أميرة جمال

“الناس رجلان:
رجل ينام في الضوء...ورجل يستيقظ في الظلام...
فأي الرجلين أنت...؟؟”
― خالد أبو شادي

“فالحي حي في حياته و بعد مماته، و ميت القلب ميت في حياته و بعد موته، و حياة قلب الشهيد توحي بها معنى كلمة شهيد و التي تعني أنه شهد على الغيب حتى صار عنده شهادة، و لأنه رأى بقلبه ما لا يراه الناس إلا بعد موتهم؛ فأقدم على التضحية بأغلى ما يملك؛ كوفئ باستمرار إطلاق صفة الحياة عليه حتى بعد الموت.”
― خالد أبو شادي, بأي قلب نلقاه؟

“قلت لصحابى انزلوا وانا بعيد عنهم

وقلت من بات فى بيته سلم اصحابه

وانا اللى غبت وهمه اللى هنا اتصابوا

نزلوا الشباب الميدان وانا بعيد عنهم

كسروا الشباب البيبان وانا بعيد عنهم

خرج الشباب م البيوت وأنا بعيد عنهم

دخل الشباب فى الموت وانا بعيد عنهم

يا موتى قوم امتحنى أعتذر منهم

اشمعنى يا كلب تستثنينى من بينهم

يوم الخطر قبلها ما كنت اجبنهم

يا موت تعالى اعوض غربتى ومنفاى

يا موت تعالى أحاسبك ع القديم والجاى

يا موت تعالى ونتقاسمك أنا وعداى

ولا تطال عزوتى وانا بعيد عنهم

………

اصل الحكومة قالتلى انت مش مصرى

انت فلسطينى يعنى اجنبى حصرى

طيب يا بيه يعنى بلاد الشام بلاد اروام

اعيد كلام قلته 100 مرة ده يباة كلام!!

مش أم هاشم بلدها السيدة زينب

مش الحسين فى الحسين و اللا لازمله جواز

و اللا هيختار ما بين مصر و عراق و حجاز

و المرسى و الشاطبى جم م الاندلس الاتنين

من مرسية و شاطبة ان كانوا مش باينين

فى اسكندرية اجانب و اللا مصريين

أسمائنا هى بلادنا يا حسن و حسين

اسمائنا زى العلم زى اللغة و الدين

اسمائنا هى الوطن له دمنا لو عاز

و اسمى خلالى فى الارض العريضة ملاذ

و عزوة فى كل دار تنطق حروفه تمام

و فى كل دار ليا صحبة و ليا أهل عزاز

كان نفسى يا مصر يتأكد كلامى بدم

و الدم يا مصر برضه عالمحبة قليل

قالولى بتحب مصر قلت مش عارف

هو الهوا يبأة جارف لما اقول جارف

و اقعد األف اغانى عن جمال النيل

و حكاية الشرب ميت مرة و هرم و نخيل

و اللا الهوا الحق هو اللى يهد الحيل

و اولى شىء فى الهوا يا مصر شيل الهم

ياللى تحب النبى ايدك معانا وشيل

الحب اتقل من اسمه و اسمه نفسه تقيل

و فى التباس المحبة عالمحبة دليل

ما تعرف اللى اصابك عشق و اللا تعب

و الشوق بيقلب مع الحرمان ساعات بغضب

و الصبر بس اما يخلص

بيباة صبر جميل

………….

يا اهل مصر

و انا اهلى فى مصر عرب

اهلى عزازمة و عشايرة

الخال و خال و الخال

ما بين شراقوة و صعايدة

بدو فى الحالتين

قولولى دول عرب او دول مصريين

او دول الاتنين سوا فى الحل و الترحال

بعدين انا اسمى تميم

و هروح من اسمى فين

مش فيه فى مصر قريش

قالوا البراغتة قريش

من بيت عدى بن مرة

و النسب عمرى

حطوا الحدود و العشيرة واحدة فى البلدين

و سلك شائك فرق من قالوا ليه او ليش

و كنت اطنش لو ان البحث ده نظرى

لكن ده فيه دم سال

و اسأل رفح و عريش

و اسأل ملوك ترهن الأقصى برغيف العيش

و اسأل حدود تحرم المسلم من الحرمين

و اسال فى غزة الوف فى الحرب متحاصرين

و يخيرونى العيال فى حب أب و أم

أنا ابن رضوى و مريد

اسمى تميم من تمّ

و كل دار فى العرب لى ف”
― تميم البرغوثي

“هجرت بعض أحبتي طوعًا لأنني
رأيت قلوبهم تهوى فراقي

نعم اشتاق ولكن وضعت
كرامتي فوق اشتياقي

أرغب في وصلهم دوما ولكن
طريق الذل لا تهواه ساقي”
― مجهول