Δημήτρης Καραβασίλης's Blog, page 63
December 16, 2010
Μια κάποια Παναγιά
      Μέσα στο πνεύμα της προετοιμασίας για τα Χριστούγεννα βάζω αυτή τη φωτογραφία για να μεσουρανήσει στο σπιτικό μου σήμερα. Όπως περιγράφει την φωτογραφία η Dorothea Lang: Την είδα και πλησίασα την απελπισμένη μητέρα, κάτι επάνω της με τραβούσε σαν μαγνήτης. Δεν θυμάμαι πως εξήγησα την παρουσία της κάμερας, αλλά θυμάμαι οτι δεν με ρώτησε τίποτα. [...] 
  
    
    
     
  
        Published on December 16, 2010 07:49
    
December 12, 2010
μαθήματα
      Καθώς μεγαλώνουμε, μαθαίνουμε οτι ο μοναδικός άνθρωπος που υποτίθεται οτι δεν έπρεπε να μας πληγώσει, πιθανόν να το κάνει. Θα ραγίσει η καρδιά σου πιθανόν περισσότερες από μια φορές και κάθε φορά θα πονάει πιο πολύ. Και εσύ θα ραγίσεις καρδιές, γι' αυτό να θυμάσαι πως αισθάνθηκες οταν το ίδιο συνέβη σ' εσένα. Θα τσακωθείς [...] 
  
    
    
     
  
        Published on December 12, 2010 09:55
    
December 11, 2010
Νομιζες
      Τότε που νόμιζες οτι δεν πρόσεχα Σε είδα που κρέμασες τον πρώτο μου πίνακα στον τοίχο και ήθελα να ζωγραφήσω άλλον έναν   Τότε που νόμιζες οτι δεν πρόσεχα Σε είδα που τάιζες μια γάτα του δρόμου και σκέφτηκα οτι είναι καλό να είσα πονετικος με τα ζώα.   Τότε που νόμιζες οτι δεν πρόσεχα [...] 
  
    
    
     
  
        Published on December 11, 2010 00:32
    
December 7, 2010
κερί
      Μια φορά κι ένα καιρό, ένα μικρό κεράκι βρισκόταν σε ένα δωμάτιο μαζί με άλλα κεριά, τα περισσότερα από τα οποία ήταν πολύ μεγαλύτερα και πολύ ομορφότερα από αυτό. Μερικά ήταν δεμένα με κορδέλλες πολύχρωμες άλλα ήταν πιο απλά, σαν κι αυτό. Δεν ήξερε τον λόγο που βρισκόταν εκεί, και τα άλλα το έκαναν να [...] 
  
    
    
     
  
        Published on December 07, 2010 09:44
    
December 5, 2010
Μου κλέβεις τα μπισκότα! (Νομίζω…)
      Μια νύχτα, Δεκέμβρης θάτανε, μια γυναίκα βρισκόταν στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου, περιμένοντας να ακούσει την αναγγελία της πτήσης της. Μέχρι να έρθει η ώρα εκείνη, έκανε ένα γύρο στα καταστήματα, πήρε ένα βιβλίο, ένα σακουλάκι μπισκότα και γύρισε στη θέση της. Ήταν απορροφημένη στο βιβλίο της, όμως αυτό δεν την εμπόδισε να δει πως [...] 
  
    
    
     
  
        Published on December 05, 2010 01:52
    
December 4, 2010
Αλλο λεξιλόγιο, πριν τους υπολογιστές
      Πριν τον Υπολογιστή, Memory ήταν κάτι που το έχανες καθώς γερνούσες Application ήταν αίτηση που έκανες για δουλειά Program ήταν ένα show στην TV Keyboard ήταν το πιάνο Web ήταν το σπίτι της αράχνης Virus ήταν η γρίππη Hard drive ήταν ένας δύσκολο ταξίδι στον δρόμο Mouse pad ήταν το μέρος που ζούσε το ποντίκι [...] 
  
    
    
     
  
        Published on December 04, 2010 10:12
    
December 3, 2010
Χιλιοι καθρέφτες
      Τα πολύ παλιά χρόνια, σε ένα μικρό μακρινό χωριό, ήταν ένα μέρος που το έλεγαν "Το Σπίτι με τους χίλιους καθρέφτες". Ένα μικρό, ευτυχισμένο σκυλάκι, έμαθε για αυτό το μέρος και μια μέρα αποφάσισε να το επισκεφτεί. Όταν έφτασε εκεί, χαρούμενα ανέβηκε τις σκάλες και έφτασε μέχρι την πόρτα. Κοίταξε μέσα με τα αυτιά του [...] 
  
    
    
     
  
        Published on December 03, 2010 23:51
    
December 1, 2010
Δεκέμβρης
      Ο Δεκέμβριος είναι ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του ηλιακού μας έτους, αλλά ο δέκατος μήνας, όπως το λέει και το όνομά του (εκ του λατινικού decem = δέκα), από την πρωτοχρονιά της 1ης Μαρτίου, όταν το έτος των Ρωμαίων ήταν δεκάμηνο. Στο Αττικό αρχαιοελληνικό ημερολόγιο ήταν ο έβδομος μήνας και ονομαζόταν «Ποσειδεών» ή «Ποσειδών» [...] 
  
    
    
     
  
        Published on December 01, 2010 08:45
    
November 28, 2010
Για την παράσταση "Δακρυγόνα" του Αλέξη Σταμάτη
      Προσπαθώντας να πιαστώ από κάπου για να ξεδιπλώσω το νήμα των συναισθημάτων μου, φεύγοντας από την παράσταση Δακρυγόνα, για λίγη ώρα έμεινα αναποφάσιστος. Το τηλέφωνο, τα φώτα, το παράθυρο, οι ζωγραφικοί πίνακες που ήταν στον τοίχο και όμως δεν ήταν; Την περιπλάνηση μου σταμάτησε ο ήχος ενός ερωτήματος της Ελλης: Ποιος είσαι; Η ερώτηση που [...] 
  
    
    
     
  
        Published on November 28, 2010 00:43
    
Για την παράσταση «Δακρυγόνα» του Αλέξη Σταμάτη
      Προσπαθώντας να πιαστώ από κάπου για να ξεδιπλώσω το νήμα των συναισθημάτων μου, φεύγοντας από την παράσταση Δακρυγόνα, για λίγη ώρα έμεινα αναποφάσιστος. Το τηλέφωνο, τα φώτα, το παράθυρο, οι ζωγραφικοί πίνακες που ήταν στον τοίχο και όμως δεν ήταν; Την περιπλάνηση μου σταμάτησε ο ήχος ενός ερωτήματος της Ελλης: Ποιος είσαι; Η ερώτηση που [...] 
  
    
    
     
  
        Published on November 28, 2010 00:43
    



