Else Boer's Blog

Scrollen door strofes: een lezing over Instagram en poëzie

Ben je (talen)docent en toevallig nog op zoek naar leuke bijscholing? Op 5 november start de online lezingenreeks van het Poëziecentrum vzw. Vier avonden lang bespreken we vormen van (online) poëzie en nieuwe media in de klas. Je krijgt voorbeelden en praktische handvatten om direct in je eigen lessen toe te passen.

Ik trap de lezingenreeks af met een lezing over Instagram en poëzie, geïnspireerd op de korte gedichten die al jaren in mijn feed verschijnen. Wat verstaan we eigenlijk onder Inst...

Nieuwsbrief: Tussentijd

Dag lezer,

Het jaar is weer begonnen. Voor mij voelt september eerder als een nieuw begin dan januari: mijn zomervakantie eindigt, ik begin een nieuw schooljaar met nieuwe klassen. Ik heb een agenda die nog nergens gekreukt is en een onbeschreven notitieboekje dat belooft dat ik dit jaar écht niks vergeet. Het is de tijd voor nieuwe ideeën.

Met een aantal van die ideeën ben ik deze zomer al aan de slag gegaan. Voor het Europese poëzieplatform Versopolis schreef ik een essay over Instagram ...

Nieuwsbrief: De eerste lezers (die gek genoeg ’tweede lezers’ heten)

Dag lezer,

Dat boek is nu écht bijna klaar. Het is deze maand gelezen door mijn tweede lezers. Een gekke term, want eigenlijk zijn het de allereerste lezers van mijn boek. Het is een clubje mensen dat verstand heeft van boeken, van goede verhalen houdt en me in de allerliefste bewoordingen kan vertellen wat er beter kan aan mijn boek. Ze behoeden me voor gênante fouten voor het boek zich in het openbaar begeeft – het literaire equivalent van de vriendin die je vertelt dat je jurk nog in j...

Nieuwsbrief: Een kop en een staart en een boek!

Ik schrijf nu al twee jaar over hoe ik een boek aan het breiden ben van een middeleeuws verhaal. En inmiddels heeft dat boek een kop en een staart – of in ieder geval een cover en een achterflap. Hier de aankondiging in de zomerfolder van Uitgeverij Prometheus: 

Halewijn

Fasna, 1107. In de bossen rond het dorp verdwijnen jonge vrouwen. Iedereen weet dat je daar ’s nachts niet moet komen. Wat heeft hen naar het duister gelokt?

Elena, de bastaarddochter van kasteelheer Henric van de Ca...

Nieuwsbrief: Het einde is nabij

Het einde is nabij.

En nee, ik heb het niet over de verslechterde trans-Atlantische verhoudingen, ik heb het (gelukkig) over de eerste versie van mijn boek. Bijna ben ik bij het slot. Het zijn de laatste loodjes voor ik het volledige manuscript naar mijn redacteur opstuur. 

Die laatste loodjes zijn altijd zwaar. Het voelt een beetje als de laatste honderd meter van een bergbeklimming. Vorig jaar beklom ik met mijn vriend de Ventoux, en de laatste honderd meter kon ik alleen nog maar puffen...

Nieuwsbrief: Het goede woord kiezen

Dag lezer,

Het is precies zes weken geleden dat mijn zoon werd geboren. ‘Werd geboren’, dat klinkt nogal passief. In het Engels heet de laatste fase niet voor niets active labour, en die woorden zijn beter: het was behoorlijk hard werken. En ondanks de lange bevalling en de negen maanden wachten, was hij daar toch ineens. We gaven hem de naam die we sinds februari al in gedachten hadden, een vernoeming naar mijn opa: Wout. Een naam die eerder nog wat abstract was en die ik uit bijgelovigheid ...

Nieuwsbrief: Dingen die niet verboden zijn

Dag lezer,

Sommige dingen voelen illegaal, maar zijn het niet. Op het internet zijn voldoende lijstjes te vinden (bijvoorbeeld ‘het inhalen van een politieauto’, ‘een sample eten maar het eten niet kopen’). Laatst had ik zo’n ervaring bij de bibliotheek. Ik zocht een boek in de catalogus op, en kon het niet laten om ook even mijn eigen boeken te checken – ze zijn beschikbaar én regelmatig uitgeleend bij de bibliotheek Noord-Veluwe. Ik kwam er ook achter dat de catalogus een sterrensysteem hee...

Nieuwsbrief: Succes is een bot

Dag lezer,

Om een beetje inspiratie op te doen voor ik ga schrijven, lees ik mythen en sagen uit de middeleeuwen. Zo herlas ik de fabels van Esopet (of Aesopus), een collectie met dierenverhalen uit de dertiende eeuw. Esopets fabels zijn bekend – zelfs als je nog nooit van hem gehoord hebt komen de meeste verhalen je waarschijnlijk bekend voor. Esopet was vermoedelijk een slaaf. Een reden dat hij dierenverhalen schreef, was dat hij niet over mensen mocht schrijven. Daarnaast waren dieren veil...

Wat ze ook zeggen, verveling is vooral vervelend

Weinig dingen die de laatste jaren zo de hemel in geprezen worden als verveling. Nietsdoen zou goed zijn voor de mentale rust én de creativiteit bevorderen. Zoals Rani De Coninck het vorige week zei in De Morgen: “Daar begint alles, met verveling.” Else Boer was dan ook van plan om er alles uit te persen, uit haar dagen vol verveling. Maar kijk, het lukte niet.

Het was meivakantie en ik zat op mijn campingstoel. Ik had twee boeken gelezen, met een haaknaald geprutst, en door de aanhoudende regen ...

Nieuwsbrief: Het tellen van de tijd

Tien jaar geleden volgde ik een college van een gastdocent. Het onderwerp leek me in eerste instantie niet bijster interessant: het ging over tijdsbeleving in romans. Ik had het voorbereidende leeswerk niet gedaan en dus had ik geen idee waar het precies over ging. Maar het hoorcollege bleek een eye-opener. De docent behandelde die geschiedenis van onze tijdsmeting. Dat mijn horloge de tijd dicteert, vind ik vanzelfsprekend. Voor iemand uit de middeleeuwen waren dat de gebedsgetijden, en die wer...