حمید درویشی شاهکلائی's Blog, page 59

مسئولین رسانه ها هم باید حلالیت بخواهند!

"امروز آمار بازدید این وبلاگ به لطف خدا و به یاری نگاه های پرمهرتان از مرز ده هزار بازدید گذشت.

این عدد این صدا را در گوش من زمزمه می کند که:

وهاب! تو
و نوشته هایت مسئول زمان های از دست رفته خوانندگانی هستی که آن را صرف
مطالعه مطالبت کردند. آیا به خوانندگان معادل زمان از دست رفته شان بهره و
فیضی رسانده ای؟

حلالم کنید اگر وقتتان را با مطالبم هدر دادم. به زودی با مطلبی در مورد رسالت وب نویسی در خدمتم."

امروز که  گودرم رو باز کردم این اولین مطلب بود که دوستم نوشته بود. من هم به زودی بازدید وبلاگم از یک عددی می گذره. شما ما را ببخشید که خدا هم ببخشد. امید که خدا صدا و سیما را هم ببخشد.

خلاصه و نقد کتاب اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی نوشته دکتر کاظم معتمد نژاد

این ترم یکی از درسهای خوب ما درسی است که با دکتر حسام الدین آشنا داریم. سمینار مسائل منظقه ای و جهانی فرهنگ و ارتباطات. آنچه در ادامه می آید بخشی از یکی از تکالیف این کلاس است که قبل از نقد و بررسی استاد در فضای سایبر قرار می گیرد:


معرفی و بررسی کتاب اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی نوشته دکتر کاظم معتمد نژاد (براساس شیوه معرفی کتاب مندرج در وبنوشت وب نما (دکتر حسن بشیر))

مرورگر: حمید درویشی شاهکلائی 
تکلیف کلاسی درس مسائل منطقه ای و جهانی فرهنگ و ارتباطات استاد دکتر آشنا
دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام- نیمسال اول تحصیلی 90-1389 

درباره نویسنده:
کاظم معتمد نژاد متولد 1313 در شهرستان بیرجند هستند که تحصیلات خود را به طور تخصصی در رشته های حقوق و ارتباطات (روزنامه نگاری) در فرانسه به پایان برده اند. ایشان هم اکنون به لقب پدر ارتباطات (نوین) ایران شهرت یافته اند و از افتخارات جامعه علمی کشور در دانشگاه علامه طباطبایی هستند. این استاد برجسته ارتباطات در تشکیل برخی از دوره ها و انجمن های علمی کشور در حوزه های حقوق و ارتباطات همکاری کرده است. وی ضمن تربیت نسلهایی از دانشجویان و اساتید ارتباطات در کشور، صاحب تالیفات متعددی است که از آن جمله می توان به «وسایل ارتباط جمعی»، «روش تحقیق در محتوای مطبوعات»، «تکنولوژی های نوین ارتباطی» و آثاری در زمینه حقوق ارتباطات و تبلیغات اشاره کرد. (سایت شخصی کاظم معتمدنژاد، آخرین مشاهده: 26/7/89) حوزه های تکنولوژی های جدید ارتباطی و مطالعات میان رشته ای حقوق و ارتباطات از حوزه های تخصصی علاقه ایشان است.  
در اینجا نیز به معرفی یکی از کتابهای ایشان با عنوان «اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی» می پردازیم که در حقیقت به مناسبت حضور ایشان در اولین مرحله اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی (ژنو سال 2003) به رشته تحریر در آمده است. 
خلاصه عمومی اثر
پیشرفتهای جدید و گسترش تکنولوژی در حوزه سایبر و اینترنت، اهمیت بررسی در مورد فرا رسیدن عصر ارتباطات و جامعه اطلاعاتی را نشان داد. در دهه های اخیر این موضوع به چگونگی سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های کشورها اثر گذاشت و گزارشهایی درباره اقتصاد اطلاعات نوشته شد. (ص 13) به زودی مسائل بین المللی ناشی از گسترش شبکه ها و کاربرد تکنولوژی های نوین اهمیت خاصی پیدا کرد و کشورهای بزرگ صنعتی و سازمانهای جهانی درگیر آن شدند. (ص 14) کنفرانس بروکسل و منشور اکیناوا از مهم ترین نمونه های تلاش کشورهای بزرگ هستند که به برنامه ریزی برای جامعه اطلاعاتی پرداختند و در آن ها بر همکاری در زمینه زیرساخت اطلاعاتی جهانی و مقررات زدایی و برداشتن انحصارهای دولتی در این باره تاکید کردند و توجهی خاص به برخورداری ز امکانات مساعد دیجیتال، ترمیم شکاف اطلاعات دیجیتال و پیشبرد مشارکت جهانی شد. (صص 39-30)
اجلاس جهانی سران که نمونه اعلای تلاش بین المللی برای تصمیم گیری جهانی درباره جامعه اطلاعاتی است نتیجه چند اجلاس تدارکاتی و منطقه ای است که در آن در مورد 6 مساله اصلی تصمیم گیری می گردد: ایجاد زیرساختهای ارتباطی، گشودن راه جامعه اطلاعاتی، خدمات و کاربردها، نیازهای استفاده کنندگان، توسعه زمینه ها و تکنولوژی های نوین اطلاعات و ارتباطات و آموزش. (ص62) ادامه کتاب به نوعی توضیح همین موضوعات و نقدهای وارد بر آن هاست.
بیان تفصیلی دیدگاههای نویسنده در بخشهای مختلف
کتاب حاضر از یک پیشگفتار، مقدمه، 6 بخش، پی نوشت و نمایه تشکیل شده است.
نویسنده در پشگفتار به بیان اجمالی از چیستی و چگونگی اجلاس سران درباره جامعه اطلاعاتی سخن می گوید و آن را «یکی از مهم ترین رویدادهای بین المللی سال های آغاز قرن بیست و یک» می نامد. (ص 1) در ادامه از موضوع کتاب می گوید و از کسانی که در تهیه و چاپ اثر به نحوی مشارکت داشته اند تشکر می کند.
نویسنده در مقدمه به اهمیت و ضرورت مشارکت فعال ایران در اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی می پردازد. 
در بخش یکم، چشم اندازهای جهانی جامعه اطلاعاتی موضوع محوری است که با مقدمه ای راجع به اینترنت و جامعه اطلاعاتی به بیان سیاستها و برنامه های ایالات متحده و کشورهای اروپایی و ژاپن (پیشگامان) می پردازد و در سطح بعد، اقدامات بین المللی کشورهای صنعتی و نیز سازمان ملل مرور می شود.
نویسنده در بخش دوم، چگونگی برگزاری این اجلاسها و کوشش ها و فعالیتهای اتحادیه بین المللی ارتباطات دور برای تهیه مقدمات اجلاس جهانی مذکور را بررسی می کند. برای اولین بار به موضوعات مورد بحث اشاره می کند و در ادامه به برنامه های تدارکاتی اجلاس می پردازد که به طور تفصیلی تر در بخش سوم، جریان برگزاری نخستین گردهمایی کمیته تدارک این اجلاس جهانی در روزهای اول تا پنجم ژوئیه 2002 و نشست تکمیلی این گردهمایی برای مشخص کردن محورها و موضوع های مورد بحث اجلاس جهانی – که در روزهای 16 تا 18 سپتامبر 2002 در ژنو صورت گرفت- معرفی می گردند. 
بخش چهارم به معرفی گرایش های راهبردی یونسکو در مورد اجلاس جهانی یاد شده، پرداخته است و در بخش پنجم، موضوع مشارکت نهادها و سازمان های غیردولتی وابسته به جامعه مدنی در اجلاس جهانی ژنو و دیدگاههای انتقادی آنها در مورد جامعه اطلاعاتی، تشریح شده اند. در این فصل نویسنده به نقل از منابع انتقادی از جایگزینی جامعه ارتباطی بجای جامعه اطلاعاتی سخن می گوید و بحثی در لزوم تصویب اعلامیه جهانی حق ارتباط مطرح می کند. (ص 167) هم چنین در مقاله انتقادی دیگری به جهانی سازی سرمایه داری اشاره می کند که جامعه اطلاعاتی، مثبت جلوه دادن واقعیت های منفی سرمایه داری است. (ص 175)
بخش ششم کتاب هم نخستین پیش نویس های «اعلامیه وصول» و «برنامه عمل» مورد پیشنهاد برای تصویب در اجلاس جهانی ژنو را عرضه کرده است.

جایگاه کتاب در میان کتابهای موجود 
در روی جلد این کتاب، عبارت «جلدی یکم» به چشم می خورد و در قسمت اطلاعات کتابشناسی، این اثر جلد اول یک مجموعه دو جلدی معرفی می شود. این در حالی است که تا کنون جلد دوم این اثر منتشر نشده است و جلد اول هم در بسیاری از کتابخانه ها موجود نمی باشد.  
جلد اول به «چگونگی تهیه مقدمات تشکیل اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی و برگزاری نخستین گردهمایی تدارکاتی بین المللی آن» می پردازد در حالی که موضوع محوری جلد دوم -آن گونه که در پیشگفتار جلد اول مطرح شده است- «چگونگی برگزاری دومین و سومین گردهمایی تدارکاتی بین المللی و همچنین کنفرانس های تدارکاتی منطقه ای» عنوان شده است. (ص 2) 
احتمالا با توجه به انتشار کتاب «گزارش روند برگزاری اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی» به همت مهندس نصرالله جهانگرد و دیگران (تهران، شورای عالی اطلاع رسانی، 1383) که کتاب جامعی است و پس از برگزاری اجلاس نوشته شده است؛ استاد از تالیف جلد بعدی کتاب صرفنظر کرده اند.
درباره جامعه اطلاعاتی چند کتاب نظری ترجمه و تالیف شده است؛ اما کتاب حاضر اولین کتابی است که گزارشی از روند برگزاری اجلاس به چاپ رسانده است. کاملترین کتاب موجود به زبان فارسی هم کتابی است که در بند قبلی معرفی شد و علاوه بر سخنان رئیس جمهوری در اجلاس و شرح آن چه اتفاق افتاد (در مقابل آنچه قرار است اتفاق بیفتد یعنی این کتاب) شامل گزارش هیئت اعزامی از ایران هم بود که در آن میان، یادداشتهای نمایندگان سازمانهای علمی ایران نظیر استاد کاظم معتمدنژد و یونس شکرخواه و ... هم به چشم می خورد. با توجه به برگزاری مرحله دوم اجلاس جهانی سران در سال 2005 (تونس) نیاز به کتابهای جدیدتر و اطلاعات به روزتر در این حوزه احساس می شود؛ البته اگر بپذیریم که این اجلاس «یکی از مهم ترین رویدادهای بزرگ آغاز قرن بیست و یکم به شمار می آید.» (ص 53)
کلیاتی از کتاب (ویژگی های ظاهری)
 این کتاب در سال 1382 برای اولین و دومین بار توسط انتشارات مرکز پژوهش های ارتباطات (که نویسنده و تیم همکار دانشگاهی وی در آن نقش مهمی دارند) در تهران به زبان فارسی چاپ شده است. این اثر مشتمل بر 234 صفحه می باشد که در قطع رقعی و جلد کاغذی (paper back) منتشر شده است. طرح روی جلد کتاب تنها یک پس زمینه سفید رنگ ساده است که با لوگوی چند رنگ کوچکی از اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی آراسته شده است و فاقد هر گونه طراحی پیچیده و جذابیت بصری خاص است.
استفاده کم کتاب از جدولها و نمودارها، تنوع نسبی برای مطالب کتاب را به ارمغان نیاورده است. با توجه به ماهیت اسنادی کتاب از نتیجه گیری ها و خلاصه انتهایی فصول خبری نیست و حتی بدتر از آن که پی نوشتهای مرتبط با هر فصل در انتهای کتاب گرد هم آمده اند؛ نه در انتهای فصل مربوطه که از امیتازات مثبت این کتاب کاسته اند. فهرست اعلام به همراه کتابنامه تفصیلی به این کتاب پایان می دهد. پایان بخش کتاب اعلام فارسی است و جای خالی کتابنامه و منابع تفصیلی پایانی احساس می شود.

منابع:
دیجیتال:
وبسایت دکتر معتمد نژاد، آخرین مشاهده: 26/7/ 1389.
وب نما، وبنوشت دکتر حسن بشیر، آخرین مشاهده: 26/7/1389.
نرم افزار تحت وب سیمرغ، جستجو در منابع کتابخانه ای، وبسایت نوساسافت، آخرین جستجو: 27/7/1389.
وبسایت کتابخانه ملی، آخرین جستجو: 23/7/1389.
کتابها:
معتمدنژاد، کاظم (1382). اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی، جلد یکم، تهران، مرکز پژوهش های ارتباطات.
جهانگرد، نصرالله و دیگران (1383). گزارش روند برگزاری اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی، تهران، دبیرخانه شورای عالی اطلاع رسانی.

برخورد با هتاکان در فضای سایبر؛ یک ضرورت اجتناب ناپذیر

گاهی برخی (از دانشجویان یا دانشجونمایان!) نظراتی در قسمت کامنتهای وبلاگها و سایتها می نویسند و بجای استدلال و اینها توهین می کنند. نمونه هایی از آن را در این وبلاگ دیده اید. متاسفانه اخیرا هم سوء تفاهمی در همین زمینه در وبلاگ یکی از اساتید دانشکده فرهنگ و ارتباطات ایجاد شده است که برخی افراد (با عنوانی چون عمه کتی کامنتی نوشته اند.) و قضیه کامنتها به صورت یک جریان دیده شده است.
دوست عزیزم، مجتبی صمدی هم که در این قضیه بر اثر یک اشتباه، مورد سوء ظن قرار گرفته بود، با یک پست از این جریان تبری جسته و خواهان پیگیری و برخورد با هتاکان شده است.
من هم
اولا: از همه دوستان می خواهم نظراتشان را با هویت (واقعی یا مجازی شناخته شده) خودشان بنویسند. شجاعت پذیرش نظرات خود را داشته باشند. در کامنتهایشان ایمیل یا آدرس وبلاگ خود را وارد کنند تا جای بحث و پرسش و پاسخ باشد. از دوستانی که این قدر شجاعت ندارند، پای حرف خودشان بایستند،‌متنفرم و اندیشه آنها یک ریال هم ارزش ندارد. این بزدلان ترسو با این کار، ارزش نظرشان را از آن چه که هست کمتر می کنند.
ثانیا: در دانشگاه، از مسئولین محترم بخش اطلاع رسانی و در سطح وسیعتر از هر نهادی که متولی و مسئول است می خواهم که با پیگیری حقوقی قضایا با این متخلفان برخورد کنند. این قدر برخورد کنند که هیچ کس جرات نکند در کامنتها توهین کند. ادبیات توهین به شدت محکوم است. واقعا آثار سوء توهین یک عده ای به ضرر اکثریت کاربران سالم اینترنت است که توهین کننده با عدم درج مشخصات خود،‌مسئولیت آن را نمی پذیرد.
ببخشید که عجله ای،‌ کلی،‌ سربسته و ... شد!

کتاب تغییر اجتماعی و توسعه اثر آلوین سو؛ گزارشی از کلاس امروز توسعه و جهانی سازی در فرهنگ و ارتباطات

از منابع درس «توسعه و جهانی سازی در فرهنگ و ارتباطات» از دروس مقطع کارشناسی ارشد رشته ما، کتابی است با عنوان تغییر اجتماعی و توسعه.
1- نویسنده متولد هنگ کنگ است و در آمریکا دکترای جامعه شناسی گرفته. بعد از چند ترم تدریس احساس نیاز می کند به text جدید و کامل برای درس توسعه و از طرفی وقتی می بیند که دوستان دانشگاهی اش برداشت غلطی درباره تحول نظریه های توسعه دارند، دست به تالیف کتاب (اثر پژوهشی) در این حوزه می زند. 2- نویسنده در کتاب بطور غیرمستقیم به نقد نظریه کوهن می پردازد. کوهن از پارادایم های علمی سخن می گفت که هر پارادایم به طور کامل جایگزین پاردایم قبلی می شود؛ اما نویسنده با بررسی نظریه های توسعه می گوید اینطور نیست و همزمان هر سه پارادایم نظریه های توسعه (نوسازی، وابستگی و نظام جهانی) با یکدیگر وجود دارد و به تکامل تدریجی یکدیگر می پردازند. انتقادهای این پارادایم ها از یکدیگر به کامل تر شدن آنها انجامیده است. بنابراین آلوین سو به رشد انباشتی علم معتقد است.3- امروز در کلاس استاد حسن بشیر، به ارائه این مباحث و به طور تفصیلی تر اولین نظریه های نوسازی (به همراه بنیانهای تئوریک آنها در نظریه های کلاسیک جامعه شناسی (کارکردگرایی پارسونز و تکامل گرایی) پرداختم. 4- استاد هم نکات جالبی را از تجربه مدرنیزاسیون (همان نوسازی که دسته اول نظریه ها و [image error]الگوهای توسعه در جهان است) مورد اشاره قرار داد. (همینجا یکبار دیگر بازگشت استاد را از سفر زیارتی عتبات عالیات را تبریک می گم. به هر حال دوره سوم فرهنگ و ارتباطات امام صادق یعنی ما، فرزندان معنوی استاد بشیر هستیم.) یکی از نکات جالب این بود که برای یک نظریه علاوه بر شرح تئوریک نظریه، ارائه الگوی عملی لازم است. مثلا علاوه بر شرح تئوریک نظریه های نوسازی، نیاز به معرفی الگوی عملی بود که امریکای بعد جنگ جهانی دوم این کارکرد را ایفا کرد. در کنار این جذابیتها باید از تهدید ها هم استفاده کرد همانگونه آنها از خطر کمونیزم گفتند. (یعنی اگر مدرن نشوید در دام کمونیستها می افتید!) نکته چهارمی که استاد بیان کردند لزوم کمکهای مالی و اقتصادی همه جانبه بود که مثلا در قالب طرح مارشال و اصل 4 اتفاق افتاد. وام های جهانی و این جور چیزها. اوج بحث، تببین همین بحثها برای ایران اسلامی بود. 1- ما ادعا می کنیم برای جهان حرف داریم (شرح تئوریک الگوی اسلامی توسعه یا هر چه می خواهید اسم آن را بگذارید.) 2- در ارائه نمونه عملی ایران پیشرفته اسلامی هم باید موفق عمل کنیم. 3-  خطر نظام سلطه جهانی، نظام کفر و شرک، نظام های انسان محور و سرانجام شوم آنها را به عنوان تهدیدهای بشریت تبیین کنیم. (که این یکی را خود غربی ها بهتر تبیین کرده اند.) 4- پروژه های اقتصادی و حتی لزوم کمک های مالی ما برای جذب تدریجی کشورهای جهان از لبنان تا ونزوئلا. این پاراگراف را هم من اضافه می کنم:آنهایی که می پرسند چرا ما باید به لبنان کمک کنیم، به افغانستان کمک کنیم و این حرفها؛ باید ابتدا بپرسند که چرا آمریکا برای گسترش مدرنیزاسیون آمریکایی به کشورهای جهان سوم کمک کرد؟ آنها ایده ای داشتند و برای ایده خود به سرتاسر جهان سوم و حتی کشورهای اروپایی کمک کردند. ما نیز به همان دلایل باید برای ترویج تفکر خودمان به سرتاسر جهان کمک کنیم. طبیعتا اگر قصوری در متن می بینید، از من است و مفاهیمی که استاد با فرصت و دقت بیشتری تحلیل کردند با نثر وبلاگی، ادبیات خودم و زمان کمتری به مخاطب عام ارائه می دهم.
اطلاعات کتابشناسی:آلوین، ی. سو، تغییر اجتماعی و توسعه، (ترجمه: محمود حبیبی مظاهری) تهران، انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی، چاپ چهارم، 1388. 262 صفحه.

تفاوت ناشران دولتی و ناشر خصوصی در طرح روی جلد اثر

برای
اولین بار طرح روی جلد کتاب استاد دکتر ابراهیم فیاض، طرح قابل تحمل و حتی
زیبا و مناسبی است. به نظر من علت اصلی تفاوت این است که ناشر خصوصی دست
به انتشار اثر زده و برای کار دل سوزانده است.

طرح روی جلد ناشران دولتی (کتابهای قبلی استاد) را ببینید:
[image error][image error]خبر های مرتبط:

+ نگارش کتابهای جدید استاد دکتر ابراهیم فیاض در همه خبرگزاری ها (تولید علم و علوم انسانی + جامعه فرهنگ سیاست)

+ مساله فیاض نیست...

+ فیاض روی جلد همشهری آیه: انقلاب ما انقلاب کتاب بود

+ کتابهای جدید فیاض (تعامل دین، فرهنگ و ارتباطات + مردم شناسی دینی توسعه)

+ داغترین مناظره سال: فیاض و صادق زیباکلام در دانشگاه امام صادق علیه السلام

+ یادداشتی بر ایران آینده: به سوی الگوی مردم شناختی ابرقدرتی ایران

+ رونمایی اولین کتاب استاد ابراهیم فیاض

حذف دکتر فیاض چرا؟- وبلاگ خط صفر: حسین مهدی پور (لینک)

استاد فیاض هم حق التدریسی شد!- وبلاگ دانشگاهه داریم؟!!!: کاربر عمومی (لینک)

برای استاد_ وبلاگ پی نوشت دات آی آر: مسعود حسنلو (لینک)

فیاض! اگر حق التدریسی شدی، حقته! (لینک)

پرونده ویژه: حذف فیاض از دانشگاه امام صادق علیه السلام (لینک)

مساله فیاض نیست؛ ...

یکی از اساتید یکی از جلسات درس را به طور (تقریبا) کامل به ماجرای فیاض اختصاص داد و برخی ابهامات را زدود. استاد دیگری هم از یک طرفه به قاضی رفتن شاکی بود. ما داداگاه نیستیم که لازم باشد دو طرفه به قاضی برویم.  اصلا مگر ما به قاضی رفتیم و حکم صادر کردیم؟ سوال کردیم،‌اگر مردید،‌جواب بدهید. اگر جوابی دارید،‌بنویسید. بدهید تا خوانندگان وبلاگ هم بدانند. اگر هم واقعا قابلیت درج در وبلاگ را نداشته باشد،‌خودمان مساله را برای خوانندگان توضیح می دهیم که قانع شدیم.
توضیحات استاد محترم به هیچ وجه قانع کننده نبود. ای کاش می شد پاسخهای اساتید را همینجا بنویسیم یا خودش پاسخی می فرستاد. به هر حال مساله استاد فیاض برای خوانندگان این وبلاگ هنوز به صورت معما باقی مانده است. البته مساله فیاض نیست. مساله روند کلی دانشگاه است که چنین برداشت می شود که تولید علم و مرجعیت علمی قرار است با حذف یک تعدادی از سرمایه های علمی متعهد صورت بپذیرد. نگفتم  حذف اساتید؛ چرا که در این روند، حذف دانشجویان متعهد بیشتر است. دکتری ها و فوق لیسانس هایی که نمی مانند.
----
تذکرات:
استاد فیاض هیئت علمی اینجا نبود. استاد قراردادی در دانشگاه  امام صادق به اساتیدی چون فیاض گفته می شد که کاری بیش از حق التدریسی انجام می دهند و قراداد آنها یک ساله است. مثلا مشاور پایان نامه هستند. اما استاد حق التدریسی،‌تنها تا آخر ترم قرارداد دارد. اصل در قراردادها هم بر عدم تمدید است.
سوال ما هم این بود که چرا دانشگاه قدر سرمایه های خود را نمی داند؟ مگر فیاض احمق است که  با حقوق حق التدریسی در این دانشگاه بماند و ترم بعد هم بیاید درس بدهد؟ البته فیاض عاشق دانشگاه ماست و به دانشجویان این دانشگاه امید بسته است. شاید بماند. اما این کار شما نه فقط برای فیاض، بلکه برای همه ما معنی اش یک چیز است: اخراج به ظاهر محترمانه فیاض. درسهایش را یکی پس از دیگری از او گرفتید: مبانی جامعه شناسی، مبانی انسان شناسی، نظریه جامعه شناسی، تفسیر تخصصی،‌فقه تخصصی ... اساتید جایگزین او هم دوامی نیاورند و یکی دو ترم بیشتر نتوانستند درس بدهند. این ترم هم که هیچ درسی به او ندادید و نگذاشتید استاد راهنمای پایان نامه ها شود. درس پایان نامه ها را دارید می دهید به استاد سکولاری که افتخارش تفکر پوزیتویستی است که در هر جلسه به آقا تیکه می اندازد. به نظر من همه چند سال تحصیلی ما در پایان نامه خلاصه می شود. این عمل شما برای ما معنی دار است. اما هنوز به آینده روشن امیدواریم. چون بسیاری از شما را مغرض نمی دانیم.

یک قدم تا اخراج دکتر فیاض از دانشگاه امام صادق علیه السلام؟!!!

پیامکی آمد:
«یک قدم تا خداحافظی فیاض...
نامه همایون به اعتصامی:
فیاض از قراردادی به حق التدریسی تغییر وضعیت یابد»
سر میز شام بچه ها اطلاعات بیشتری دادند. یک کامنت هم با همین موضوع داشتیم.
استاد دکتر ابراهیم فیاض، 14 سال سابقه تحصیلات حوزوی دارد. گرچه دکتری فرهنگ و ارتباطات را در دانشگاه امام صادق علیه السلام گذرانده، عضو هیات علمی دانشگاه تهران است. بی شک محبوبترین استاد دانشگاه امام صادق است که در حوزه های مختلف علم ابراز نظر می کند. یادداشتهای هفتگی اش در پگاه، پنجره و سخنرانی ها و مصاحبه هایش جالب است و خندانی.
دانشکده ما، این ترم به او کلاس نداده است. در دانشگاه هم (ظاهرا) فقط دانشکده های حقوق و مدیریت هستند که روی خوش به او نشان می دهند. قبلا هم شنیده ایم که اساتید بزرگ را که اخراج می کنند با همین مقدمات (کم کردن ساعات تدریس و ...) شروع می کنند.
دانشگاه ما هم ابتدای انقلاب با رویکرد بسیار قابل تحسینی، غربزده ترین اساتید علوم انسانی را گرد هم آورد و به آنها بها داد (با این استدلال که هر علمی را از آنانی بگیریم که به آن اعتقاد دارند و بهتر از دیگران آنها را بلند.) زمانه عوض شد و رویکردهای تحسین انگیز قبلی جای خود را به رویکردهای تحسین برانگیز جدیدی داد. سکولارها، پوزیتویستها در پی رویکردهای جدید دانشگاه، می رفتند. (=اخراج می شدند.)
مگر فیاض هم سکولار است که برود؟
اما ابهام ما، سوال ما اینجاست که فیاض که از شما انقلابی تر است،‌متدین تر است، مذهبی تر است. من واقعا خواهان آنم که استدلال متقنی را بشنوم و در وبلاگ درج کنم. امید که فرصت داشته باشید برای مهمترین مساله روز دانشگاه جوابی درخور بدهید.
من جواب می خواهم. از خودتان و حقوقی که می گیرید،‌دفاع کنید! ما در کلاسها مجبوریم اساتید پوزیتیویست، سکولار، ضد انقلاب، بی سواد را تحمل کنیم. تحمل می کنیم. اما لذت حضور اساتید انقلابی باسواد را از ما نگیرید.

برخی مطالب مرتبط با دکتر فیاض در این وبلاگ:
+ فیاض روی جلد همشهری آیه: انقلاب ما انقلاب کتاب بود
+ خرید کتابهای فیاض در نمایشگاه بین المللی قرآن (تعامل دین فرهنگ و ارتباطات+ مردم شناسی دینی توسعه)
گزارشی از (روند و حاشیه ها) داغترین مناظره چند سال اخیر دانشگاه امام صادق علیه السلام: دکتر فیاض و صادق زیباکلام
کتاب ایران آینده به سوی الگویی مردم شناختی برای ابرقدرتی ایران اثر دکتر محمد ابراهیم فیاض
رونمایی كتاب ارزشمند دكتر فیاض: ایران آینده به سوی الگوی مردم شناختی برای ابرقدرتی ایران

تا حالا شده لپ تاپتون خراب بشه دیگه بالا نیاد؟

اون وقت می فهمید چقدر به تکنولوژی وابسته شده اید! تازه چقدر «بی جهت» وابسته شده اید!




لپ تاپ، جز جدایی ناپذیر زندگی دانشجویی من، چند روزی است مرا تنها گذاشته است.

اولین حمله، اولین دفاع: شروع دفاع از پایان نامه های دوره های کارشناسی ارشد معارف اسلامی، فرهنگ و ارتباطات

هم اکنون، 29 شهریور 1389، اولین پایان نامه و کمی بعد از آن دومین پایان نامه کارشناسی ارشد رشته معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دفاع می گردند.

حسین سرفراز، دانشجوی دزفولی کد 82، اولین دوره، اولین کسی است که به دفاع از پایان نامه خویش می پردازد. او جنبش سبز را در پایان نامه اش تئوری سازی کرده است.
عنوان پایان نامه او: سیاست فرهنگی تفاوت و نشانه شناسی فرهنگی پدیده موسوم به جنبش سبز در جمهوری اسلامی ایران
استاد راهنما: دکتر حسام الدین آشنا
استاد مشاور: دکتر احمدپاکتچی
استاد داور: دکتر حسن بشیر

مهدی...

وبلاگ جدید: دانشگاهه داریم؟!!!»» شوخی ها و جدی های امام صادقی ها

4iSU.MihanBlog.Com برای دانشگاه امام صادق علیه السلام

در تاریخ دانشگاه امام صادق علیه السلام همیشه جریانهای انتقادی وجود داشته است. البته این جریانهای انتقادی لزوما از نظر سیاسی یا اعتقادی بد، منحرف یا ... نیستند.  بسیاری از جریانهای انتقادی کاملا منطبق با اهداف دانشگاه هستند و همه حرفشان امر به معروف برای بازگشت به مسیر و حرکت به سمت مرجعیت علمی است.

جریانهای وبلاگ نویسی دانشگاه هم لزوما جریانهای انتقادی نیستند؛ اما گاهی جریانهای انتقادی زیبایی به وجود آمد. بالاخره بخشی از تئوری های...