Status Updates From A Field Guide to Getting Lost

a collection of profound essays. speaking on lostness, remembering, etc. giving spiritual vibes. took a break from reading to make our plan to live in the woods because Solnit makes nature feel even that more important. 10/10.

So far so good. There’s something there will likely binge read later

incredible

جستار۱ و ۲ رو خیلی دوست داشتم، تو جستار ۱ توصیفش از گم شدن و پرسه زدن توی شهر و در جستار دوم اون توصیف از آبی دوردست، آبی حسرت وایی عاشقش شدم💙

Oh she is so annoying oh she is the definition of navel gazing oh I want her to shut up

My reaction to this is one giant K

"the social I've often called a layer of baloney sandwiched between the bread of the physical and the spiritual" is this the microcosm of why I can't stand her is this why she comes off as incredibly annoying and out of touch

Getting a bit of ok boomer anti technology crotchety old lady vibes, I am cautiously optimistic cuz many ppl I admire love Rebecca solnit

The melancholy of this book is so comforting.

Schul: the impression of something that used to be there…

Literally floored by how everything in this book is pretty.

جملات و عبارات خوبی داشت خیلی جاهاش ولی در کل چندان ارتباط نگرفتم باهاش و از یه جایی به بعد به زور خوندم و آخرش هم نتونستم تمومش کنم.
بنظرم برای افراد بومی آمریکا کتاب خواندنی تری باشه.

Me está encantando.

el azul de la distancia

Deja abierta la puerta hacia lo desconocido, la puerta hacia la oscuridad. Es de ahí de donde vienen las cosas más importantes, de donde tú vienes y hacia donde vas.

blir det automatiskt lite tråkigare att läsa en bok när den är obligatorisk kurslitteratur ?

کاش بهم کتابایی با وایبِ "عشق و ژلاتو" یا "واژه‌هایی در اعماق آبی دریا" معرفی کنین بچه‌ها جونم🥲
بلکه پایانی باشه بر این ریدینگ‌اسلامپِ دوست‌نداشتنی🚶‍♀️💔

Another utterly beautiful chapter.

What a stunning chapter, I must've highlighted half of it.

The blue of distance is still my favorite chapter

چقدر حوصله‌سربره.

چقدر حوصله‌سربره.

“(…) the joy that comes from other people always risks sadness, because even when love doesn’t fail, mortality enters in”

“Without noticing it you have traversed a great distance; the strange has become familiar and the familiar if not strange at least awkward or uncomfortable, an out-grown garment.”

“Lost really has two disparate meanings. Losing things is about the familiar falling away, getting lost is about the unfamiliar appearing.”

“Never to get lost is not to live, not to know how to get lost brings you to destruction, and somewhere in the terra incognita in between lies a life of discovery.”

Jžš, to je tak krásný, že si to snad ani nezasloužím.

آبیِ دوردست رنگِ یک حس است، رنگ تنهایی و رنگ حسرت، رنگ آنجایی که از این‌جا پیدا نیست، رنگ جایی که خودت آن‌جا نیستی و رنگ جایی که هیچ‌وقت نمی‌توانی بروی، چون این آبی کیلومترها دورتر بر لبه‌ی افق ننشسته، بلکه در فاصله‌ی بین تو و آن کوه‌هاست.

۵۳

nnnooooo why is the format of these pages so ugly god give me the strength to look past this