Stemtopic - Ronde 2 - #TeamHenk - Beautiful World, Where are you vs The Promise

[Henk]

En in de tweede ronde kan je je mening over Sally Rooney haar meest recente boek Beautiful World, Where Are You en The Promise van Booker Prize winner Damon Galgut laten weten! Stemmen kan tot 31 Mei!

Beautiful World, Where Are You: 0
The Promise: 6

[Carla]

Ik had Beautiful World vorig jaar september gelezen, een beetje naar aanleiding van de hype rondom het boek. Ik vond het moeilijk te beoordelen: mooi geschreven maar zulke irritante personen.
The Promise heb ik bij de eerste ronde gelezen en dat vond ik qua plot veel interessanter en sterker. Mijn stem gaat dan ook uit naar The Promise.

[Henk]

Mijn stem gaat ook naar The Promise. Ik vond het eerst een moeilijk boek om in te komen maar ben uiteindelijk meegesleept in de ontwikkeling van Zuid-Afrika en de Swarts.
Mijn review, 4 sterren: https://www.goodreads.com/review/show...
In a snarky style the omniscient narrator jumps between the members of a white Afrikaans family, ironically called Swart (black in old Dutch), that’s just lost a member in 1986. We see them and their country change, often not for the better, through three more funerals in this surprisingly funny book

Beautiful World, Where Are You vond ik ook een boek waar ik niet meteen in kwam maar wat ik wel echt goed vond uiteindelijk. Soms waren de karakters nogal vervelend, maar Sally Rooney kan zeker schrijven.

Mijn review, met net iets minder overtuigend 4 sterren: https://www.goodreads.com/review/show...
Sometimes slow, sometimes with infuriating characters but also full of sharp insights and at times touching on something hard to express but quite universal about growing up: the liminal state between school and turning out to be a functional adult (or not)

[Carola]

Ook mijn stem gaat naar Galgut.
In de eerste stemronde schreef ik al dat ik echt onder de indruk was van De Belofte, oa door de structuur en de schrijfstijl.

Ik had hoge verwachtingen van Rooney, maar wat viel dit boek tegen. Vervelende karakters, moeilijk te volgen wie er aan het woord is en ik weet nog steeds niet wat ik moet denken van de schrijfstijl.
Vooral dat het zo gedetailleerd is geschreven stond me tegen, ik las vaak opsommingen van wat een personage aan het doen was of wat er te zien was, ik vond het allemaal nogal omslachtig.
Volg haar blik, zie dat de slaapkamerdeur nog openstaat en dat er een reepje witte muur zichtbaar is tussen de spijlen van de trapleuning.
Of: de vrouw die Alice heette
En zo heb ik een hele reeks aan notities op mijn e-reader staan, van zinnen waar ik niet blij van werd ;)
Kortom, het boek irriteerde me. Dus ook in deze ronde gaat mijn stem naar Galgut.

[Marielle]

Gisterenavond Beautiful world, where are you uitgelezen.

Ik twijfel. Ik vind The Promise een heel goed boek. Ik was erg onder de indruk van de schrijfstijl en de setting.

Maar ik vind bij Beautiful world de schrijfstijl ook een pré! Eerst hele korte zinnen, 'what you read is what you get' (variant op WYSIWYG), later meer de diepte in met meer wisselingen. Ik vind het ook wel wat hebben dat de karakters vervelend waren. Er komen interessante wisselingen/ontwikkelingen in voor, die niet overduidelijk uitgelegd worden, maar dat vind ik wel prettig.

Alles afwegend kies ik toch The Promise, ik was toch meer onder de indruk van dit boek, de gekozen setting (familiegeschiedenis, ZuidAfrika)

Mijn stem gaat dus ook naar The Promise

[Marit SW]

Ik denk er al een tijdje over na, en ik vind het ongelooflijk moeilijk om te kiezen. Ieder boek heeft zijn kwaliteiten.

Sally Rooney heeft me verrast. Normal People vond ik namelijk behoorlijk taai om doorheen te komen en herinner ik me als saai. Ik begon dus niet met hoge verwachtingen aan Prachtige wereld, waar ben je. Ik vond het in dit boek juist mooi dat de personages heel menselijk en irritant waren, soms ook gewoon ruzie hebben of een beetje voortkabbelen in hun leven. Ik herkende me ook wel in Aileen, die het gevoel heeft dat ze veel op ‘latere’ leeftijd nog te ontdekken heeft en soms niet weet welke kant haar leven nou op moet gang, bang om echte keuzes te maken. Dit werd echter afgewisseld met hoofdstukken waarin er wat ‘grotere overdenkingen’ werden gedeeld, over de wereld waar we in leven. Sommige hoofdstukken spraken me daarvan aan, andere voelden als een klaagzang.

De belofte was dan weer heel anders dan dat. Hier begon ik met gemengde verwachtingen. Genomineerd voor de Booker-prijs, maar het verhaal speelt zich af in een land dat ik niet ken, waarvan ik me eerst beter moest inlezen in de geschiedenis voordat ik aan het verhaal begon.
Ik vond het prachtig hoe de schrijver wisselt van perspectief in de tekst, hoe je van het ene op het andere personage over gaat, zonder dat het verwarrend is voor mijzelf als lezer. Ik werd er echt in gezogen. Ergens op tweederde werd het wel iets voorspelbaarder, omdat je door de gekozen titels voor de hoofdstukken een bepaalde verwachting hebt over wat er gebeurt. De schrijfstijl is heel prettig, geen lange epistels, maar mooie korte zinnen. Net als bij Rooney, overigens.

Uiteindelijk kies ik toch voor De belofte, omdat het minder voorspelbaar is, een setting die ik niet ken, het thema van een belofte die op meerdere manieren kan worden uitgelegd (belofte van de moeder, belofte van een toekomst, etc..) die maken dat ik vind dat dit boek toch een veel diepere laag heeft.

[Henk]

Thanks allemaal voor het delen van jullie stemmen, leuk om te lezen hoe iedereen de boeken ervaart!

[Floor, Buddy Read Queen]

Wat een eensgezindheid hier weer haha!

[Michelle]

Ik heb beide boeken inmiddels uit en de eensgezindheid mag blijven :) Ook ik stem op De Belofte. Ik vond het boek goed opgebouwd, het verhaal interessant. De dynamiek tussen de verschillende personen binnen het gezin heeft de schrijver goed weergegeven. En dat alles tegen de achtergrond van een veranderend Zuid Afrika. Ik had het zelf wel een pluspunt gevonden als dat nog meer aan bod was gekomen. Maar desondanks 4 sterren.

Over het andere boek (Mooie Wereld) ben ik minder te spreken. Het hele boek heb ik me afgevraagd of er een clou was en of er nog eens wat interessants zou gebeuren. Misschien ben ik de doelgroep niet, maar aan het einde van het boek heb ik me echt afgevraagd: wat heb ik nu gelezen? De personages waren op veel momenten helaas ook weinig sympathiek. Dit kan op zich ook van De Belofte worden gezegd, maar daar waren het juist de tegenstellingen tussen de gezinsleden en het feit dat sommige niet altijd even sympathiek waren echt van belang voor het verhaal. Twee sterren voor Sally Rooney, omdat ik de stukken in de mails/ brieven wel kon waarderen. Maar ik ga verder geen boeken meer van haar lezen, terwijl ik dat van Galgut wel van plan ben.

[Manda]

Ik ben bij prachtige wereld tot ongeveer 90% gekomen en bij de belofte halverwege. Moet ze gauw eens gaan uitlezen/afluisteren. Grappig dat het in dit topic overduidelijk is welk boek wint.
Ben benieuwd of De belofte hierna meer tegenstand zal hebben of nog steeds niet.

[Mlie]

En waar zou je dan op stemmen? Want je mag dan stemmen.

[Manda]

Mijn stem zou dan ook naar De belofte gaan, ook al ben ik daar nog minder ver mee. Het boek spreekt me simpelweg meer aan.

Een groot pluspunt voor Prachtige wereld was voor mij dat het geloof/het Christendom eens onderdeel was van het verhaal, zonder dat het een sekte was of alleen voor extremisme, complotten en verdoemenis zorgt. Gewoon een alledaags persoon die naar de kerk gaat. Een nadeel vond ik het personage van Eileen. Hoewel ik best dingen herken in haar qua twijfels over levenskeuzes (en misschien ook juist daardoor) vond ik haar soms erg irritant.
Het boek is wel prima, maar ik word er niet door omvergeblazen.

Bij De belofte heb ik meer het idee dat ik iets lees wat ik nog niet eerder heb gelezen. De onderwerpen zijn misschien niet nieuw, maar het zit wel in een ander jasje dan anders. Ik hoop dat ik dit blijf voelen wanneer ik aan de tweede helft van het boek toe kom!