விஷ்ணுபுரம் [Vishnupuram]

by Jeyamohan

எண்ணங்கள். எண்ணங்கள். எண்ணங்களினாலானது மனம் என்றால் எண்ணங்களை எப்படிப் பார்க்க முடிகிறது? எண்ணங்கள் பரஸ்பரம் உணர்கின்றனவா? ஞானம் என்பது எதனால் அறியப்படுகிறது? ஞானத்தினாலா? ஞானமின்மையில் ஞானம் விழுந்து நிரம்புகிறதா? ஞானமின்மையை அறிவது எது? ஆம், எது இதையெல்லாம் அறிகிறது? சரணம். மூச்சு சீராக ஓடுகிறது. சில கணங்களுக்குள் மூச்சின் தாளத்துடன் எண்ணங்கள் இணைகின்றன. பிறகு அவை தங்களுக்குரிய தாளம் ஒன்றை மேற்கொள்கின்றன. ஒரு சொற்றொடர் மனதில் காரணமின்றியே ஒலிக்கிறது. அது பல்லவி போலப் படுகிறது. அதற்கு என்ன அர்த்தம். நான் அறியாத அர்த்தமா? அப்படியானால் நான் என் மனம் அல்லவா? சரணம். எண்ணங்கள், சொற்கள்... எவ்வளவு பேசுகிறார்கள், வாதிடுகிறார்கள், வெல்கிறார்கள், தோற்கிறார்கள். அந்த கல்மண்டபம் ஒரு மனம். அதற்குள் ஓடும் எண்ணங்களே அங்கு கேட்ட சொற்கள். என்ன அர்த்தம் அவற்றுக்கு? சொற்களை எதற்குப் பயன்படுத்துகிறோம்? சொல்லவா? சொல்லாத கணத்தில்தானே சொற்கள் கட்டுமீறிப் பீரிடுகின்றன. எண்ணங்கள் சொற்களை ஊடகமாக்கிக் கொள்கின்றனவா? அப்படியானால் இந்த ஒழுங்கற்ற சொற்குவியல் எதற்கு, எண்ணங்களின் இந்த அராஜகம் மூலம் மனம் எதை அடைய எண்ணுகிறது? ஏன் வீணாக சக்தியிழந்து ஓடுகிறது? சரணம்.