“آه می بینم، می بینم تو به اندازه تنهایی من خوشبختی من به اندازه زیبایی تو غمگینم چه امید عبثی من چه دارم که ترا در خور؟ هیچ - من چه دارم که سزاوار تو؟ هیچ- تو همه هستی من، هستی من تو همه زندگی من هستی تو چه داری؟ همه چیز - تو چه کم داری؟ هیچ”
―
حمید مصدق
