Petra Hermans's Blog: The Religion of The Blue Circle, page 12

A decent smile

[image error]

Photograph I : Petra Cecilia Maria Hermans

A decent smile

In the night, I looked on the mirror

in the bathroom.

A light fades, slowly and vaguely.

The light does not shine, about

a minute, I see.

Outside, the room, there is a new light.

It reminds me, of how I slept as a child,

in my smallest green bedroom.

Every morning, now, I listen to this special,

and most wonderful feeling, in the dark of night,

the shades are going away.

Under my skin, she is right by my side.

I do not say, it so easily, but every night

when I go asleep, I see the light upon a mirror

in a bathroom, it is not mine!

Whenever I thought, to touch a small light,

somewhere

anywhere is here.

Petra Cecilia Maria Hermans

Europe, the Netherlands, Tilburg,

November 1, 2019

https://www.goodreads.com/review/show/2406744127

© 2019 Petra Hermans

Elizabeth McGregor, Holly Fox, Elizabeth Cooke – The Ice Child (2001)

ISBN 90 5108 455 2

NUGI 301

Landkaart: David Atkinson

Voor Kate, die kan zien in het donker

Hoofdstuk 37, pagina 318,

“Toen zag hij aan de overkant van de zeestraat iets bewegen.

Even dacht hij dat zijn ogen hem bedrogen. Hij meende dat het de eindeloze

ijsvlakte was die overging in de stroming. Eerst dacht hij dat het de zee zelf was.

En toen zag hij dat het mensen waren. Hij ging op zijn hurken zitten en keek

aandachtig toe.

Ze kwamen dichterbij. Hoeveel weken was het geleden dat hij zoveel mensen

bij elkaar had gezien? Het waren er meer dan tien. Misschien twaalf. Hoe lang

was dat geleden? Misschien twee weken.”

https://www.goodreads.com/quotes/10045981-in-my-one-eye-of-eyes-she-looks-in-my

https://www.goodreads.com/quotes/10044815-in-moments-of-history-i-have-seen-my-grandfather-walk

Hoofdstuk 37, pagina 320,

“Toen de Esquimaux het kamp naderden, hadden ze al een voorgevoel, want ze

namen een bekende geur waar. Ze bewogen zich in een halve cirkel voort, zich

afvragend wat het was, en luisterend naar de stemmen. Een stem. Twee stemmen,

vermengd met het niet-aflatende geluid van de zee naast hen, het ratelen en

kreunen van het ijs.

De voorste mannen keken elkaar steels aan. Ze hadden de aanvechting om

verder te gaan.

De vier waren van ver gekomen, om op het snel brekende drijfijs op zeehonden

te jagen. Zoals alle inheemsen wisten ze dat er blanke mannen naar dit land

kwamen, maar geen van de mannen die nu op de kustlijn stonden had er ooit

een in levenden lijve gezien.

Tooshooarthariu deed een stapje naar voren. Naast de tent lag iets dat hem

intrigeerde. Hij zag een man op de grond liggen en een andere man bij hem staan.

Hij stak zijn hand op.

Traag beantwoordde de staande man zijn gebaar. Toen liep hij op hem af.”

Andrew Rowen – Encounters Unforeseen: 1492 Retold,

Photograph II : David Atkinson – Atlantic World Map

[image error]

 

One silent admirer

[image error]

Photograph I : Petra Cecilia Maria Hermans

One silent admirer

It was a street, one street

and two pavements, besides it All.

I do not walk, I will not speak

and should not write.

It is a thought by an emotion in Time.

Next to the sky, I see a silent admirer,

not a man or a woman.

He, who does not exist, hast lost its entity.

I do not rhyme in one language,

I do not want to feel it all

when the music silences the night,

he is watching over.

Petra Cecilia Maria Hermans

Europe, the Netherlands, Tilburg,

October 31, 2019

© 2019 Petra Hermans

Photograph II : The Ice Crystal Blue Ball

[image error]

 

The collapse of time

[image error]

Photograph I : Petra Cecilia Maria Hermans

The collapse of time

I was looking at the ceiling, at night.

I have been looking at my ceiling,

under my roof, late at night.

I saw, my lights falling down,

the windows would break 

and I would laugh out, loud.

The furniture shattered all my candles,

at once.

I look and watch, outside 

and see children play in the streets.

The Sun shines, as never before,

as if I could rhyme, it All.

I hear the floors coming down,

on me, the sky tries to disappear,

I smile, by now,

time collapsed.

Petra Cecilia Maria Hermans

Europe, the Netherlands, Tilburg,

October 31, 2019

© 2019 Petra Hermans

https://www.goodreads.com/quotes/10043813-at-school-i-learned-that-i-did-not-need-to

Photograph II : Ice Crystal Ball

[image error]

 

The whitest language

[image error]

Photograph I : Petra Cecilia Maria Hermans

The whitest language

I have seen children talk in this way,

in my manner.

The words do not have a sound, really.

All kind of languages whirl around our world

without love nor, life.

It is in silent mind, safe and loved, forever.

I wondered, how people talk for ages,

without saying a word to each other,

of any meaning at all, in our Time.

I must admit, the whitest language

I continually guard, it is in a guidance

of a woman with a timeless age.

In silence, I see you are whispering

more than one language.

It is my wonderful world 

in which I believe in myself!

I love the highlighted sky in September!

Petra Cecilia Maria Hermans

Europe, the Netherlands, Tilburg,

October 31, 2019

 

© 2019 Petra Hermans

https://www.goodreads.com/quotes/10043048-at-least-longer-than-6-years-i-have-seen-more

Photograph II : Ice crystals, snowflakes and snowcookies, all in one language!

[image error]

More than 11 times

[image error]

Photograph I : Petra Cecilia Maria Hermans

More than 11 times

I can dream about it, more than

11 times a day!

I write about all my stories by a broken pen.

In life, on earth, there is more than

1 chance, for a new perspective.

I agree that I cannot write, poetry.

I am not good, at it.

In love, I do not love you,

I never did or will.

It is just, that I have seen you,

walking on my streets, not in my road.

I have a silent admirer, 

in the streets at night.

He does not know, what to do.

I have three pencils in my left hand.

Petra Cecilia Maria Hermans

Europe, the Netherlands, Tilburg,

October 31, 2019

© 2019 Petra Hermans

Marianne Fredriksson – Noreas saga,

© Marianne Fredriksson, 1983

Marianne Fredriksson – Norea, dochter van Eva,

De kinderen van het paradijs

Uitgeverij De Geus bv, Breda 2004

ISBN 90 5226 656 5

NUR 302

Marianne Fredriksson – Norea, dochter van Eva,

Hoofdstuk 31, pagina 262

“En toen op een nacht in de winter, net na het grote nieuwjaarsfeest,

werd Norea wakker doordat de kamer fel wit verlicht was, alsof er een ster

in was neergedaald. Het witte licht rond An-Nams gestalte was sterker geworden

en vulde nu de wereld, zag ze. Ze keek naar zijn lichaam, dat naast haar in het bed

lag, en wist dat hij verlaten had. Hij was in het witte licht.”

Photograph II : Marianne Fredriksson – Noreas saga

[image error]

 

Top of the mountain

[image error]

Photograph I : Petra Cecilia Maria Hermans

Top of the mountain

He has been sitting, over There.

He sits, next to all of his money.

The luckiest woman in our world.

I have seen, how bricks can be eaten,

by small little mermaids, do not think

it is funny. It is not.

But the water is fresh, any way!

At all of our stories, I convince

she seemed to say something, 

by walking out the door, for a while.

It was Elvis, the fish.

Elvis the fish never heard, 

of it, all the way!

I have to rhyme about it,

those jokes, she had, the song

has cycled a longer time than two lifetimes.

I have a new nickname.

Petra Cecilia Maria Hermans

Europe, the Netherlands, Tilburg,

October 31, 2019

https://www.goodreads.com/review/show/1645685769

© 2019 Petra Hermans

Deze uitgave is mede mogelijk gemaakt dankzij steun van Svenska Institutet

of Stockholm

Barbara Voors – Tillit till dig, 1993

Uitgeverij De Geus bv, Breda 2000

Published by agreement with Bengt Nordin Agency, Värmdö, Sweden

ISBN 90 5226 872 X

NUGI  301

Barbara Voors – Vertrouwen in jou,

Zacharias, Yrvaken, pagina 247.

“Hij misschien een kwartier weg en het is stil en onaangenaam

en ik weet niet wat ik moet zeggen, ik begrijp er niets van.

Buiten voor het raam is de duisternis compact en ik ben bang,

want ik besef dat ik niet door de duisternis heen kan kijken.”

Photograph II : Barbara Voors (Zweden, 1967) – Tillit till dig (1993)

[image error]

 

An unpredictable eye

[image error]

Photograph I : Petra Cecilia Maria Hermans

An unpredictable eye

In the new next morning, I feel a smile.

Silently, the day begins before it even started!

Slowly, I slow my rituals, open the window,

feel a breeze of delightful happiness!

It is a story, it is in my two hands,

the soul holds one breath in a story of all times.

I cannot say, how happy I feel,

the story has been told all the time

by passion of love, life and most of all,

children within one laughter!

In the evening, the yellow light

whitens all waters,

the tea is warmer than ever,

I must admit,  it is worth trying

to love more than I can give!

Petra Cecilia Maria Hermans

Europe, the Netherlands, Tilburg,

October 30, 2019

© 2019 Petra Hermans

Enya – And Winter Came…, One Toy Soldier

© 2008 Warner Music UK Ltd.

Photograph II : Enya – And Winter Came…, One Toy Soldier

[image error]

Under a green sky

[image error]

Photograph I : Petra Cecilia Maria Hermans

Under a green sky

I know, I have always known,

it would be a great difference.

I feel it in every drop of water,

one touch of my letters and a moment

I can write poetry.

The moment, I arrived, I felt a snowflake,

one snowflake, not in my face but in my right hand.

I do not bow, or kneel.

Under a green sky, I see all trees,

I feel all clouds and I cannot say,

the love I feel in my fingers, 

it is All worth, giving it away!

Petra Cecilia Maria Hermans

Europe, the Netherlands, Tilburg,

October 30, 2019

© 2019 Petra Hermans

Photograph II : I am happy as can be!

[image error]

 

The original heart

[image error]

Photograph I : Petra Cecilia Maria Hermans

The original heart

In a mind, a structure lives

to be understood in another world.

As an author, the world will read his story.

In all convictions, perceptions and perspectives,

it is very good to hold back or behold the old line.

The tradition is respected, in a way of sense.

At the other line of a book, the oldest story rises,

to raise a new evolution for a new time.

I may not but might write, I am the simple heart,

who is qualified to rhyme and think about it All,

after all these years.

Petra Cecilia Maria Hermans

Europe, the Netherlands, Tilburg,

October 30, 2019

 

© 2019 Petra Hermans

https://www.goodreads.com/quotes/10042278-slowly-i-took-a-sip-of-my-cup-of-tea

Photograph II : You’d better be good to me!

[image error]

 

The last sound

[image error]

Photograph I : Petra Cecilia Maria Hermans

The last sound

At first, there was a sound.

I thought, it sounded familiar.

My head turned, out more than round.

The second time, I could not hear, 

it, no more.

I thought, I do it right, more than right.

In my future, the sounds around my body

are not the same as my soul, may carry.

The third Time, a stranger prolongs new life,

I could not understand, but I have heard it All,

by a total drop of white waters!

Petra Cecilia Maria Hermans

Europe, The Netherlands, Tilburg,

October 30, 2019

© 2019 Petra Hermans

Michael Ende – Momo, 

Hoofdstuk 6, Een foute berekening die toch klopt, pagina 76,

“En omdat alle huizen er hetzelfde uitzagen, zagen natuurlijk ook alle straten

er hetzelfde uit. En deze eentonige straten groeiden en groeiden en strekten zich

al in rechte lijn tot aan de horizon uit – een woestijn van orde en regelmaat!

En precies zo verliep ook het leven van de mensen die hier woonden: lijnrecht

tot aan de horizon! Want hier was alles precies berekend en gepland, iedere centimeter  en ieder ogenblik.

Niemand scheen te merken, dat hij doordat hij tijd spaarde, in werkelijkheid iets

heel anders spaarde. Niemand wilde bekennen, dat zijn leven steeds armer, steeds gelijkvormiger en steeds kouder werd.

Maar de kinderen voelden het maar al te duidelijk, want ook voor hen had

niemand nu meer tijd.

Maar tijd is leven. En het leven woont in het hart.

En hoe meer de mensen daarop bespaarden, hoe minder ze ervan hadden.”

https://www.goodreads.com/quotes/10040741-in-a-distance-they-saw-me-a-long-time-ago

Michael Ende – Momo

Nederlandse vertaling: Robert Jan van Asch

Nederlandse rechten Lemniscaat b.v., Rotterdam, 1975

ISBN 978 90 6069 420 6

Copyright © 1973 K. Thienemans Verlag, Stuttgart

Veertiende druk, 2011

Photograph II : Michael Andreas Helmut Ende – Momo

[image error]