Αγαπητέ Γιάννη, σε ευχαριστώ θερμά για τα καλά σου λόγια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είχα μια βαθιά αδυναμία στα έργα πολιτικής φαντασίας, ιδιαίτερα εκείνα που διανθίζονταν με επιστημονικά επιτεύγματα ενός μέλλοντος που έμοιαζε άλλοτε εφικτό και άλλοτε ονειρικό. Αυτά τα βιβλία άνοιγαν διαρκώς νέες συχνότητες μέσα μου. Με μετέφεραν σε απάτητα τοπία του νου και έφερναν το άπιαστο λίγο πιο κοντά. Παρακολουθούσα όσο μπορούσα τις εξελίξεις στην κατάκτηση του διαστήματος, αλλά και τα βιβλία που συνδύαζαν τη στέρεη επιστημονική γνώση με τις λογοτεχνικές διαστάσεις της επιστημονικής φαντασίας, Οι Ασίμοφ, Κλαρκ, Λε Γκεν και άλλοι σημάδεψαν τη σκέψη μου. Κάπως έτσι, μέσα από λέξεις, οράματα και συνδυασμούς, έπλασα μια κοινωνία όπως θα ήθελα να υπάρξει. Τη σκιαγράφησα με τις εικόνες ενός κοντινού μέλλοντος, τεχνολογικά προχωρημένου, αλλά ελπίζω και ανθρώπινα σοφότερου. Έτσι γεννήθηκε η Επιστροφή στο λίκνο.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είχα μια βαθιά αδυναμία στα έργα πολιτικής φαντασίας, ιδιαίτερα εκείνα που διανθίζονταν με επιστημονικά επιτεύγματα ενός μέλλοντος που έμοιαζε άλλοτε εφικτό και άλλοτε ονειρικό. Αυτά τα βιβλία άνοιγαν διαρκώς νέες συχνότητες μέσα μου. Με μετέφεραν σε απάτητα τοπία του νου και έφερναν το άπιαστο λίγο πιο κοντά.
Παρακολουθούσα όσο μπορούσα τις εξελίξεις στην κατάκτηση του διαστήματος, αλλά και τα βιβλία που συνδύαζαν τη στέρεη επιστημονική γνώση με τις λογοτεχνικές διαστάσεις της επιστημονικής φαντασίας, Οι Ασίμοφ, Κλαρκ, Λε Γκεν και άλλοι σημάδεψαν τη σκέψη μου.
Κάπως έτσι, μέσα από λέξεις, οράματα και συνδυασμούς, έπλασα μια κοινωνία όπως θα ήθελα να υπάρξει. Τη σκιαγράφησα με τις εικόνες ενός κοντινού μέλλοντος, τεχνολογικά προχωρημένου, αλλά ελπίζω και ανθρώπινα σοφότερου.
Έτσι γεννήθηκε η Επιστροφή στο λίκνο.