نسبت ذهن و زندگی من با ادبیات، موسیقی و سینما این گونه است: ادبیات مرا به جلو میراند، موسیقی مرا سرپا نگه میدارد و، با سینما استراحت میکنم. موسیقی متفاوتِ محسن نامجو برای من، حدِ فاصل میان ادبیات و موسیقیست؛ و شاید همین باشد دلیل این که در کنار گوشکردنهای همیشگیِ انواع سنتی و کلاسیک و مدرن، برای گوش کردن به برخی آثار نامجو، فرصت و موقعیتِ جداگانهای را فراهم میکنم؛ در حالی که خود نامجو، آن چه را تا کنون ساخته و اجرا کرده، موسیقی ایدهآل خودش نمیداند و منتظر فرصتیست تا از این وضعیت وابسته به دو عنصر بازار و سانسور خلاص شود تا به موسیقیای که واقعاً دوست دارد، بپردازد.....
متن کامل گفتگو را از اینجا بخوانید