Hani Usefi > Recent Status Updates

دیگه نمیتونم بخونم
این چه وضعیتی اخههههه!!!!

نمیخواااامممم این پایان روووو😭😭

کاش مرداد ماه میخوندم بعدازظهر ۱۳ مرداد 🥲😋

ازین کتابایی که یه چیز رو اینقدر خوب توصیف میکنن که دوست داری اونو داشته باشی خوشم میاد. مثلا من الان دلم میخواد درخت نشین میبودم...

دوسش دارم بامزه ست

اوخی چه گوگولی شروع شد ^_^

اولین خوانش کتاب به زبان انگلیسیه ایشون
و قراره حالا حالا ها طول بکشه ^_^

قراره تو مترو و رفت و آمد ها خونده بشه...

"...در عمق یک دلخوری، مخلوط درهم‌وبرهمی از عصبانیت شدید و میلی به همان شدت برای حرف نزدن راجع به دلیل عصبانیت، وجود دارد.
کسی که قهر می‌کند هم سخت نیازمند درک شدن از سوی شخص دیگر است و هم کاملاً مقصر است که هیچ کاری در راستای وقوع این درک انجام ندهد. خود نیاز به توضیح دادن، هسته‌ی این دلخوری را شکل می‌دهد: اگر طرف مقابل توضیح بخواهد، مسلماً لیاقت توضیح شنیدن ندارد..."

چرا هیچی نمیفهمم؟!

تمام غرغر هایی که درمورد این کتاب کردم رو پس میگیرم
به شدت ماندگار خواهد بود توی ذهنم و یک‌سوم انتهایی کتاب جدا احساسات درگیر کارکتر ها شده بود...

دنیای پس از مرگی که متصور شده رو خیلی دوست ندارم

همذات‌پنداری و فهمیدن حال و هوای خانواده جود و سیستمی که درش زندگی میگذرونن باعث میشه نخوام کتاب رو پیش ببرم

اولین کتابی بود که تا وارد کتابفروشی شدم دیدمش و خب آینجوریم که امروز روز توعه....
و این جمله باعث میشه بخوام بخونمش:"شوهری را تصور کنید که زنش خودکشی کرده...."

قشنگه ها ولی داره حوصله سر بر میشه

از استیو تولز "جز از کل" رو خوندم که خب هنوز هم معتقدم که نویسنده فقط میخواست جمله های تو ذهنش رو تو یه داستانی بیاره و حالا این جمله‌ها توجهم رو جلب کرد:"حالا که مرده‌ام، فکرم به شدت درگیر چیزهایی شبیه این‌هاست: چه تعداد از تصمیمات مهم زندگی‌ام را فقط به این خاطر گرفته بودم تا کسانی که حتی متوجه حضورم نشده بودند درباره‌ام بد فکر نکنند؛ چه‌قدر له‌له زده بودم برای خوش‌آمد کسانی که از آن‌ها خوشم نمی‌آمد....."

اینجوری نیست که بگممم واای خیلی دوسش دارم ولی به خانواده جود عادت کردم و دارم باهاشون مهاجرت میکنم به کالیفرنیا...و خب این حس و حال رو دوست دارم

یکی درمیون فصل ها رو دوست ندارم ولی خب پیش میرم ببینم چی میشه...

استرس مرگ رزا خانم باعث میشه نخوام تموم کنم کتابووو >_<

حقیقتا به خاطر اسمش خریدمش^_^ و البته این دیدگاه نویسنده که در سن ۷۵ سالگیاعتراف میکنه از نظرش ساده لوحانه‌ست که فکر میکرده از تعالیم فلاسفه‌ی صدها سال پیش میتونسته بهینه زیستن در معاصر رو یاد بگیره!
ولی طبق گفته‌ی نویسنده مطالعه‌ی این کتاب بیشتر از پاسخ به سوالات زندگی منجر به پرسش های بیشتری میشه که خب این بده:))

حس کردم اونجوری که باید عمیق نشدم تو کتاب و حقش این نیست...پسسس از اول میخونمش ^^
و چون دوسش دارم حسابی کشش میدم:)

نمیدونم چرا ولی این جمله باعث شد که بخوام بخونمش...
اوایل نمی‌دانستم که مادر ندارم، حتی نمیدانستم که آدم باید مادر داشته باشد. رزا خانم خوش نداشت در این مورد حرفی بزند چون نمیخواست من زیاد به این چیزها فکر کنم. نمی‌دانم چرا به دنیا آمدم و واقعا چه اتفاقی افتاده.....

قرار بود فقط یه نگاهی بندازم ولی نمیتونم بزارمش زمین ^_^
-توصیف دنیای سال ۲۶۰۰ که خیلیم دور از تصور نیست!!!
-تصویر سازی نویسنده از پیشرفت های ترسناک روانشناسی و ژنتیک واز بین رفتن مفاهیمی مثل خانواده و اخلاق و آزادی و عشق و مذهب و..قابل باور و متاسفانه منطقیه!!
-ایجاد یه طبقه بندی بی نظیری از افراد جامعه که هر طبقه جایگاهش رو دوست داره°_°
اممم فعلا همینااا :))))