جان داده ای مرا به نگاهی ،نگاه سبز ای فرصت بهانه ی من صبحگاه سبز حک کرده ام نگاه تو را میا ن دل تا پر شود تمام دلم از گواه سبز با اشک و سوز وناله و غم در فراق تو پرچم به دوش آمده ام داد خواه سبز ماءوای عاشقانه من خانه تو بود تسکین یاد های پریشان ،پناه سبز شایسته نبود سرود دلم ولی باری ببخش شاعر این اشتباه سبز!!
ای فرصت بهانه ی من صبحگاه سبز
حک کرده ام نگاه تو را میا ن دل
تا پر شود تمام دلم از گواه سبز
با اشک و سوز وناله و غم در فراق تو
پرچم به دوش آمده ام داد خواه سبز
ماءوای عاشقانه من خانه تو بود
تسکین یاد های پریشان ،پناه سبز
شایسته نبود سرود دلم ولی
باری ببخش شاعر این اشتباه سبز!!