داستان كوتاه discussion
نوشته هاي ديگران
>
ترجمه - شکسپیر/مهیار
date
newest »
newest »
Mod
ممنون از زحمتی که کشیدی
بهزاد، به نظر ات در اومده؟مهرناز جان ممنون. :)
Mod
خوب باید توجه کرد که متن های شکسپیر حتی در زبان اصلی هم کلمات ثقیلی دارند پس در ترجمه هم نیاز به روان نویسی نیست
ترجمه با تفسیر جداست که کاملا پیداست اینو خیلی خوب عمل کردی
باز هم ممنون
و همه مردان و زنان بازیگر اند
که یکایک خاصّه گذرگاه شان را دارند
هر کس در عمرِ خویش نقشِ بسیار گیرد،
که هر نقش، هفت صحنه است
در آغاز
آن طفل که در آغوشِ تیماردار
ناله می کند.
سپس کودکی شکوه کنان،
با کوله اش و درخشان صورتِ سحرگاهی
که چون لیسَکی، بی میل به مدرسه می خزد
در پسِ آن
عاشق،
که چون تنور آه می کشد،
سرودِ آن مشقّت را که از ابروی یار برده است
و سرباز
انباشته از سوگند های جوراجور و ریشی چونان پلنگی مهیب
حسودِ سرافرازی و چابک و تیز در نبرد
که افتخاری حباب گونه می جوید، حتّی در دهانه ی آتشبار
و دیگر دادرس
با شکمِ گردِ بزرگی که با گوشتِ رشوه پروار است
و چشمانِ بی رحم و ریشی منظّم و صاف
پر از کنایات و امثالِ جدید
و او چنین بازیگری ست.
شش ام به احمق دلقکِ لاغرِ گیوه پایی می گردد
با عینکی به چشم و کیسه ای بر کمر
تن پوشِ نونوارِ جوانی اش، چونان جهانی که بر تنِ آب رفته اش پهناور شده می ماند
و صدای کلفتِ مردانه اش، به ناله ای کودکانه از سوت و جیغ می گرود
در آخِرینِ صحنه ها امّا
دگر کودکی ست و بی اهمّیّتی ناچیز
بی دندان، بی چشم، بی ذایقه، بی هیچ
شکسپیر، هر طور دوست داری، مهیار محمّدی