ทีปกร วุฒิพิทยามงคล's Blog, page 22
July 12, 2014
บางทีอ่านหนังสือทั้งเล่มเพื่อให้ได้ประโยคเดียวที่จะจำไปตลอดชีวิต
ถ้าไม่หยิบหนังส...
บางทีอ่านหนังสือทั้งเล่มเพื่อให้ได้ประโยคเดียวที่จะจำไปตลอดชีวิต
ถ้าไม่หยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาอ่าน ทั้งชีวิตก็อาจจะไม่เจอประโยคนี้
คิดขึ้นมาได้
จริงๆ ไปเที่ยวก็เหมือนกัน
ไม่ได้หวังว่าเฮ้ย! เที่ยวกลับมาจะต้องเปลี่ยนชีวิต
จากหน้ามือเป็นหลังมืออะไรหรอก
แบบนั้นมันคงจะมหัศจรรย์
ดูเรียกร้อง ฮอลลีวู้ด โรดทริป คัมมิ่งออฟเอจ จนเกินไป
แต่ถ้าไปเที่ยวครั้งนึง แล้วได้ความตั้งใจอะไรกลับมาบางอย่าง
ถึงจะเป็นความตั้งใจเล็กๆ
เหมือนแค่ประโยคๆ หนึ่งในหนังสือหนาสามร้อยหน้า
แต่เป็นความตั้งใจที่จะจำได้ไปตลอด เพราะเอาไปผูกกับการเที่ยวครั้งนี้
ก็โอเคแล้ว
มั้ง
ถ้าไม่หยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาอ่าน ทั้งชีวิตก็อาจจะไม่เจอประโยคนี้
คิดขึ้นมาได้
จริงๆ ไปเที่ยวก็เหมือนกัน
ไม่ได้หวังว่าเฮ้ย! เที่ยวกลับมาจะต้องเปลี่ยนชีวิต
จากหน้ามือเป็นหลังมืออะไรหรอก
แบบนั้นมันคงจะมหัศจรรย์
ดูเรียกร้อง ฮอลลีวู้ด โรดทริป คัมมิ่งออฟเอจ จนเกินไป
แต่ถ้าไปเที่ยวครั้งนึง แล้วได้ความตั้งใจอะไรกลับมาบางอย่าง
ถึงจะเป็นความตั้งใจเล็กๆ
เหมือนแค่ประโยคๆ หนึ่งในหนังสือหนาสามร้อยหน้า
แต่เป็นความตั้งใจที่จะจำได้ไปตลอด เพราะเอาไปผูกกับการเที่ยวครั้งนี้
ก็โอเคแล้ว
มั้ง
July 10, 2014
ทำวอลล์เปเปอร์เล่นๆ เผื่อใครจะเอาไปใช้ (จะมีมั้ย 55)
ดาวน์โหลดได้ที่ https://dl...
ทำวอลล์เปเปอร์เล่นๆ เผื่อใครจะเอาไปใช้ (จะมีมั้ย 55)
ดาวน์โหลดได้ที่ https://dl.dropboxusercontent.com/u/8339573/wallpapers/catblue/cat-wall.png
:3
ดาวน์โหลดได้ที่ https://dl.dropboxusercontent.com/u/8339573/wallpapers/catblue/cat-wall.png
:3
July 9, 2014
มาเที่ยวฮกไกโด แถวฟุราโนะ-บิเอ
เลยถ่ายรูปมาฝาก :)
มาเที่ยวฮกไกโด แถวฟุราโนะ-บิเอ
เลยถ่ายรูปมาฝาก :)
เลยถ่ายรูปมาฝาก :)
July 5, 2014
ขี้เกียจต่อสู้แล้ว กดปุ่มหนีรัวๆ
====================
ยอมรับโดยดุษฎีว่าเป็นคนชอ...
ขี้เกียจต่อสู้แล้ว กดปุ่มหนีรัวๆ
====================
ยอมรับโดยดุษฎีว่าเป็นคนชอบเอาชนะ
ถ้ายังเห็นว่าพอมีทางอยู่ก็มักจะพยายามที่จะตะล่อม อ้อมซ้ายอ้อมขวา ใช้กลยุทธทุกวิธีทางที่จะเอาให้ได้ ให้ศัตรูปราชัยทั้งๆ ที่บางทีก็ไม่จำเป็นหรอก บางครั้งเป็นการพยายามเอาชนะโดยที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังแสดงนิสัยแบบนั้นออกมา
นี่พูดถึงทั้งการเอาชนะงานยากๆ และการเอาชนะคนนะ - ถ้ามีใครมาบอกว่าเราเป็นคนยอมแพ้ง่าย คงต้องเถียงขาดใจ (เห็นไหม เอาชนะอีกแล้ว)
แต่ก็มีบางคราวที่รู้สึกว่าพลังหมด ขึ้นขีดแดงกระพริบๆ ชีวิตใกล้หมดหลอด แรงกายอาจจะยังพอเหลือ แต่แรงใจมันไปไหนไม่รู้ตั้งนานแล้ว
พอตกอยู่ในสภาวะแบบนั้นทีไรก็นึกอยากให้ชีวิตจริงมีปุ่มกด ‘หนี’ เหมือนในเกมเหมือนกัน ในเกม เวลาที่ตัวเอกเดินไม่ระแวดระวัง ไปเจอกับมอนสเตอร์หรือศัตรูที่มันแกร่งเกินเลเวลของตัวเอง เขาก็มักจะออกแบบให้สามารถ ‘หนี’ การต่อสู้นั้นได้ ไว้รอเลเวลอัพ ถึงขั้นที่พอจะทัดเทียมกันได้แล้วค่อยมาสู้ใหม่
แต่ชีวิตจริงไม่มีปุ่มหนีที่กดแล้วใช้งานได้ทุกครั้ง ในบางเรื่อง อาจจะพอหนี พอหลบ พอหลีกได้บ้าง แต่กับเรื่องที่เหลือแล้ว ต่อให้กดกี่ครั้ง ย้ำเท่าไหร่ ก็หนีไม่พ้น เลยต้องกัดฟันสู้ต่อไปทั้งๆ ที่เลเวลยังไม่ถึง และพลังก็ขึ้นขีดแดงๆ กระพริบอยู่นี่แหละ
====================
ยอมรับโดยดุษฎีว่าเป็นคนชอบเอาชนะ
ถ้ายังเห็นว่าพอมีทางอยู่ก็มักจะพยายามที่จะตะล่อม อ้อมซ้ายอ้อมขวา ใช้กลยุทธทุกวิธีทางที่จะเอาให้ได้ ให้ศัตรูปราชัยทั้งๆ ที่บางทีก็ไม่จำเป็นหรอก บางครั้งเป็นการพยายามเอาชนะโดยที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังแสดงนิสัยแบบนั้นออกมา
นี่พูดถึงทั้งการเอาชนะงานยากๆ และการเอาชนะคนนะ - ถ้ามีใครมาบอกว่าเราเป็นคนยอมแพ้ง่าย คงต้องเถียงขาดใจ (เห็นไหม เอาชนะอีกแล้ว)
แต่ก็มีบางคราวที่รู้สึกว่าพลังหมด ขึ้นขีดแดงกระพริบๆ ชีวิตใกล้หมดหลอด แรงกายอาจจะยังพอเหลือ แต่แรงใจมันไปไหนไม่รู้ตั้งนานแล้ว
พอตกอยู่ในสภาวะแบบนั้นทีไรก็นึกอยากให้ชีวิตจริงมีปุ่มกด ‘หนี’ เหมือนในเกมเหมือนกัน ในเกม เวลาที่ตัวเอกเดินไม่ระแวดระวัง ไปเจอกับมอนสเตอร์หรือศัตรูที่มันแกร่งเกินเลเวลของตัวเอง เขาก็มักจะออกแบบให้สามารถ ‘หนี’ การต่อสู้นั้นได้ ไว้รอเลเวลอัพ ถึงขั้นที่พอจะทัดเทียมกันได้แล้วค่อยมาสู้ใหม่
แต่ชีวิตจริงไม่มีปุ่มหนีที่กดแล้วใช้งานได้ทุกครั้ง ในบางเรื่อง อาจจะพอหนี พอหลบ พอหลีกได้บ้าง แต่กับเรื่องที่เหลือแล้ว ต่อให้กดกี่ครั้ง ย้ำเท่าไหร่ ก็หนีไม่พ้น เลยต้องกัดฟันสู้ต่อไปทั้งๆ ที่เลเวลยังไม่ถึง และพลังก็ขึ้นขีดแดงๆ กระพริบอยู่นี่แหละ
July 4, 2014
อากาศร้อนแล้วแบตเสื่อม ไม่อยากทำอะไรเลย
==============================
มีเรื่อง...
อากาศร้อนแล้วแบตเสื่อม ไม่อยากทำอะไรเลย
==============================
มีเรื่องประหลาดอยู่อย่างหนึ่งที่เราหาคำตอบไม่ได้สักที อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่อยู่กับเรามักจะอยู่ไม่ค่อยทน ไม่ค่อยทนในที่นี้ไม่ใช่ว่าเราใช้อย่างไม่ระมัดระวัง ทำหล่นจนแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยหรอกนะ แต่ไม่รู้ทำไม - ไม่ว่าจะเป็นคอมพิวเตอร์ มือถือ หรือแทบเบล็ต ก็มักจะมีอันเป็นไปด้วยสาเหตุว่าแบตเตอรี่เสื่อม ใช้งานไม่ค่อยได้ ชาร์จก็ไม่ค่อยเต็ม อธิบายง่ายๆ อย่างมือถือนี่สมมติชาร์จมาเต็มที่ตอนเช้า 100% ใช้ไปไม่เท่าไหร่ ก็เหลือ 50% ซะแล้ว แล้วพอใช้ไปอีกหน่อย ตัวแสดงแบตเตอรี่บนหน้าจอแจ้งว่าเหลือ 30% มือถือก็เกิดถอดใจ ดับไปเสียดื้อๆ คือนอกจากจะกินแบตเร็ว แล้วยังตายก่อนวัยอันควรอีกด้วย
มานั่งนึกหาสาเหตุดู สังเกตพฤติกรรมการใช้งานของตัวเอง ก็พบว่า อืม - เราอาจจะใช้งานพวกมันหนักเกินไป เหมือนนายทาสที่โบยตีผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาทุกวี่วันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย มือถือ เราก็ใช้มันตลอดเวลา ไม่ให้มันอยู่ว่างเลย คอมพิวเตอร์เราก็เสียบปลั๊กไว้ตลอด เปิดทิ้งไว้ไม่รู้จักปิดเครื่องเสียบ้าง ก็อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้แบตเตอรี่ที่อยู่ข้างในของพวกนี้มันเสื่อมก่อนกาล ก็อาจจะเป็นได้
หลังจากสังเกตแก็ดเจ็ตของตัวเองแล้วก็ลองมาสังเกตตัวเองดูบ้าง ก็พบว่าจริงๆ ก็เป็นคนที่แบตเตอรี่เสื่อมเหมือนกัน ถ้าอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ต้องชาร์จด้วยการเสียบปลั๊กไฟ คนก็คงต้องชาร์จแบตด้วยการนอนนิ่งๆ หลับนานๆ เหมือนกัน ซึ่งไอ้การชาร์จแบตของเรานี่ก็มักจะเป็นการชาร์ตแบตที่ไม่ค่อยเต็ม เหมือนมือถือของเรานี่แหละ พอใช้ๆ ไปในแต่ละวัน ก็พบว่าแบตของตัวเองก็ไม่ค่อยอึด ออกแรงนิด - ทำงานหน่อย ก็ง่อยเสียแล้ว โดยเฉพาะยิ่งถ้าอากาศร้อนๆ นี่แบตจะหมดไวเป็นพิเศษ
เลยลองคิดต่อไปว่า เป็นไปได้ไหมนะ ที่แบตมนุษย์ของเราจะเสื่อมเร็วเพราะเราใช้งานมันหนักเหมือนกับที่ใช้งานมือถือหนัก
ถ้าอย่างนั้นเราควรใช้งานตัวเองให้น้อยกว่าเดิมหรือเปล่า - อันนี้คิดเข้าข้างตัวเองเป็นบ้าเลย ฮ่าๆ
==============================
มีเรื่องประหลาดอยู่อย่างหนึ่งที่เราหาคำตอบไม่ได้สักที อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่อยู่กับเรามักจะอยู่ไม่ค่อยทน ไม่ค่อยทนในที่นี้ไม่ใช่ว่าเราใช้อย่างไม่ระมัดระวัง ทำหล่นจนแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยหรอกนะ แต่ไม่รู้ทำไม - ไม่ว่าจะเป็นคอมพิวเตอร์ มือถือ หรือแทบเบล็ต ก็มักจะมีอันเป็นไปด้วยสาเหตุว่าแบตเตอรี่เสื่อม ใช้งานไม่ค่อยได้ ชาร์จก็ไม่ค่อยเต็ม อธิบายง่ายๆ อย่างมือถือนี่สมมติชาร์จมาเต็มที่ตอนเช้า 100% ใช้ไปไม่เท่าไหร่ ก็เหลือ 50% ซะแล้ว แล้วพอใช้ไปอีกหน่อย ตัวแสดงแบตเตอรี่บนหน้าจอแจ้งว่าเหลือ 30% มือถือก็เกิดถอดใจ ดับไปเสียดื้อๆ คือนอกจากจะกินแบตเร็ว แล้วยังตายก่อนวัยอันควรอีกด้วย
มานั่งนึกหาสาเหตุดู สังเกตพฤติกรรมการใช้งานของตัวเอง ก็พบว่า อืม - เราอาจจะใช้งานพวกมันหนักเกินไป เหมือนนายทาสที่โบยตีผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาทุกวี่วันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย มือถือ เราก็ใช้มันตลอดเวลา ไม่ให้มันอยู่ว่างเลย คอมพิวเตอร์เราก็เสียบปลั๊กไว้ตลอด เปิดทิ้งไว้ไม่รู้จักปิดเครื่องเสียบ้าง ก็อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้แบตเตอรี่ที่อยู่ข้างในของพวกนี้มันเสื่อมก่อนกาล ก็อาจจะเป็นได้
หลังจากสังเกตแก็ดเจ็ตของตัวเองแล้วก็ลองมาสังเกตตัวเองดูบ้าง ก็พบว่าจริงๆ ก็เป็นคนที่แบตเตอรี่เสื่อมเหมือนกัน ถ้าอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ต้องชาร์จด้วยการเสียบปลั๊กไฟ คนก็คงต้องชาร์จแบตด้วยการนอนนิ่งๆ หลับนานๆ เหมือนกัน ซึ่งไอ้การชาร์จแบตของเรานี่ก็มักจะเป็นการชาร์ตแบตที่ไม่ค่อยเต็ม เหมือนมือถือของเรานี่แหละ พอใช้ๆ ไปในแต่ละวัน ก็พบว่าแบตของตัวเองก็ไม่ค่อยอึด ออกแรงนิด - ทำงานหน่อย ก็ง่อยเสียแล้ว โดยเฉพาะยิ่งถ้าอากาศร้อนๆ นี่แบตจะหมดไวเป็นพิเศษ
เลยลองคิดต่อไปว่า เป็นไปได้ไหมนะ ที่แบตมนุษย์ของเราจะเสื่อมเร็วเพราะเราใช้งานมันหนักเหมือนกับที่ใช้งานมือถือหนัก
ถ้าอย่างนั้นเราควรใช้งานตัวเองให้น้อยกว่าเดิมหรือเปล่า - อันนี้คิดเข้าข้างตัวเองเป็นบ้าเลย ฮ่าๆ
July 2, 2014
เตรียมใจไว้น้านนาน แต่พอเจอจริงๆ ก็กลายเป็นว่าเตรียมใจไว้ไม่พอ
=================...
เตรียมใจไว้น้านนาน แต่พอเจอจริงๆ ก็กลายเป็นว่าเตรียมใจไว้ไม่พอ
==============================================
เวลาจะเจอเรื่องยากๆ ใหญ่ๆ เรามักต้องสะสมพลังไว้วันละเล็กละน้อย เอาพลังความกล้าตรงนั้นมาเก็บไว้หน่อย เอาพลังความอดทนตรงนี้มาเก็บไว้นิด สะสมเรื่อยไปจนรู้สึกว่าพร้อมที่จะเจอ พร้อมที่จะทนกับสิ่งนั้นแล้ว ถึงเดินทางออกจากบ้าน เหมือนผู้กล้าที่จะไปปราบสัตว์ร้าย
แต่เอาเข้าจริง สัตว์ร้ายที่คิดไว้ก่อนแล้วนะ ว่ามันจะตัวใหญ่ประมาณเท่านี้ - มันกลับใหญ่กว่าที่คิดไว้หลายเท่า
ยาเติมพลังชีวิตที่ตุนๆ เอาไว้ - กดใช้เท่าไหร่ก็หมด ก็หมด จนแทบเอาชีวิตกลับมาไม่รอด
เป็นแบบนี้ทีไร ความมั่นใจที่เคยมีจะหมด เหือดแห้งลงไปตรงนั้น เราว่าเราเตรียมมาดีแล้วเชียวนะ เราคิดไว้ล่วงหน้าก่อนมาแล้วสามตลบสี่ตลบ แต่สุดท้ายก็ยังต้องแพ้ แพ้ แพ้ แพ้อยู่ดี ต้องพยายามแค่ไหนเหรอถึงจะข้ามผ่านไปได้ ต้องใช้แรงมากแค่ไหนเหรอ ทุ่มสุดตัวแล้วก็ยังไม่ชนะ ความรู้สึกพวกนี้มักถาโถมเข้ามาทำร้ายให้ตั้งตัวไม่ติด
สุดท้ายก็ตายเป็นศพอยู่ตรงนั้น รอให้คนมาหามกลับบ้าน
ถ้าฟื้นขึ้นมาแล้วยังหวังและยังไหวก็ค่อยลุยกันต่อ
==============================================
เวลาจะเจอเรื่องยากๆ ใหญ่ๆ เรามักต้องสะสมพลังไว้วันละเล็กละน้อย เอาพลังความกล้าตรงนั้นมาเก็บไว้หน่อย เอาพลังความอดทนตรงนี้มาเก็บไว้นิด สะสมเรื่อยไปจนรู้สึกว่าพร้อมที่จะเจอ พร้อมที่จะทนกับสิ่งนั้นแล้ว ถึงเดินทางออกจากบ้าน เหมือนผู้กล้าที่จะไปปราบสัตว์ร้าย
แต่เอาเข้าจริง สัตว์ร้ายที่คิดไว้ก่อนแล้วนะ ว่ามันจะตัวใหญ่ประมาณเท่านี้ - มันกลับใหญ่กว่าที่คิดไว้หลายเท่า
ยาเติมพลังชีวิตที่ตุนๆ เอาไว้ - กดใช้เท่าไหร่ก็หมด ก็หมด จนแทบเอาชีวิตกลับมาไม่รอด
เป็นแบบนี้ทีไร ความมั่นใจที่เคยมีจะหมด เหือดแห้งลงไปตรงนั้น เราว่าเราเตรียมมาดีแล้วเชียวนะ เราคิดไว้ล่วงหน้าก่อนมาแล้วสามตลบสี่ตลบ แต่สุดท้ายก็ยังต้องแพ้ แพ้ แพ้ แพ้อยู่ดี ต้องพยายามแค่ไหนเหรอถึงจะข้ามผ่านไปได้ ต้องใช้แรงมากแค่ไหนเหรอ ทุ่มสุดตัวแล้วก็ยังไม่ชนะ ความรู้สึกพวกนี้มักถาโถมเข้ามาทำร้ายให้ตั้งตัวไม่ติด
สุดท้ายก็ตายเป็นศพอยู่ตรงนั้น รอให้คนมาหามกลับบ้าน
ถ้าฟื้นขึ้นมาแล้วยังหวังและยังไหวก็ค่อยลุยกันต่อ
รักตัวเองก็ต้องให้เวลาตัวเองเหมือนกันนะ :3
#GivingOneForOne
รักตัวเองก็ต้องให้เวลาตัวเองเหมือนกันนะ :3
#GivingOneForOne
#GivingOneForOne
July 1, 2014
มักจะคิดตอนที่ไม่ได้คิดว่าจะคิดถึง
มักจะคิดตอนที่ไม่ได้คิดว่าจะคิดถึง
