Dzieci jednej pajęczycy in Zew Zajdla

May 28, 2025 Sloe rated it did not like it

Jak do książki się wrzuca postać boga, a w szczególności kiedy to nie ograniczone, osobowe bóstwo w stylu greckim, tylko wszechmocny absolut, to trzeba uważać, bo bardzo łatwo odrzeć postaci ze sprawczości, a centralny konflikt ze stawek - w końcu wszechmocna siła i tak postawi na swoim.

Jak widać po jednogwiazdkowej ocenie, autorka nie uważała na to. Oczywiście ten jeden element nie przesądza jeszcze o całej książce, w końcu możmy mieć np. interesujące postaci i ciekawe ich podejścia do zderzen Jak do książki się wrzuca postać boga, a w szczególności kiedy to nie ograniczone, osobowe bóstwo w stylu greckim, tylko wszechmocny absolut, to trzeba uważać, bo bardzo łatwo odrzeć postaci ze sprawczości, a centralny konflikt ze stawek - w końcu wszechmocna siła i tak postawi na swoim.

Jak widać po jednogwiazdkowej ocenie, autorka nie uważała na to. Oczywiście ten jeden element nie przesądza jeszcze o całej książce, w końcu możmy mieć np. interesujące postaci i ciekawe ich podejścia do zderzenia z absolutem.

Znów, możemy, ale nie dostajemy. Postaci posiadają cechy charakteru w ilościach homeopatycznych, i mają huśtawki nastrojów oscylujące między fanatyzmem a apatią, czy sympatią a antypatią wobec drugiej postaci, na przestrzeni paru stron, i bez wyraźnych powodów.

Wracając jeszcze na chwilę do sprawczości i stawek, to zagrożenia w tej książce nie ma, nawet takiego zniweczonego przez Boginię - niby świat się rozpada, ale wszyscy nasi bohaterowie są w stanie się napoić i wyżywić i gdzie mieszkać, nawet pod koniec po odcięciu od swojej społeczności. Policja i inne służby służą tylko przeniesieniu naszych bohaterów z mieszkania do fabryki w połowie, bo wszystkie inne spotkania z nimi sprowadzają się do ,,Planowaliśmy coś zrobić, ale jest policja, więc nie zrobimy, ale nie ma to znaczenia, bo zasadniczo nic co robimy nie ma znaczenia, bo w zasadzie to nic nie robimy, tylko pod koniec dzieje się magia". Ba, nawet w finałowej konfrontacji z absolutem policja się pojawia, i jest w tym samym pomieszczeniu, ale dostajemy poerspektywy tylko naszych bohaterów, jakby potwierdzając że w tym świecie policja jest tylko dekoracją, a nie postaciami.

Podobnie niby centralne pająki, na których potrzeby terrarystyczne na początku mamy zwróconą uwagę, a potem zapominamy o nich kompletnie, mimo warunków polowych - autorka chyba pod koniec sobie sama dopiero o nich przypomniała, dorzucając mikrowątek sprzedaży ich, ale jeden był potrzebny do rozwiązania fabuły (no dobra, nie był, bo widzimy że można mieć wizje bez pająka i to wszystko i tak się rozwiązuje samo i magicznie, ale był potrzebny dla zachowania spójności estetycznej i pozorów tego, zę coś się dzieje) - no to dorzucamy scenę tego, jak Kyoro go bierze i słyszymy, że jest mu dobrze, jest zaopiekowany, i w ogóle najszczęśliwszy pająk świata, chociaż co chwilę był gdzieś targany w pudełku. Ale pewnie magicznie ma komfort, bo wszystko można wyjaśnić magią w tej książce - szkoda tylko, że to wyjaśnienie dla czytelnika jest zupełnie nieciekawe.

Żeby nie było tylko negatywnie - książkę do połowy czyta się przyjemnie, a i potem problem leży w treści a nie stylu (poza jednym ,,bodyguardem" pod koniec wrzuconym gdzie wystarczyłby ochroniarz), językowo bez zarzutu. Ale to niestety jasnych stron tyle. ...more

4 likes · Like · see review

Aug 06, 2025 Oleksandr Zholud rated it liked it · review of another edition

Shelves: polish, zajdel

This is a Polish SF cli-fi novel, English title Children of one She-spider, which was nominated in 2025 for the Polish analogue of Hugo Award – the main SFF fan-voted award Nagroda Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla / Janusz A. Zajdel Award of Polish Fandom. For the last few years, I have taken part in voting, so I try to read all the nominees.

The story starts supposedly in a near future and presents POVs of different characters: a pizza-delivery girl Amelia, a boy roughly her age Kyoro, w ...more

1 like · Like · see review

May 01, 2025 Lena rated it did not like it

Co ja czytam? Z całej tej historii najbardziej podobała mi się kreacja bohaterów. Ich motywacje mniej. Te nie były wiarygodne. Najmniej podobała mi się narracja. Uważam, że ta narracja (nie zawsze) pierwszoosobowa prowadzona przez osoby nieskłonne do refleksji nad otaczającymi je realiami odebrała mi możliwość obejrzenia i poczucia świata przedstawionego. Opisy były skąpe, zostawiając za to wiele miejsca na personalne przepychanki. Zakończenie zawiodło na całej linii. Żałuję, bo idea była intere ...more

1 like · Like · see review