How Are We Going To Explain This

by Jelmer Mommers

Over five years covering climate change, Jelmer Mommers has learned that the subject is a great way to ruin a conversation. Most people prefer to look away, which is understandable when we discuss climate change as an apocalypse. But the crisis does not offer a definitive end. There are always ways we can mitigate, prevent, and reverse the damage.

Drawing on the latest climate science, Jelmer Mommers describes the current state of the climate and how we got here, sketches possible futures if we act and if we don't, and explains common misconceptions about the crisis - from outright denial to fatalism. He then shows what we can do - individually and collectively - to address the crisis , from taking trains rather than flying short distances to ensuring our pensions aren't invested in fossil fuels to pushing governments via activism and elections to build renewable power plants. No-one is too small to help.

This is a book for everyone who is looking away or is resigned to an imagined fate. And, unlike so many other 'climate change books', it promises to make the reader laugh and leave them with both hope and a plan. Because there will be future generations who we will have to explain ourselves to, and if we make the wrong choices they may be very very angry.

Genres: Nonfiction, Sustainability, Environment, Climate Change, Society, Audiobook, Politics

224 pages, Paperback

First published June 4, 2019

Reviews

[Anne · Rating 5 out of 5]

Een absolute aanrader!

Ik ben veel te nuchter om te zeggen dat een boek mijn leven heeft veranderd, maar dit boek heeft eigenlijk wel mijn leven veranderd, al is het maar een klein beetje.

Ik dacht namelijk altijd dat er maar twee manieren waren om met de klimaatcrisis om te gaan. De eerste: wegkijken en proberen zo min mogelijk erover te weten zodat je je er niet schuldig om hoeft te voelen. (Dat deed ik een klein beetje). De tweede: nerveus onheilspellende nieuwsberichten erover lezen en het nare gevoel dat je erbij krijgt proberen zo snel mogelijk weg te drukken. (Dat deed ik de hele tijd. Echt meerdere keren per week).

Maar nu weet ik meer dan ooit en ben ik optimistischer dan ooit.

Mommers legt namelijk helder uit wat er aan de hand is met de klimaatcrisis, waar het heen gaat als we niks doen, waar het heen gaat als we wél verduurzamen, en wat we kunnen doen.

Hoe gaan we dit uitleggen is een boek dat informeert over de klimaatcrisis, maar niet je probeert bang te maken of schuldig te laten voelen, zoals bijna elk nieuwsbericht dat je erover kan vinden. Het geeft in plaats daarvan een goed overzicht van wat er op het spel staat, en waarom er alleen maar argumenten zijn voor verduurzaming (zelfs uit economisch en kapitalistisch opzicht). Mommers schrijft erg prettig, en ik denk dat het een toegankelijk en goed gestructureerd boek is geworden.

Het zit in ons om pessimisme als genuanceerder en realistischer te zien dan optimisme, maar een boek als dit geeft aan dat dat nergens op slaat, want wat ertoe doet is kijken naar de feiten.

[Juliska · Rating 5 out of 5]

Echt iedereen moet dit boek lezen. Ik zou hem aan het gehele kabinet willen opdringen/cadeau doen. Maar dat kan ik niet betalen. Maar wat een goed boek!

[Bandita · Rating 5 out of 5]

This is a very well written and well researched book about climate change. I picked this book up because I feel very strongly about this topic but I feel people aren't aware of climate change and I wanted to educate myself further on this topic so that I can raise awareness. I wish we all will pick this book or books like this and educate ourselves about climate change.

[David Brinks · Rating 5 out of 5]

Het belangrijkste boek van het jaar? Ja, ik denk het wel. Hoopvol, overtuigend en zeer goed onderbouwd met vele bronnen. De verschuiving (Great Turn) is nu al bezig. De toekomst is duurzaam.

[Rick Pastoor · Rating 5 out of 5]

Een zeer prettig leesbaar boek, waarbij je het aan het begin het liefst wil wegstoppen omdat de gevolgen voor ons allemaal zo groots zijn, maar hoe verder je leest hoe hoopvoller het wordt.

[Jennie · Rating 5 out of 5]

Het leest heel prettig weg. Klimaatverandering wordt van veel kanten besproken. De feiten worden besproken maar er wordt ook met optimistische ogen gekeken naar wat mogelijk is. Soms wordt het een beetje te optimistisch maar daar wordt later in het boek weer op teruggekomen. Het laat je denken maar geeft je hoop voor wat er mogelijk is.

[rojîn ☆ · Rating 5 out of 5]

*audioboek* Duidelijk, goed beargumenteerd, interessant en bovendien superbelangrijk! Leuk dat hij het zelf heeft ingesproken ook!
Bonuspunten voor de optimistische draai :)

[Wilma (Enby Reads) · Rating 5 out of 5]

A great place to start with non-fiction on climate change! The audiobook is fantastic and very short.

[Emma · Rating 4 out of 5]

Mooi, vlot geschreven boek met een duidelijke boodschap: er moet iets aan klimaat verandering worden gedaan, en wel nu!

Tijdens mijn studie heb ik al erg veel geleerd over het klimaat, klimaatverandering, en alles wat daar verder nog bij komt kijken, dus wat dat betreft was dit boek voor mij niet erg informatief. Voor de gemiddelde Nederlander is het echter wel heel erg waardevol denk ik! Naast dat alles duidelijk wordt uitgelegd in makkelijke taal staan er ook mooie infographics in het boek die in één oogopslag een goed overzicht geeft van het probleem.

Een groot nadeel van het boek vond ik echter dat heel veel stukken mij bekend voorkwamen. Aan het eind van het boek werd duidelijk hoe dat kwam: veel stukken zijn al eerder gepubliceerd (soms in aangepaste vorm) op de website van De Correspondent. Ai! Misschien niet een heel groot probleem, maar ik heb persoonlijk een hekel aan (onnodige) herhaling in boeken, en toevallig had ik dus al veel van die stukken van De Correspondent gelezen op hun website. Wellicht dat ze het nog iets meer aan hadden kunnen passen, dan was het me waarschijnlijk niet, of een stuk minder, opgevallen.

[Nanne · Rating 4 out of 5]

Een mooi boek over het huidige klimaat debat! Het verhaal laat goed de kracht van het individu naar voren komen in een maatschappij waarin je je soms af kan vragen of je eigen inbreng wel een bijdrage levert. Jelmer laat zien dat dit wel zo is door wetenschappelijke artikelen aan te halen en door (bekende) gebeurtenissen in de geschiedenis als voorbeeld te gebruiken

[Charlotte · Rating 4 out of 5]

Dit boek is mijn studie. Ik hoop zo dat mensen (door dit boek) gaan beseffen dat klimaatverandering menens is. Voor mij stond er geen nieuwe informatie in, maar alles is duidelijk uitgelegd met goede argumenten en onderbouwing. Absoluut een aanrader voor iedereen.

[Ann · Rating 4 out of 5]

No time to waste!

[Felix · Rating 2 out of 5]

Hoewel het belangrijk is dat dit soort boeken geschreven worden en er veel interessante en belangrijke zaken in genoemd worden, is het toch wel een tegenvaller. Het boek is erg optimistisch en redeneert veel vanuit het systeem dat ons in de situatie heeft gebracht waar we nu zitten. Om een voorbeeld te noemen: Jelmer noemt het een probleem dat temperatuurstijging tot minder economische groei leidt, terwijl het focussen op achterhaalde maatstaven als 'economische groei' juist wordt genoemd als een van de grote oorzaken vam de huidige problematiek. Ook kan je vraagtekens zetten bij Jelmer's gebruik van het begrip 'duurzaam' - zolang windmolens en zonnepanelen niet 100% te recyclen zijn, kan je zoiets dan wel duurzaam noemen? Ook worden sommige materialen die nodig zijn voor bijvoorbeeld zonnepanelen in mijnen gewonnen op manieren die zowel voor de ecologie als voor de mensen die daar in barbaarse omstandigheden werken alles behalve duurzaam zijn. Jelmer noemt deze problemen wel, maar blijft toch spreken over 'duurzame energie'.

De grote problemen worden allemaal wel genoemd, maar er wordt niet echt duidelijk gemaakt hoe groot deze problemen werkelijk zijn. Algen worden genoemd als alternatief voor plastic verpakkingen genoemd, terwijl naar mijn weten dit nooit op de schaal geproduceerd kan worden die nodig is om in de vraag naar plastic te voorzien. Dit dan toch zo presenteren lijkt valse hoop te geven. Ook beredeneert Jelmer dat klimaatverandering ten gevolge van het toenemen van broeikasgassen het grote probleem is, terwijl dat niet klopt; dit is slechts een symptoom. Het is iets wat je ook veel terugziet in het klimaatactivisme op het moment: CO2 is de grote vijand, en alles wat CO2 reduceert is geweldig, ook al vernietigt dit hele stukken natuur (voorbeeld: windmolenparken). Het onderliggende, ware probleem is de manier waarop wij met deze aarde omgaan en de systemen die we in de afgeloppen duizenden, en vooral afgelopen paar honderd jaar hebben opgezet die ervoor hebben gezorgd dat we met zo velen in zo veel 'luxe' op de wereld kunnen leven. Het lastige is dat deze systemen een voorwaarde zijn voor onze samenlevingen (voorbeeld: je kan eigenlijk geen miljoenensteden hebben zonder instensieve landbouw om voedsel te produceren voor die steden), en het afstappen van deze systemen zal grote gevolgen hebben voor de manier hoe wij met zo velen dicht op elkaar leven. Zolang we dit niet serieus bespreekbaar maken en ons blijven richten op een herbruikbare koffiebeker en een paar zonnepanelen op je dak, ben ik bang dat de verandering die echt nodig is zal uitblijven.

Ik heb in deze recensie slechts enkele voorbeelden genoemd, maar ik had er meer kunnen geven. Het lijkt een beetje alsof Jelmer zich realiseert hoe hopeloos de situatie is, maar dit niet in dit boek wil toegeven en daardoor vaak overdreven hoopvol overkomt. Ook lijkt hij zich enigszins tegen te spreken: hij noemt het economisch voordeel van duurzame energie als grootste argument voor verduurzaming, maar noemt ons economische systeem tegelijk een van de grote oorzaken van de shit waarin we zitten.

Een idee in het boek waar ik wel erg in geloof is dat een grote verandering zit in het vertellen van een nieuw verhaal, dat je alleen mensen kan overtuigen van hun oude verhaal af te stappen door een nieuw verhaal te gaan vertellen. Ik denk alleen niet dat Jelmer's verhaal het verhaal is dat we nodig hebben.

Een voorbeeld van een naar mijn mening realistischer beeld van de huidge klimaatproblematiek:
https://grist.org/article/2009-08-23-...

[Rana · Rating 5 out of 5]

Must read. Jelmer Mommers schreef dit naar eigen zeggen "voor iedereen die geneigd is weg te kijken, maar ook wel weet dat dat geen oplossing is". Hij gaat op zoek naar manieren om wel te blijven kijken, maar niet wanhopig te worden, wat een goeie insteek is in tijden waarin je om de oren geslagen wordt met klimaatnieuws.

"Ik pleit er niet voor nare feiten te ontkennen, maar we kunnen denk ik wel erkennen dat niemand er iets aan heeft als je in je malaise over die feiten blijft hangen. Laat je dus niet deprimeren door het nieuws, maar gebruik je verdriet of woede erover als motivatie om een bijdrage te leveren, zo groot of zo klein als je kan. Iets doen maakt de last lichter. Laat ook niemand je vertellen dat het te laat is."

[Floris · Rating 5 out of 5]

Very succinct. It is easy to read and gives you a complete picture of what is happening, why action is happening and also needed, and how you can contribute in a meaningful way. One of the most interesting ideas from the book for me was that our worldview about how humanity is greedy and selfish might be wrong. We are much better in collective change and action than we tell ourselves. This book gave me hope.

[Gini · Rating 5 out of 5]

Ik zag eerlijk gezegd een beetje op tegen het lezen van dit boek. Maar waar ik bang was me nog machtelozer te gaan voelen, is het (na het eerste hoofdstuk, dus even doorzetten) juist heel hoopvol en optimistisch. Echt een aanrader!

[Maarten · Rating 2 out of 5]

Voor mij niets nieuws. Prima populair wetenschappelijk boek, maar hier en daar te kort door de bocht. Geschreven in het Correspondents.

[Lisa Cochez · Rating 5 out of 5]

Wauw, echt een aanrader!

[Lieke · Rating 5 out of 5]

This review can also be read on our blog:
www.greenreadsleiden.nl/lieke-reads/m...

Summary
The book starts off by analyzing the relationship between man and nature and it’s various configurations throughout time. Mommers gives a brief historical overview of the different ways humans have conceptualised and acted on their beliefs about their relation to nature. What is notable within this overview, is that the development of humankind was generally accompanied by an increasing gap between “us” and nature and animals. The agricultural revolution is taken as a starting point for this divergence. Mommers argues that during that time, life was still ruled by the rhythms of the earth; the seasons and the times of sowing and harvesting. However, he adds, humans also started to learn to ‘master’ the planet, to tame nature in such a way that it proved useful for them. Humanism and Descartes underlined this by saying that man was an independent entity above nature, the only creature on earth that possessed a ‘spirit’. This philosophical reasoning gave humans an argument and motivation to continue to improve their dominance over nature. Consequently, the industrial revolution enabled humanity to push this reasoning to the fullest extent.

Already around 1850 a different argument could be identified. Alexander von Humbolt, inspired by Darwin and Goethe, proposed a different position for humanity where we are part of a web of life. “In this long chain of cause and effect, no single fact can be considered as being isolated.” (25) His voice seems to have been forgotten in favor of arguments that provided a valid legitimisation for policies aiming for short-term welfare. Humans, Mommers demonstrates, have thereby developed themselves into the most deadly beings on the planet, privileging themselves and their desires over the maintenance of a natural balance.

After this, Mommers goes into detail on climate change and the many issues related to it. I will save you the details, because – to be frank – it is very depressing. However, Mommers successfully portrays both the depth and scale of the problem, and explains the problem in both a accessible and comprehensive way. The message remains crystal clear; we really have something big on our hands.


Two scenarios
After this, the author develops two scenarios in relation to the goals agreed upon in the Paris agreement. In the first scenario, the earth has warmed up by 2,6 degrees Celsius. Summers are uncomfortably hot. The weather gives everyone headaches and decreases productivity. The economy is not doing very well as agricultural production drops to record lows due to droughts, intensive rainfall, heat and salinization of the soil. Food becomes more expensive and costly dike reinforcements strain the Dutch economy. There is increased anxiety about the flooding of the rivers, which is why there is an emergency plan in place. If necessary, villages and farms will be flooded, but it could also reach the cities. Only multimillionaires living in climate resistant buildings are sure to keep dry feet.

Mommers goes on to explore what exactly this system is that perpetuates the kind of fossil economy that would result in such a scenario. He goes into detail about the big companies of fossil energy, demonstrating that they have known about climate change for many decades, but chose to favor the short-term vision in order to protect their assets. It is also highlighted that investors have a big role in this process. Even more shocking, one of the biggest investors of this dried up system is the Dutch government itself. Later in the chapter he highlights the divisiveness of climate change. There will be ‘red areas’ and ‘green areas’, certain regions will become unlivable in the future and people will be forced to relocate. There will be the winners and losers of climate change. “Colonial relationships, coming back from never being gone.” (103)


In the second scenario, humanity has worked together to achieve a Great Turn. Global warming is limited to 1,6 degrees Celsius. There is a newfound balance between humanity and the place that we live. Cities have become greener, pesticide use has decreased. Birds such as the godwit have started to come back to the meadows. Green industries have opened up many new jobs, giving a positive impulse in the world economy. We produce clean energy, eat sustainably grown food and almost all of our belongings are part of a circular system. Countries dependent on mining have branched out to obtain the resources needed for windmills, batteries and electric networks. As recycling is getting better and better, however, mines have started to close. The depletion of the earth is finally coming to an end. There is finally hope for the future.

The world of the second scenario is a world where humans decide to collaborate. The technologies required for such a world already exist, but they are not yet implemented on a large scale. Combined with other innovations such as a circular economy and the usage of forest farming, these technologies will help us break through the vicious circle of exploitation, exhaust and depletion. We just need to find a way to get these innovations to be used on a large scale. Collective mobilisation, Mommers states, is key here. History shows us that it is possible to implement changes on a large scale. Once the government is on our side, things will happen very quickly. Furthermore, as production of sustainable energy will become cheaper, a more serious climate policy will be more attractive. Every ton of CO2 that can be saved, also saves a lot of money (approximately 400 euros).

In this world, collaboration with nature is the new norm. And all these changes will make us more happy. People will be able to spend more time in nature and there will be a more community-focused living.


How can we make change happen?
Start highlighting the advantages of a more climate-conscious policy
Much of the climate debate focuses on what we have to give up in order to save the planet. This makes the change unattractive. We need to start a new narrative which starts with the question: In what kind of world would we want to live? This depoliticizes the debate, as clean air and oceans full of life are attractive for everyone. Furthermore, a Great Turn will result in a sustainable, future-proof industry, which is also way more efficiënt.
Change the conceptualization of the radical in the context of climate change
It is currently considered more radical to rise up in defence of the planet than to do nothing about it. But the opposite is actually true. “It is radical to allow for the release of more and more greenhouse gasses. Still, many of those in power act like it is radical to want to change course.” (151) The only ones that can truly break the trend are our political leaders, but they have shown no inclination or willingness to work towards effective changes. A global movement can make hard demands and start to build towards a sustainable economy on its own.
Demand governments to protect its citizens
An inspiring aspect of this movement is the increase of lawsuits in which lawyers demand governments to protect its citizens of climate change. It all started with the Urgenda case against the Dutch government, which was won. It was found that the government had been guilty of negligence. Soon lawsuits started popping up all over the world. Not all were won, but they all had an impact and increased public awareness and demands for climate change policies.

Divestment
One of the most effective ways of influencing the fossil industry is by reducing the money that is invested in it. Many institutions, such as pension funds, local government, Universities, religious organizations, healthcare providers and musea, are being asked to stop their funding of the fossil industry. As an individual, you can protest and demand a change of policy in the institutions whose service you use, or change provider if possible. Petitions are one of the most accessible ways you can do this. There is also a movement of campaigns across college campuses where students demand their institutions to stop funding these destructive corporations. “Every euro that becomes available this way can be invested back into sustainable energy and other solutions to climate change. It is the beginning of the biggest shift of capital in the history of humanity.” (166)
Influence politics
The only way to make the government listen to our demands is to speak up and vote. Change happens on all political levels, and there will be regular elections in the coming decade that will make change possible. In between elections, it is good to continue to speak out, either as a member of a political party, or outside joining climate protests. “What activists and visionaries do and say is first considered unreasonable, until it is acceptable and sensible. Measures that at first are considered radical, will be generally accepted. And then, finally, the politicians will turn it into a policy.” (177)

Change your own habits.
While the movement towards a Great Turn is growing, there are changes in your own life that you can make, that will have a positive impact. This includes the usual suspects such as eating a more plant-based diet, choosing a (truly) green energy supplier and being conscious of your mode of transportation. Mommers believes that small changes have a lot of power. Even a small percentage of people can make a difference. Changing our habits is the first step, but he underlines that collective action is always the final goal.
“What activists and visionaries do and say is first considered unreasonable, until it is acceptable and sensible. Measures that at first are considered radical, will be generally accepted. And then, finally, the politicians will turn it into a policy.” pp. 177

Conclusion
This book covers everything. It goes back to the roots of our problem, explains how bad the current situation is and why and what could happen if we don’t make a change. Simultaneously, Mommers provides an alternative narrative full of new opportunities and hope. The book dares to dream. Every claim is backed up by proper sources, as I am used to by The Correspondent. This makes the book an excellent toolkit for discussions with climate change deniers, but also pessimists and apathetics.

If you are going to read only one chapter, I recommend going through chapter six. It explores the second scenario in which humans put their heads together and dedicate themselves to saving the planet. It is a hopeful, but even more so, a realistic scenario. The hope that Mommers presents is genuine: it is possible, all the tools are already there. We just need to keep moving, continue to motivate and inspire others to do the same, and to demant the people in charge to start listening to their people again.

[Meggy · Rating 3 out of 5]

Een goed instapboek om meer te weten te komen over klimaatverandering en de urgentie om nu iets te veranderen. In deze herdruk geeft Mommers zelf al aan iets te kort door de bocht te zijn geweest en ik denk dat dit een understatement is.

Zo blijft hij benadrukken dat er eigenlijk weinig nadelen zijn aan windenergie. Het liefst zetten we heel Nederland vol als het aan Mommers ligt. Maar, waar is de kritische kanttekening dat uit nieuwe rapporten toch wel blijkt dat te dicht in de buurt van een windturbine wonen voor gezondheidsproblemen kan zorgen door slaapgebrek? Of dat het mijnen van lithium niet dezelfde problematiek op gaat leveren als de fossiele brandstoffen? Als we een les uit deze crisis moeten trekken lijkt me dat geen enkele grondstof zonder problemen gedolven kan worden.

Mogelijke stappen die we zelf kunnen zetten blijven bij het geijkte veganistisch worden en niet meer vliegen (ook al kost dat wat meer geld). Wat Mommers lijkt te vergeten is dat juist de lagere klassen en middenstand, die misschien wel willen, niet kunnen door de hoge prijzen. Wat zouden zij dan kunnen doen?

Om met een positieve noot af te sluiten, Mommers geeft wel ontzettend goed de urgentie en noodzaak weer van The Great Turn . Ook het nut van de rechtzaken en de revolutie onder beleggers worden goed beschreven.

[Emiel Vertongen · Rating 5 out of 5]

Must-read voor iedereen. Deprimerende eerste helft, maar eindigt enorm hoopgevend en zet aan tot concreet handelen. Voor de mensen die wanhopig worden en zich terugtrekken van het klimaatprobleem is dit de perfecte opkikker.

[Sarah Roggeman · Rating 4 out of 5]

Zeer helder en to the point uitgelegd waar klimaat(verandering) nu eigenlijk om gaat.
Net door de feitelijkheid is het nu niet echt een pageturner, desalniettemin blijft het zeer boeiend.

[Rosa · Rating 3 out of 5]

6.5/10

[Ronald · Rating 4 out of 5]

Jelmer Mommers beschrijft de klimaatproblemen op een begrijpbare manier. Als je al bekend bent met de meeste problemen is het waarschijnlijk herhaling, maar dit boek geeft wel een goed overzicht en onderbouwt alles met bronnen.

Ondanks dat het boek oproept tot actie om de aarde te redden, overheerst positivisme. De gedachte die ik aan het boek over houd: het klimaat is nog niet verloren, de strijd is nog niet gestreden.

[Daan · Rating 5 out of 5]

Een must-must-must read voor iedereen.

[Sigrid · Rating 4 out of 5]

I finished this book in a day because it is an easy read. By that, I by no means mean the subject or the mental impact of the book, however. Especially the first part, which describes how we got to this point with climate change, is almost crippling depressing. At a certain point teh author notes, "If you by now want to lie down in the fetal position, me too."

It does get better... eventually. Not in the first half of part 2 though, that describes a distopian, but unfortunately very likely, future. You'll start to feel some optimism when you come to the next scenario: while no utopia, it's a world with clean energy available for all. That little spark of hope is shattered on the final pages of this part: both scenarios are extremes and unlikely to happen as described.

Then, if you haven't thrown the book out of the window by now and not in the fetal position on the floor, it does get better. Mommers describes people fighting for the environments, the Greta Thunbergs amongst us, and the lawyers that won a shocking victory for the envirnoment in the Netheterlands. Of course, we can't all be heroes like that, but there are things we can do, like voting people out who keep the status quo, eat less meat, fly less, etc.

Even for someone as sceptical as me, this book gave me a teeny tiny bit of hope that maybe, just maybe, we can still change the future in a green, solar powered utopia.

[Conrad · Rating 3 out of 5]

Ik mocht een tijd geleden de boekpresentatie 'Hoe gaan wij dit uitleggen' van Jelmer Mommers in het Paard in Den Haag bijwonen. Net als in zijn presentatie weet Mommers duidelijk, alomvattend en begrijpelijk het onderwerp te omschrijven. Over het algemeen kan ik het boek aanraden, zeker voor degenen die het onderwerp niet op de voet volgen en/of meer van het onderwerp willen weten.

Zelf heb ik een groot nadeel met het boek: het verhaal is zeer alarmerend (grootschalig) in toon terwijl de focus omtrent de oplossingen gericht zijn op de 'grote kracht van het kleine verschil' (kleinschalig). Mommers toont aan wat de waarde is van op het eerste gezicht kleine veranderingen en dat deze op termijn enorm groot kunnen worden, maar de boodschap vis-a-vis de eerste helft van het boek voelt aan als 'too little too late'. Als wij nu aan het doormodderen zijn, waarom dit voortzetten? Grote maatregelen die voorbij komen, zoals een CO2-belasting, krijgen daarentegen weinig aandacht.

Mommers pretendeert niet dat zijn oplossingen een blauwdruk zijn (en dat deze er überhaupt niet is). Maar dat betekent niet dat al zijn benoemde oplossingen gevrijwaard zijn van kritiek: het uitblijven van oplossingen die de ernst van de situatie onderkennen brengt het boek gevaarlijk dichtbij een disbalans.

[Wout Biesheuvel · Rating 4 out of 5]

Een overzichtelijk, fijn geschreven boek over klimaatverandering. Jelmer Mommers gaat in grote lijnen in op klimaatverandering de verschillende problemen, oorzaken en gevolgen. De nadruk op samenwerking en het hebben van een positief mensbeeld maken dit boek geen depressie opwekkende bedoening.

Helaas is het allemaal wel redelijk basic en weten de meeste mensen meer over "het klimaat" dan dit boek je doet vermoeden. En dan vraag ik me af; wie is de doelgroep? Sceptisci gaan een boek als dit niet lezen dus dan voelt het toch een beetje als preken voor eigen parrochie.

Daarnaast zijn bepaalde aannames erg kort door de bocht; het ontwikkelen van bepaalde nieuwe technieken is blijkbaar erg makkelijk en gaat de schrijver soms wat voorbij aan de complexiteit en de samenhang van onze maatschappij (en economie) met anderen.

Wel heeft dit boek mij nogmaals laten nadenken over de toekomst die ik graag zou willen zien, en ook over welke bijdrage ik daar zelf aan zou kunnen leveren.

Kortom: Zeker een goed boek om te lezen, maar verwacht geen compleet nieuwe inzichten.

[Pieter Serrien · Rating 5 out of 5]

Hét boek van het jaar! Vooral natuurlijk door de thematiek, maar het is ook fijn geschreven. Ik hoopte dat dit boek me een basis zou geven om mee na te denken over de klimaatproblematiek. En dat deed het! Meer nog: het is een boek dat je eerst doet huiveren en dan doet hopen. Zoek je een boek over het klimaat? Lees dit en geef het door aan anderen.

[Eline · Rating 4 out of 5]

Met dit boek word je met de neus op de feiten gedrukt. We kunnen niet om het klimaatprobleem heen. Iedereen kan zijn eigen stukje bijdragen. Weet je niet waar te beginnen? Start dan met het lezen van dit boek met uitleg en tips. Duidelijke en inspiratievolle taal dat tevens ontzettend goed onderbouwd wordt. 👍