“الآن أعرف ... أكاد أرى لعيني ما سيحدث .. سيرسل من يتوعدني لأسكت... من يحبس روحي داخل جسدي ... سأنتظره وافتح بابي .. أن هددني ساسخر منه ... سانفخ في أنفه الجنون .. ساعتصر مرارته .. ساستفزه حتى يجرؤ ويفعلها ... إن لم يغمد غضبه في قلبي .. إن لم يرحني من سجني الأبدي.. سأركض بصدري الي نصله .. حتى أوقن حتفي.. حتى ألقى خلاصي .. فانا الآخر مثقلا بدين لم أسدده بعد.”
―
أحمد مراد,
تراب الماس