یعنی ممکنه؟

[Ali]

صفورا در آشپزخانه ظرف میشست. بهار شیشه خالی شیرش را دو دستی چسبیده بود و به پنجره نگاه می کرد. بیرون باد شدیدی می وزید.. باران گرد و خاک زمین را خوابانده بود. صدای زوزه باد و برخورد قطرات باران با شیشه پنجره و کانال کولر شدت گرفت.. فشردگی ابرها هوا را مثل آخرای غروب تاریک کرده بود مگر برای لحظاتی که رعدوبرق میزد و همه جا روشن میشد. انگارصاعقه‌ها فلاش می‌زدند و از بالا عکس شهرو میگرفتند با این تفاوت که بعد از عکس از صدای غرش رعد آدم از ترس تحمیلی این صدای مهیب دلش اجباری میلرزید.. اما پشت ابرها مطمئن بودم هوا صاف است و خورشید طلایی٬ درخشان.. حتما انفجارات عظیمی بر سطح خورشید اتفاق میافتاد و هزاران میلیارد تن مواد مذاب را به آسمان پرتاب میکرد و شاید زلزله شدیدی در نیمکره جنوب غربی سیاره پلوتون آغاز شده بود. آنسوتر احتمالا سیاره ای با حجم هزاران برابر زمین در یکی از سیاچاله های فضایی سحابی وگا۲۷ فرو میرفت و اولین پرتو ستاره ای از مرکز خوشه پروین، پس از هشت ممیز بیست و هشت ضرب در ده به توان دویست و هشتاد و شش میلیارد سال نوری در راه رسیدن به کره زمین بود. فکر کردم اگر روزی بر اثر اختلالات کیهانی تهدیدی کره زمین را هدف بگیرد کاش در آنموقع از بین تمام تئوریهای فیزیک راهی برای گریز به جهان های موازی یا برای جلوگیری از وقوع حوادث امکان سفر در زمان پیدا بشه. البته بلافاصله از نگرانی قدیمی ام درباره ی اینکه ممکن است پیش از این حرفها کره ی خاکی ما بدست نظامیان ویران شده و انسان از طلا نایاب تر بشود دلم شورید.. همش فکر میکنم چرا تمثیل غار افلاطون تا هنوز مورد بحث است خصوصا اونموقع مبهوت شدم که بعد از تماشای فیلم ماتریکس و بعد از اون٬ که درباره ی نظریه ی احتمال هولوگرافیک بودن جهان هستی منجمله ما آدمهای گوشت و خون و استخونی ساکن در زمین شنیدم و خوندم باور بیشتری نسبت به جهان سایه های افلاطون پیدا کردم و با وحشت فکر کردم چرا در عالم مثل قالبهای حقیقی ما انسانها افقی شده و با تاباندن نور مخصوص از ما بهتران انعکاس هولوگرامی اش در این جهان جنبش و حرکت یافته؟بهار آستین پیراهنم را میکشید. جیغ هم میزد.. شیر میخواست. بروم شیر خشک تهیه کنم