დაშლა in Georgian Library

Jul 25, 2017 Guga Maliadze rated it it was amazing

მაშინ, როდესაც თანამედროვე ქართულ ლიტერატურაზე ყველა იმედია გადავიწურე გამოჩნდა დავით გაბუნიას ძალიან მაგარი წიგნი „დაშლა“.
ისეთი წიგნია რა, მცირე ზომის მიუხედავათ ყველაფერი რომაა შიგნით. სულისშემხუთვი და ჩამთრევი სიუჟეტი, რაც მთავარია მრავალფეროვანი პერსონაჟები ნამდვილად არ მოგცემენ გაჩერების საშუალებას.
ბრავო, ბრავო და ბრავო.
დებიუტისთვის ნამდვილად სრული ფურორია ეს წიგნი. <3
P.S. როგორც ჩანს ჩემს კატასაც მოეწონა „დაშლა“, ამის ნიშნათ ყდაზე თავისი ორი კბილიც დაამჩნია. :დ

14 likes · Like · see review

Jul 18, 2018 mery rated it it was amazing

დაშლამ დამშალა.ისე როგორც თინას და ზურას სიყვარული დაშალა ნურიმ,ისე როგორც შოთიკომ დაშალა მერაბის გრძნობები.
ასე სწრაფად ძალიან ცოტა წიგნი ჩამიკითხავს,რაც ნიშნავს იმას რომ რომანი კარგადაა სტრუქტურულად აგებული,სიუჟეტი საინტერესო და დამაინტრიგებელია,პერსონაჟები კი იდუმალნი.მკითხველს აძლევენ საშუალებას ეძებონ მათში ის ,რასაც თვითონაც ვერ ხვდბიან რომ მათშია.ამის მიუხედავად, ძალიან მეპატარავა რომანი,მაგრამ მაინც მგონია რომ ეს ლაკონიურობა უფრო უხდება ასეთ წიგნებს,უბრალოდ მე ვარ ასეთი "საწყაული აღუვსებე დაშლამ დამშალა.ისე როგორც თინას და ზურას სიყვარული დაშალა ნურიმ,ისე როგორც შოთიკომ დაშალა მერაბის გრძნობები.
ასე სწრაფად ძალიან ცოტა წიგნი ჩამიკითხავს,რაც ნიშნავს იმას რომ რომანი კარგადაა სტრუქტურულად აგებული,სიუჟეტი საინტერესო და დამაინტრიგებელია,პერსონაჟები კი იდუმალნი.მკითხველს აძლევენ საშუალებას ეძებონ მათში ის ,რასაც თვითონაც ვერ ხვდბიან რომ მათშია.ამის მიუხედავად, ძალიან მეპატარავა რომანი,მაგრამ მაინც მგონია რომ ეს ლაკონიურობა უფრო უხდება ასეთ წიგნებს,უბრალოდ მე ვარ ასეთი "საწყაული აღუვსებელი".
ზურა საკმაოდ საინტერესო პერსონაჟი იყო,რადგან ზუსტად ასახავდა თანამედროვე მერყევი მენტალიტეტის მქონე ადამიანის ბუნებას.იგი ერთდროულად ცდილობს სამაგალითო მამის როლის შესრულებას და "კაი ბიჭური" ჩვევების შენარჩუნებას, ჩაუმწვარ სიგარეტს აივნიდან ისვრის,გინებით "მოგიტ*ანთ კულტურა" .ამავდროულად,თვალს ადევნებს მეზობლის ცხოვრებას,უღებს ფოტოებს და სხვისი ცხოვრებით ცხოვრობს,მაშინ როცა საკუთარი თავზე ენგრევა.და კიდევ ერთი რამ,რაც მის მერყევ მდგომარეობას უსვამს ხაზს ,არის მისი დამოკიდებულბა გეი წყვილის მიმართ,იგი ამ ყველაფერში სილამაზესაც ხედავდა და ზიზღსაც განიცდიდა.თუმცა,ჩემთვის ზურა ერთ-ერთი საყვარელი პერსონაჟია,რადგან მასში დავინახე იმ ადამიანის სახე,რომელიც აზროვნებს,ფიქრობს,ვითარდება და ზრუნავს.ქართული რეალობიან გამომდინარე,ეს ძალიან კარგია და იმედს მიჩენს რომ მისნაირი მამები საღად მოაზროვნე შვილებს გაზრდიან.აქვე,ზურას პერსონაჟიდან და ქმედებებიდან გამომდინარე კითხვის დროს გამახსენდა კორტასარის მოთხრობა "The Devil's Drool" და ამავ მოთხრობაზე გადაღეული მიქელანჯელო ანტონიონის ფილმი "blow-up",ვერ ვიტყვი რომ გამიხარდა,ცოტა ისეთი გრძნობა იყო,მაგრამ ეს არაფერს ნიშნავს,არც არაფერს აკნინებს ,რა თქმა უნდა.და ამ გახსენებაზე ისიც ვიფიქრე რომ არაჩვეულებრივი ფილმის გადაღება შეიძლება,ულამაზესი კადრებით.ჯერ მარტო შოთიკოს მკვდარი სხეულის გადაღება რად ღირს,მისი წითური თმის.მართალია ფილმიდან ძნელად შესაცნობი იქნება ამ ეპიზოდის მთავარი ნაწილი ,სიცოცხლის თითებიდან გაპარვა,მარა მაინც.
რაც შეეხება თინას,თინა ჩემში გაღიზიანებას იწვევდა,თანაგრძნობის და უძლურების განცდასაც მიჩენდა და თან ძალიან ახლოს მოდიოდა.ძალიან მომეწონა მისი მონოლოგი,უსასვენნიშნო.კითხვისას ვფიქრობდი რომ სიტყვებმა ხელ-ფეხიდან ბორკილები მოიხსნეს და თავისუფლად დაიწყეს ხეტიალი,ეს უწერტილმძიმობა ჩემი კითხვის ტემპს ასწრაფებდა და თავაწყვეტილი მიმაქროლებდა აბზაციდან-აბზაცისკენ.ეს კი არსებული სიუჟეტიდან მომდინარე დაძაბულ ემოციურ ფონს უფრო ექსპრესიულს ხდიდა და რაღაცნაირი დრაივიც მოჰქონდა.დაძაბულობის განცდასთან ერთად ძარღვებში სისხლის დინებასაც ვგრძნობდი,არ ვაზვიადებ,ასე იყო.არ ვიცი რატომ,ან მართლა ასეთი ოსტატობით არის დაწერილი,ან ჩემი პირადი ფაქტორებითაა განპირობებული.
მერაბი და შოთიკო სევდას მგვრიან,არ მინდა მათზე წერა. ეს ორი პერსონაჟიც დღევანდელი საქართველოს გამოძახილია.ისე,ზურას მსგავსად მეც ვიცი ერთი მერაბის შესახებ.ფაქტები არ მაქვს,თორე მაგალითს ავიღებდი და სადმე კარგ თანამდებობას დავიკავებდი.ეროვნულებიც აქეთ შემეხვეწებოდა ჩაბარებას.
და ბოლოს,ძალიან მიხაია რომ ჩემი ცხოვრების ამ კონკრეტულ ეტაპზე წავიკითხე და არა უფრო ადრე ან გვიან.ძალიან სწორი დრო იყო.ისე,მთლად ასეთი გენიოსობაც არ არის 5 ვარსკვლავი რომ დავუწერო,მაგრამ რა აზრი აქვს ამ ვარსკვლავებს?ჩემთვის,ამ კონკრეტულ მომენტში ეს წიგნი ხუთ, თუნდაც ციდან მოწყვეტილ ვარსკვლავზე მეტია.

პ.ს ამ წიგნზე ბევრის დაწერა შეიძლება,მის თითოეულ პერსონაჟზე.ლილიზე,მერაბზე,შოთიკოზე,გიოზე და ა.შ.თვითონ რომანშიც შეიძლებოდა გავრცობა,მაგრამ რაც არის ეს არის .(ისევ დაუკმაყოფლობის განცდა)

პ.ს.ს მოკითხვა ბლანშს,რომელიც ავტორს უყურებს. ...more

11 likes · Like · see review

Aug 09, 2017 Tami Murvanidze rated it really liked it

პერსონაჟები მართლა მარტივ მამრავლებადაა დაშლილი. ამბავი ძაან საინტერესოდაა გადმოცემული , ზოგადად მიყვარს ,როცა პერსონაჟები გვიყვებიან თავიანთ ისტორიებს.
ჩემთვის კითხვის დროს ყველა პერსონაჟი "გაშიშვლდა" ,რეალობა ძაან მარტივად აღსაქმელი გახდა. ძაან გამიჭირდა ზურას ნაწილის წაკითხვა , განსაკუთრებით პირველის. რაც შეეხება ფინალს, არ ვიცი რას ველოდი , მაგრამ ამას არა.
ჩემმა მეგობარმა თქვა , წიგნი რაღაცნაირი გემოს ტოვებსო და მართალია.
...more

3 likes · Like · see review

Mar 04, 2018 Mariam Khrikuli rated it it was amazing

ცოტა სკეპტიკურად ვიყავი განწყობილი წიგნის გადაშლამდე და რამდენიმე გვერდის წაკითხვის შემდეგაც. ზედაპირული დამოკიდებულება მქონდა ამ ყველასგან ნაქებ წიგნზე და ბევრს არ ველოდი. როცა აღმოვაჩინე, რომ მთლიანად ჩავუყლაპივარ ამ რომანს აღმოჩნდა, რომ ღამის 5 საათია და ოცდაათიოდე გვერდიღაა დარჩენილი, სხეული კი საშინლად დამძიმებული მაქვს. ისეთია, უცნაური და თან ძალიან ბუნებრივი. რეალობის აღწერა, ალბათ, ყოველთვის უფრო რთულია, რადგან მისი აღქმა თუ დანახვა გვიწევს, გვინდა თუ არა, შესაბამისად იმის ასე საინტერესო ცოტა სკეპტიკურად ვიყავი განწყობილი წიგნის გადაშლამდე და რამდენიმე გვერდის წაკითხვის შემდეგაც. ზედაპირული დამოკიდებულება მქონდა ამ ყველასგან ნაქებ წიგნზე და ბევრს არ ველოდი. როცა აღმოვაჩინე, რომ მთლიანად ჩავუყლაპივარ ამ რომანს აღმოჩნდა, რომ ღამის 5 საათია და ოცდაათიოდე გვერდიღაა დარჩენილი, სხეული კი საშინლად დამძიმებული მაქვს. ისეთია, უცნაური და თან ძალიან ბუნებრივი. რეალობის აღწერა, ალბათ, ყოველთვის უფრო რთულია, რადგან მისი აღქმა თუ დანახვა გვიწევს, გვინდა თუ არა, შესაბამისად იმის ასე საინტერესოდ, უბრალოდ და თან დამაინტრიგებლად გადმოცემა, რაც ყველამ ვიცით, რაც ყველას გვსმენია, ძალიან მაგარია! პერსონაჟები ისე საუბრობენ, თითოეულის ბოლომდე შეგრძნებას და შესისხლხორცებას ახერხებ, მათი ცვლილებისას ლოგიკურად და ბუნებრივად იცვლება მათი ფიქრების სიჩქარე, ხმა, სიტყვები, ლექსიკა; კითხვისას ისეთი შეგრძნება მქონდა, თითქოს ზუსტად იმდენს ვიწონიდი, რამდენსაც პერსონაჟი, რაოდენ უცნაურადაც არ უნდა ჟღერდეს.
საუკეთესოდ ჩანს ჩვენი, გარე პირების დამოკიდებულება, თუ როგორ ვერევით სხვის საქმეში, პირად ცხოვრებაში, როგორ ვიკვლევთ და ვიძიებთ სხვა ადამიანის პიროვნებას და სამყაროს, მაგრამ არასოდეს ვტოპავთ იმდენად ღრმად, იმდენად არ შევდივართ იმ სხვა ადამიანში, რომ მისი სიცოცხლის გადარჩენა შევძლოთ, ვიკისროთ ან, სხვა თუ არაფერი, ჩვენი მორალური თუ მოქალაქეობრივი ვალი მაინც გადავიხადოთ მის წინაშე.
მერაბი არ ვიცი როგორ ავღწერო, საკმაოდ მარტივად გამოსაცნობი პიროვნებაა, ზუსტად ისეთია, როგორიც უამრავი გვხდება ჩვენს ქვეყანაში, მშიშარა, უნებისყოფო, საზოგადოების მარწუხებში ბოლომდე გახლართული; სისხლში გამჯდარი კომპლექსებით, შეხედულებებითა და წესებით, რომლებიც თავად არ დაუწესებია, თავად არ მოუფიქრებია;
რაც შეეხება შოთიკოს, რომელზეც ძალიან ბევრი ვიცით ზურასგან და რომელიც ძალიან ცოტახნით დავინახეთ შიგნიდან, ყველა იმ ადამიანის სახეა, რომელმაც მისი ბედი გაიზიარა ჩვენს რეალობაში და კვლავ იზიარებს. შოთიკოს ნათქვამი სიტყვები ის ბუმბულია, რომელიც საკმარისია, რათა რის ვაივაგლახით შეკოწიწებულ, ჯერ კიდევ მყარად მდგომ ნაგებობაზე დაცემულმა მთლიანად დაანგრიოს ის; ეს ბუმბული უკანასკნელი, დამაგვირგვინებელი ტკივილი და სირცხვილი იყო, თავისმომყრელი ყველა იმ მძიმე განცდისა, რომელიც წინა ფურცლებიდან შეიგრძნო მკითხველმა.

მოკლედ, ხო, მართალია ბევრს მივედ-მოვედე, მაგრამ გულწრფელად და მთელი გულით გირჩევთ ამ წიგნის წაკითხვას:) ...more

1 like · Like · see review

Apr 14, 2019 Ani Didishvili rated it really liked it

ვახ, ეს რა იყო?!

1 like · Like · see review

Nov 25, 2018 Ana Darsadze rated it it was ok

წიგნის შესავალი მომხიბვლელია, მაგრამ, სამწუხაროდ, ალბათ მწერლის სიზარმაცის ან მისი მოსაზრების გამო, თითქოს მასის, ბრბოს ენის გამოყენება წიგნსა თუ ლიტერატურას ბევრად ხელშესახებს ხდის, თხრობის სტილი არამყარად იცვლება, რაც საგრძნობლად აქვეითებს ნაწარმოების მომნუსხველობის ხარისხს და ერთგვარ არასასიამოვნო, დისჰარმონიულ ფონს ქმნის ავტორის სათქმელს, იდეასა და მის მიერვე გამოყენებულ სტილს შორის.

Like · see review