varsa elimizle toplamaya çalıştığımız, evlerimizin kapısında asılı. Kırık, kırgın ve hüzünlü. İnsanın kendisini korunaklı hissettiği evi sahiden duvarlarıyla güçlü, pencereleriyle aydınlık mıdır? En sevdiğini bir pencere kenarında onun hatırasına incelikle bir türküyle bekleyen insanın kartondan mıdır hayalleri? Yerinden yurdundan edilenlerin özlemi, ruhuna ve kalbine sürgün olanların, babasına hasret kalanların, aşkların, ölümlerin ardına düşen Ay, bir dilim gecenin ucundan seslenir, bir düşe ışık olur:

“…İç denizindeyim tüm iç denizlerin. Sırtüstü yatıp Ay’ın suyunda, ellerimi yastık yapıp başımın ardında birleştiriyorum, çarşaf gibi örtüyor üstümü ışıltılı su. O anda görüyorum parıltısı suda dalgalanan Ay’ı tepemde. Aldandığımı anlıyorum. Hiç üzülmüyorum ama. Uzanmışım Ay’ın aynasında, buradan, altımda serilen karanlık dünyadaki tüm denizlere düşmüş Ay’ın yansısı içinde yitiyorum.”

* * *

M. Özgür Mutlu, Karton Ev kitabındaki öyküleriyle bizi kapattığımız pencerelerimizden bakmaya zorluyor; olan biteni görmemiz, yeniden ve yeniden yaptığımız karton evlerimize bir de dışarıdan bakmamız için... İnsanlığın kıyıya vurdurduğu hayatlardan, “öteki” kılınan insanlardan, tünellerden ışığa ulaşmak isteyen gelecek kaygılarından, ölümlerden, özlemlerden, korkulardan, yalnızlıklardan haberimiz olsun diye, dilinin ve kaleminin sağlamlığıyla cümleleri birbiri ardına ekliyor. Bir de Ay’ı ekliyor, umuda aydınlık olsun diye. Biz, Karton Ev üzerine konuştuk. Keyifli okumalar…

Devamı için: http://www.reportare.com/funda-dortka...

Karton Ev ve Kör Karga, Kadir Yüksel, Kitapeki.com, Ekim 2016

2011 yılının Temmuzunda Varlık dergisinde yayımlanan “Çingeneler ve Mezarları” adlı öyküyü çok sevmiş ve aylarca öyküyü, yazarını aklımdan çıkarmamıştım. M. Özgür Mutlu dosyasıyla 2011 Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülü’nü kazanmıştı. Daha sonra dosya Van Gölü Ekspresi adıyla Varlık Yayınları arasında yayımlanınca hemen edinip okumuş, o öykünün yanında diğer öyküleriyle de iyi bir öykücünün yola çıktığını düşünmüştüm. 2007 yılında da aynı ödülde dikkate değer bulunduğunu görünce geriye dönüp o yılın Temmuzunda yayımlanan “Gar Aile Çay Bahçesi” adlı öyküsünü de okudum. Daha sonra, izleyebildiğim dergilerde öyküsünü görürsem kaçırmadan okumaya çalıştım. Tam da, kitap istiyor artık bu öyküler derken, geçtiğimiz yaz başında, ilk kitabından beş yıl sonra ikinci kitabı Karton Ev’le çıkıp geldi M. Özgür Mutlu.
Devamı için: http://kitapeki.com/karton-ev-ve-kor-...