جن زده

[Cyrus]

گرچه این کتاب رو با کتاب موجودات خیالی بورخس مقایسه کرده اند، به نظرم فضای روایی این یکی، شگفتی و جذابیتی دارد که مخصوص هزار و یک شب است. عجیب و رازگونه، پر از تصاویری که راوی شوریده سر، باورشان دارد، برخلاف تصاویر سوررآلیستی، که نقاش، آگاهانه نمک رنگش را زیاد می زند تا قدرت رویا پردازی اش را نشان دهد.
من شیفته این راوی دیوانه ام. مارکوپولو، سندباد، گالیور. چه فرق می کند. شب کنار آتش می نشینیم تا هزار و یک هیولا را برایمان زنده کند و بترساندمان و صبح دستش می اندازیم که دیوانه است.
این کتاب دریچه است به دنیای موجودات غریب و واقعی!. همان ها که در تنهایی فردا، هر لحظه انتظار دیدنشان را داریم، پشت صدای بال یک کلاغ، شکل ابری که مثل صورت یک غول می شد و حتی پشت پلکهای هم آمده چشمم. گرچه راویش دیوانه باشد