Die wyfie wás aan’t dans. Met haar vlerke oopgesprei en pluime al golwend, het sy om en om op haar tone oor die goudgeel klawersurings getrippel: hovaardig, sierlik, langnek. Die vreemde dans van blyheid soos alleen ’n volstruis kan dans. Die wyfie was óf gelukkig óf sy was kloeks.
