Circe ou o pracer do azul in Clube de lectura en galego (Ler en galego 2.0)

Jun 12, 2020 Gonzalo rated it really liked it

Shelves: galega

Levo un par de meses escoitando libros de Stephen Fry sobre mitos e heroes gregos, pero lamentabelmente o derradeiro deles, que contará a verdadeira historia de Troia—e non estas interpretacións modernas—non sairá ata Outubro.
Parvadas aparte, si penso que seguramente a miña visión do libro tería cambiado un pouco de ter lido o libro de Fry, ou a Odisea xa postos. O caso é que só teño un vago recordo da Circe que aceptou a Xasón e aos Argonautas, e da muller pola que o conxuro “A Maldición de Ci Levo un par de meses escoitando libros de Stephen Fry sobre mitos e heroes gregos, pero lamentabelmente o derradeiro deles, que contará a verdadeira historia de Troia—e non estas interpretacións modernas—non sairá ata Outubro.
Parvadas aparte, si penso que seguramente a miña visión do libro tería cambiado un pouco de ter lido o libro de Fry, ou a Odisea xa postos. O caso é que só teño un vago recordo da Circe que aceptou a Xasón e aos Argonautas, e da muller pola que o conxuro “A Maldición de Circe” aparece en Ars Magica. Polo tanto, esta revisión do mito é pouco menos que a primeira versión que teño del, o cal non penso que sexa malo.
Ao comezar atopámonos in media res, con Penélope recibindo unha carta de Circe dicindo que Ulises está en Eea con ela. De primeiras deume a impresión de que precisaba ler o mito “orixinal” para me poder situar ben na historia, pero ao perseverar, vin que Caamaño vainos explicando aos poucos todo o que lle ten acontecido aos personaxes antes do Capítulo I. Non sei moi ben como explicalo, pero diría que non fai falla ter cursado cultura clásica para desfrutar deste libro. Aínda que seguro que ter lido a Odisea axuda a valorar mellor o traballo da de Vigo, ser case un ignorante na materia non me dificultou (excesivamente) a lectura. Coido que non era a intención da autora escribir un libro didáctico, mais penso que así lle quedou.
Unha das primeiras cousas que me gustou é o feito de que a maxia é algo real. Non é que haxa conxuros por todos os lados, pero deixa claro que o que estamos a ler é unha outra versión do mito, e non unha explicación racional do mesmo ao xeito de “La Canción de Troya” de Colleen McCullough—que en calquera caso é un libro estupendo. É unha maxia sutil, ao xeito da de Tolkien, máis que da de D&D, particularmente cando atopamos a súa versión “A maldición de Circe.”
A pesares de que gusto das novelas epistolares, asócioas máis que nada co terror—Lovecraft, Drácula—polo que sorprendeume un pouco velo neste...drama? De todos os xeitos, teño que recoñecer que as voces de todas as personaxes resultan un pouco intensas de máis con tanto superlativo ao xeito de “bendita ti és entre todas as mulleres”, pero non sei porque penso que isto esta feito adrede para imitar a Homero.
Se o comezo do libro é un tanto particular, éo tamén o final. Ulises abandona Eea, pero non chega a Ítaca. Xa mo dicía a miña muller, que non se lembraba do nome de Calipso. Lamentabelmente, non imos ter segunda parte.
Dalgún xeito estou a evitar o grande xiro argumental da novela. Igual non é sorprendente, porque o libro ten moito de valorar as relacións interpersoais e do lugar que cadaquén ocupa no mundo. Déixoo para outro día cun café ou unha cervexa. Abonda dicir que todo neste libro é de vez tremendamente actual, e perfectamente críbel nun entorno como o da Grecia mítica. Non adoito gustar de personaxes e historias que parecen transplantadas do século XXI a un mundo medieval-fantástico. Nada diso hai nesta novela. Se os libros de Fry deixoume coa idea de que non temos escrito grandes novidades dende os mitos gregos, o de Caamaño fixo o propio deixando claro que lamentabelmente, tamén continuamos a ter os mesmos problemas.
Morgana, ti es a seguinte. ...more

2 likes · Like · see review

Aug 30, 2020 Marta rated it it was amazing

Shelves: galego, autoras

Hai outro libro sobre Crice que lin o ano pasado que tamén me gustou moito (por se alguén lle interesa lelo despois deste haha). A autora é Madeline Miller

1 like · Like · see review

Dec 07, 2021 Vanessa Fernández rated it it was amazing

“Cantas Medeas, cantas Helenas e Clitemnestras farían aínda falta para os homes se decataren de que era preciso entableceren outro tipo de relacións coas mulleres e co mundo”.

Like · see review