Verbeelding Bookclub discussion

This topic is about
De onbevlekte
2021: boek van de maand
>
Juniboek: de Onbevlekte van Erwin Mortier
date
newest »

Ik twijfel nog een beetje, omdat ik indertijd niet echt fan was van Marcel. Al lees ik vermoedelijk wel mee, want een auteur op basis van één boek klasseren als "niet mijn ding" is ook wat kort door de bocht :-) Eerst maar even mijn huidig boek uitlezen.



Net uitgelezen!
Van Erwin Mortier las ik eerder al Godenslaap en Gestameld liedboek: Moedergetijden, dus ik wist al dat ik mij mocht verwachten aan prachtige, poëtische zinnen. Mortier schrijft zo mooi!
Elke ochtend, wanneer alles zich uitrekte, knoopte ze zichzelf weer vast aan de samenhang der dingen door haar dot herop te bouwen en zich te handhaven in haar precaire baan rond de planeet die de grootmoeder was.
Tussen die pareltjes zit alledaags Vlaams verweven, zoals: Tot seffens. Ik ben gaan zien.
Veel bewondering voor stijl, sfeerzetting, taal, dat alvast!
Qua verhaal had ik soms het gevoel dat er iets ontbrak.
Dat ligt misschien aan het feit dat ik Marcel niet heb gelezen. Dat ga ik zeker nog doen, om de ontbrekende stukjes in te vullen.
Waarom trekt een boerenzoon met een melksnor naar een front in het Oosten om zich in de strijd tegen het communisme op te offeren en schijnbaar terloops zijn lot te verbinden aan een bende roofdieren?
Ja, waarom eigenlijk?
Toch niet enkel omdat die gasten zo schoon marcheerden, met hun vaandels en uniformen?
Van Erwin Mortier las ik eerder al Godenslaap en Gestameld liedboek: Moedergetijden, dus ik wist al dat ik mij mocht verwachten aan prachtige, poëtische zinnen. Mortier schrijft zo mooi!
Elke ochtend, wanneer alles zich uitrekte, knoopte ze zichzelf weer vast aan de samenhang der dingen door haar dot herop te bouwen en zich te handhaven in haar precaire baan rond de planeet die de grootmoeder was.
Tussen die pareltjes zit alledaags Vlaams verweven, zoals: Tot seffens. Ik ben gaan zien.
Veel bewondering voor stijl, sfeerzetting, taal, dat alvast!
Qua verhaal had ik soms het gevoel dat er iets ontbrak.
Dat ligt misschien aan het feit dat ik Marcel niet heb gelezen. Dat ga ik zeker nog doen, om de ontbrekende stukjes in te vullen.
Waarom trekt een boerenzoon met een melksnor naar een front in het Oosten om zich in de strijd tegen het communisme op te offeren en schijnbaar terloops zijn lot te verbinden aan een bende roofdieren?
Ja, waarom eigenlijk?
Toch niet enkel omdat die gasten zo schoon marcheerden, met hun vaandels en uniformen?
Net zoals met Portret in sepia van Allende, dat ik net las, had ik ook bij dit boek het probleem dat ik mij te weinig herinnerde van de "voorganger". Ik las Marcel in 2014 en dat is duidelijk te lang geleden om er voor dit vervolg nog veel aan te hebben.
Het taalgebruik en verhaal voelde voor mij vaak net iets té aan, te gepolijst, te Vlaams willen doen, waardoor ik niet zo in het verhaal meegenomen werd. Daarentegen waren de gesprekken tussen kleinzoon en grootmoeder wel heel mooi.
Al bij al beter dan hoe ik Marcel indertijd quoteerde, maar ook dit boek ga ik snel weer vergeten zijn, vrees ik.
Het taalgebruik en verhaal voelde voor mij vaak net iets té aan, te gepolijst, te Vlaams willen doen, waardoor ik niet zo in het verhaal meegenomen werd. Daarentegen waren de gesprekken tussen kleinzoon en grootmoeder wel heel mooi.
Al bij al beter dan hoe ik Marcel indertijd quoteerde, maar ook dit boek ga ik snel weer vergeten zijn, vrees ik.

Bij een foto of een schilderij wordt er soms gesproken over de 'negatieve ruimte', en dat voelde ik ook in dit boek. Veel is onuitgesproken, maar wat wel geschetst wordt roept een hele wereld op.


Idem hier! Beide boeken stonden zo mooi naast mekaar in de bib en met de commentaren van Becky en Haaike in gedachten bracht ik beide mee. Ik las al wel boeken van Mortier in het verleden, ik denk Godenslaap, maar van Marcel durf ik het niet met zekerheid zeggen, dus dat wordt een verrassing...

Deze zin is me het meest bijgebleven : “Misschien zijn we weinig meer dan brokstukken met de botsingen van wat er van voorgeslacht in ons rondslingert, waaruit zich nu eens granaatscherven en dan weer strelingen losmaken.”
Ik weet niet of het verhaal in zijn geheel meeslepend genoeg was, maar er waren zoveel mooie kleine tafereeltjes dat het verhaal me toch bleef boeien.

Ik ben heel benieuwd of nog anderen de 2 boeken gaan lezen. Voor mij smaakte het eerste boek dat ik van Mortier las, alvast naar meer.

Persoonlijk genoot ik meer van Marcel (de reden waarom ik de onbevlekte voor mij 3,5* kreeg). Ik hield meer van het perspectief van het kleine jongetje, nog groen achter zijn oren, dat flarden van een verleden opvat dat hij niet begrijpt. Ook mooi dat in zijn belevenis Marcel letterlijk als een spook rondwaart.
In de onbevlekte is rest weliswaar het mooie taalgebruik, maar minder de onbevangenheid en het mysterie, maar beiden vormen wel een mooi tweeluik. Van beide boeken genoten, zeker een schrijver die naar meer smaakt.
Books mentioned in this topic
Marcel (other topics)Godenslaap (other topics)
Gestameld liedboek: Moedergetijden (other topics)
Marcel (other topics)
De onbevlekte (other topics)
More...
Wie lezen er allemaal mee?