Status Updates From Uno, nessuno e centomila

'Nee, u heeft geen Turks gesproken. Wij, u en ik, hebben dezelfde taal, dezelfde woorden gebruikt. Maar wat hebben wij, u en ik, voor schuld als woorden op zichzelf leeg zijn? Leeg, mijn beste. U vult ze, als u ze tegen mij zegt, met uw betekenis; en als ik ze in mij opneem, vul ik ze onvermijdelijk met mijn betekenis. We hebben geloofd elkaar te begrijpen; we hebben elkaar helemaal niet begrepen.'

perché non l'ho letto prima?

Ah, to be no longer conscious of being, like a stone, like a plant! To remember no longer even one's own name!
Stretched out upon the grass, hands interlaced at the back of one's neck, to look up at the dazzling, sun-puffed clouds as they sail past in the blue sky, to listen to the wind which makes, up there in the chestnut grove, a sound like the breaking of the sea.
Clouds and wind.