Gerrit Janssens > Recent Status Updates

Hakt erin.

Gemeen. Maar wel steengoed voorlopig. Eerste keer Houllebecq, trouwens.

Komt er nog een lichtpuntje?

Yep. Betoverd.

Yep. Betoverd.

WTF are we doing in Venice now? Get on with it!

Way too sarcastic for me. And where's the subtlety of "Let the right one in?" No go, I quit.

Another long novel that's too long.

Hmmm, voorlopig veel slordiger en meer voorspelbaar geschreven dan "Let the right on in".

More author ego than believable characters or plot. Style show-off. Not my kind of novel.

Nog niet beslist of dit fenomenaal goed is of een auteur die vooral zijn kunnen etaleert.

Nog niet beslist of dit fenomenaal goed is of een auteur die vooral zijn kunnen etaleert.

Nog niet beslist of dit fenomenaal goed is of een auteur die vooral zijn kunnen etaleert.

Nog niet beslist of dit fenomenaal goed is of een auteur die vooral zijn kunnen etaleert.

"Naastenliefde salarieert zeer slecht." Aldus de Vlaamse Meester.

IJzersterk. Ontluisterend. Genuanceerd. Geweldig geschreven. Nu op je lijstje zetten.

"We geven het meest om wat dichtbij is, en het kost ons verrassend weinig moeite om al het andere te vergeten."

Lanoye over België: "Heel dit land, dit schijtgat van Europa, en al het volk dat zich erin wentelt en keert: het is een kolonie vol komedianten, het schmiert dat het een aard heeft, niet in staat tot wezenlijk contact, het verstopt zich in het voetlicht van de schone schijn en de dure restaurantrekening..."

"Zo lang was het leven ongeveer: als een schooldag waarop je je hebt verveeld, de eindeloze uren waarin je voornamelijk uit het raam hebt zitten staren." - Herman Koch. "Geachte heer M." Ambo/Anthos, 2014.

"Misschien was dat wel het belangrijkste inzicht van mijn juridische opleiding: wie de waarheid niet sprak, loog daarom nog niet."

"When he wasn't sleeping, I sometimes caught him staring off, as if in communication with a secret. Watching him, he grew more foreign every day, and not just foreign to me, but a foreigner in this place and time. The way his eyes sank into his head, bereft of fire and passion. The way his body shrank and wilted. The way he seemed to be listening to a voice only he could hear."

Almost every page of this book has blown my mind so far. Not only because I did not know a thing about evolutionary biology, but its implications in how we can organise better and more organic security systems, and how we can organise society in general are pure dynamite. A must-read.

Already after 10 pages totally blown away by the insights of biology applied to how we react to insecurity.

Incredible how static we have become as humans in a world that only exists through constant variation and change.

Net geniaal geworden.

Het is erop of eronder, nu. Of dit is een dip, of het boek zakt nu helemaal in elkaar. Binet is nog steeds niet bij de aanslag geraakt en ondertussen ken ik zijn trukendoos wel: verschrikkelijke feiten over WO II afsluiten met een korten droge, cynische commentaar.