در آفریقا همیشه مرداد است

by Marcello D'Orta, حمید زرگر باشی (Translator)

Quanti temi avrò letto nei miei dieci e più anni come maestro elementare di Arzano? Non lo so, ne ho perso il conto. Ma non li ricordo perchè ordinati o disordinati, tristi, giocosi, e persino polemici, tutti hanno sempre detto e a volte dato qualcosa. Tanto che alcuni li ho conservati, e ora ho voluto raccoglierne una sessantina tra i più ameni e sorprendenti. Credo che valga la pena di conoscerli. Colorati, vitalissimi, spesso prodigiosamente sgrammaticati, di primo acchito possono far pensare ad una travolgente "antologia di perle". Ma, per chi sa guardare, sotto c'è qualcosa di diverso,e di più. Una saggezza ed una rassegnazione antica, un'allegria scanzonata e struggente nel suo candore sottoproletario, una cronaca quotidiana ilare e spietata che sfocia in uno spaccato inquietante delle condizioni del nostro Sud.

Genres: Nonfiction, Humor, Italian Literature, Italy, Short Stories, Childrens, Education

120 pages

First published January 1, 1990

Reviews

[. . . _ _ _ . . . · Rating 5 out of 5]

Στα πλαίσια της μαζικής εκκαθάρισης της βιβλιοθήκης μου (έδωσα ήδη 119 βιβλία, και συγκέντρωσα να δώσω άλλα 38), ένα μικρό, χαριτωμένο βιβλιαράκι που (ξανα)διάβασα σε λιγότερο από μια μέρα, κατευθείαν από τα νιάτα μου : 12η έκδοση του 1995, πρώτη έκδοση του 1991, πρωτότυπη ιταλική έκδοση του 1990. Και αυτές οι παιδικές εκθέσεις είναι ακόμη πιο παλιές, πρέπει να γράφτηκαν την δεκαετία του 80 (αν κατάλαβα καλά από τον πρόλογο του συγγραφέα συνδυαστικά με το πότε κέρδισε η Νάπολη το πρωτάθλημα !). Φαντάζουν όμως ακόμη πιο παλιές. Κατευθείαν από μια Ιταλία της δεκαετίας του 60. Νεορεαλισμός και φτώχεια της νότιας Ιταλίας, καθόλου ωραιοποιημένα, απλά φαντάζουν όλα ίσως λίγο χαριτωμένα μέσα από την παιδική γραφή. Και ο τωρινός εαυτός μου, αυτός του 2020 είναι ίσως λίγο κυνικός σε τέτοια εγχειρήματα,γιατί πλέον έχω δει τα πάντα : από "γράμματα στον Πρωθυπουργό" από δήθεν μαθητές στην πάλαι ποτέ Ελευθεροτυπία μέχρι fake tweets με δήθεν αφηγήσεις 6χρονων στα τυριά στο σούπερ μάρκετ. Αυτές οι εκθέσεις όμως έρχονται από ένα σύμπαν άλλο, από μια ξεχασμένη αθωότητα. Τα σημερινά παιδιά είναι σκασμένα, κακομαθημένα και ίσως πιο υποψιασμένα. Πόσο πίσω μας πάει αυτή η αφήγηση ; (Αλήθεια το 1991 της ελληνικής μετάφρασης, χρειάζονταν υποσημείωση του μεταφραστή ότι κίντερ είναι "μάρκα σοκολάτας" και ο Μπερλουσκόνι είναι "Ιταλός μεγιστάνας";) Και τι rating να βάλεις σε παιδικές εκθέσεις ; Τι rating να βάλεις σε μια έκθεση που ο μικρός ονειρεύεται ένα μεγάλο, φωτεινό σπίτι ; Ή σε μια άλλη που ο μικρός κλαίει στο κρεβάτι του γιατί φταίει που αρρώστησε και ο πατέρας του "βρίζει την Παναγία" που αναγκάστηκε να φωνάξει τον ακριβό γιατρό που "βρίσκει πάντα την αρρώστια";
Τι κρίμα που ο δάσκαλος πέθανε το 2013. Και τα παιδιά των εκθέσεων πρέπει να είναι σήμερα γύρω στα 45 με
50 (εγώ είμαι 42 στα 43, που πήγε η ζωή μου, κλαψ, λυγμ)

ΥΓ : υπέροχη εικονογράφηση από τον Λάζαρο Ζήκο. Τον γκούγκλαρα. Έφυγε κι αυτός...

[Λίνα Θωμάρεη · Rating 5 out of 5]

Το βιβλίο έπεσε στα χέρια μου χάρης την αδελφή μου, η οποία suprise suprise μου το είχε κάνει δώρο.
Εκείνη την περίοδο δεν ήμουν του διαβάσματος. Παρολαυτά ξεφυλλίζοντας το βρέθηκα να το διαβάζω και να γελάω.

5 Απολαυτστικότατα αστέρια...

[Effie Saxioni · Rating 5 out of 5]

Ο Μαρτσέλο Ντ'Όρτα, δάσκαλος δημοτικού στο Αρζάνο του ιταλικού Νότου, σταχυολόγησε τις εκθέσεις των μικρών μαθητών του, και πολύ πολύ όμορφα, μας ρίχνει - με μια κλωτσιά στα πισινά - σε εκείνη την παιδική ηλικία όπου το κοφτερό μάτι και η αφοπλιστική ειλικρίνεια δεν έχει προλάβει ακόμα να υποταχθεί στον κοινωνικό καθωσπρεπισμό. Έτσι, "ο παππούς μου λέει ότι για να καταφέρει να πάρει δέκα στο σχολείο έπρεπε να ξεκωλωθεί στο διάβασμα", "η ιστορική προσωπικότητα που προτιμώ είναι ο Καλιγούλας γιατί ήταν τρελός", "στη Ρώμη είναι όλοι βλάκες", εγώ τους λυπάμαι τους πρεζάκηδες, αλλά τους φοβάμαι", "ο πατέρας μου δεν είναι πολύ γέρος, αλλά είναι καράφλας, το κεφάλι του είναι σαν καρπούζι", " καμιά φορά, όταν την μαμά την πιάνουν τα διαόλια της με τον πατέρα μου, νικάει αυτή," και, "μετά είχε έρθει η πανούκλα, κι επίσης λίγη χολέρα. Πεθάνανε ολοι, σκουντουφλούσες ανάμεσα στους πεθαμένους, κι όποιος δεν ήτανε πεθαμένος ήτανε περίπου. "
Το αγάπησα!
5/5 ⭐
*τα αποσπάσματα δεν είναι σπόιλερ 😉

[Tim Orfanos · Rating 4 out of 5]

Ένα βιβλίο διαφορετικό από όλα τα υπόλοιπα (1990). Περιέχει τις πιο ξεκαρδιστικές εκθέσεις των μαθητών Δημοτικού του συγγραφέα, οι οποίες προκαλούν 'χείμαρρο' γέλιου. Δεν είναι τυχαίο που έκανε τόσο μεγάλη επιτυχία και έγινε best seller. Πολύ καλή καί η μετάφραση στα ελληνικά.

Βαθμολογία: 4,3/5 ή 8,6/10.

[Ayeh · Rating 4 out of 5]

این کتاب مجموعه ای است از 60 انشای دبستانی که آموزگار مدرسه ای در یکی از شهرهای جنوب ایتالیا آن ها را جمع و چاپ کرده است .حقایق غم انگیز زندگی از زبان این بچه ها آن قدر صریح و ساده بیان می شود که قادر نیستید قبل از اینکه تمام آن را بخوانید , کتاب را ببندید .

"جهان حال آدم را به هم می زند . من نمی ترسم این را بگویم , چون مبصر کلاس هستم و اجازه دارم بعضی چیزها را بگویم . و به این شکل این انشا را تمام می کنم . با این کلمات : انسان از نسل میمون نیست , بلکه از نسل خفاش خون آشام است ."

[•Anna• · Rating 5 out of 5]

Il mondo fa schifo, io non ho paura a dirlo, perché sono il capoclasse, e certe cose posso dirle.
E questo tema lo finisco con queste parole:
L'UOMO NON DISCENDE DALLE SCIMMIE, MA DAL VAMPIRO!

Mentre leggevo i miei devono avermi preso per matta, ridevo un parola sì e una no, qualche volta ho dovuto persino fermarmi perché non ci vedevo piu dalle lacrime. SPASSOSISSIMI, vorrei ce ne fossero ancora! Devo aver detto "questo è il tema più bello" sì e no una quarantina di volte...

LA RIVOLUZIONE FRANCESE.
I PROMESSI SPOSI.
Questi due sono stati davvero il top ahaha!
E siccome oggi hanno ricominciato a trasmetterreLady Oscar... beccatevi proprio il pezzo sulla Rivoluzione :3


Parla della Rivoluzione francese.

La Rivoluzione francese vide che c'era stata la Rivoluzione americana e fece la Rivoluzione francese.
La reggina Maria Antonietta faceva una bella vita, si alzava a mezzogiorno e cinque, faceva colazione col cappuccino e il mottino, poi si lavava la faccia, le unghie, il bidè. Maria Antonietta si comprava i vestiti coi soldi delle tasse dei poveri. Poi faceva la buffona con tutti quanti. (...) Ma il popolo si puzzava di fame.
Allora si scatenò, gli presero i nervi dalla nervatura, e scoppiò la Rivoluzione francese. Si buttarono mazzate. Si colpiva. Uno sputò pure in faccia a un altro. Volavano mazzate. Se c'era Brus Li li faceva volare. (...)
Maria Antonietta faceva la buffona pure sulla chigiiottina, diceva io sono più bella della Rivoluzione francese. E l'uccisero.

[Nick Argiriou · Rating 4 out of 5]

60 εκθέσεις μαθητών δημοτικού σε ένα επαρχιακό σχολείο κοντά στη Νάπολι της Ιταλίας. Οι οικογένειες φτωχικές. Απολαυστικό βιβλίο, το διάβασα σε 2 κομμάτια από 50 σελίδες με ένα συνεχές χαμόγελο. Το βιβλίο μας θυμίζει να μην ξεχνάμε να είμαστε παιδιά, οι κακουχίες και η φτώχεια μπορούν να ειδωθούν και από την πλευρά ότι η ζωή είναι δρόμος.

[piperitapitta · Rating 4 out of 5]

poi sono nate un sacco di imitazioni del genere, lo stesso autore ha cercato di cavalcare l'onda sfornando successivi libri dello stesso tipo, ma questo resta l'unico e inimitabile libro sgarrupato :-)

[Giuditta · Rating 5 out of 5]

Una volta che diventiamo grandi ci dimentichiamo com’è il mondo visto dagli occhi di un bambino, questo libro mi ha dato la possibilità di riflettere, oltre a rubarmi un sorriso in ogni pagina. Ho la brutta abitudine di affezionarmi ai personaggi dei libri e inevitabilmente è successo anche con questo, a dire la verità consapevole che si tratta di persone reali spero che abbiano avuto una bella vita, che i loro sogni, come una nuova casa, aprire un’officina, vincere al lotto, si siano avverati.

[Elena D'Alicarnasso · Rating 4 out of 5]

Non ho mai riso cosí per un libro, ma c’è molto di più dietro queste righe: quanto sanno essere pungenti le verità dei bambini…

[Sammy Petrova · Rating 5 out of 5]

Oddio mi sono piegata in due dal ridere ahahahah ho fatto leggere uno o due temi alla mia cuginetta (quarta elementare), il suo commento è stato "vabbè hanno ragione scusa però ci sono scritte anche cose tristi, vedi?" e schiaccia il ditino al centro dello schermo manco volesse passalo da parte a parte. Ha ragione. I bambini vedono tutto

[Sophia T · Rating 5 out of 5]

Toν Μαρσέλο Ντ΄Όρτα και τις συλλογές με τις εκθέσεις των παιδιών από τη Νάπολι, τους ανακάλυψα από το βίντεο της ηθοποιού Σοφίας Μουτίδου στο youtube, https://www.youtube.com/watch?v=2XuBx.... Σε εκείνο το βίντεο λοιπόν η συνονόματη διάβαζε αποσπάσματα από το βιβλίο ‟Ο Ρωμαίος και η Ιουλίετα αρραβωνιαστήκανε από κάτω”, το τρίτο κατά σειρά βιβλίο του, και ενθουσιάστηκα. Μόλις τελείωσε, έκανα μια μικρή έρευνα και βρήκα αυτούς τους μικρούς θησαυρούς και τους παρήγγειλα. Αποφάσ��σα να τα διαβάσω με τη σειρά που εκδόθηκαν και έτσι όταν έπιασα στα χέρια μου το ‟Εγώ ελπίζω να τη βολέψω” δεν το άφησα από τα χέρια μου μέχρι να τελειώσει.
Ήταν απλά απολαυστικό, γέλασα πολύ, θαύμασα τον τρόπο σκέψης των παιδιών για άλλη μια φορά καθώς μπορεί να σε αφοπλίσουν με τις απαντήσεις τους και συνάμα προβληματίστηκα με τον τρόπο που διακρίνουν τα σοβαρά προβλήματα της κοινωνίας, γιατί καμιά φορά θεωρούμε ότι επειδή είναι μικρά δεν μπορούν να αντιληφθούν τι συμβαίνει πραγματικά.
Στο συστήνω ανεπιφύλακτα!

[Kebrit !!! · Rating 4 out of 5]

خانه‌ی من درب‌ و داغون است. سقف خراب است، مبل‌ها خرابند، صندلی‌ها خرابند، کف اتاق خراب است، دیوارها خرابند، مستراح خراب است. با این‌حال در آن زندگی می‌کنیم، چون خانه‌ی من است و از پول هم خبری نیست.
مادرم می‌گوید که جهان سوم حتی همین خانه خراب هم ندارد و ما نباید ناشکری کنیم؛ جهان سوم از ما هم سومی‌تر است

[Andrea Rocco Marotta · Rating 5 out of 5]

Voto diesci!!!

[Cassie ♠ · Rating 5 out of 5]

Αυτό το βιβλίο το αγόρασα τυχαία. Βασικά έτσι έχω αποκτήσει τα περισσότερα βιβλία. Πιστεύω ότι δίνει άλλο νόημα στο διάβασμα.
Αποτελεί μία συλλογή εκθέσεων παιδιών δημοτικών της δεκαετίας του '90 μιας συνοικίας της Νάπολι.
Τα συναισθήματα είναι πολλά. Συμφορές, φτώχεια, ναρκωτικά, μαφία, σεισμοί και πλημμύρες είναι το καθημερινό περιβάλλον αυτών των παιδιών.
Ο Marcello D'Orta κράτησε τόσο τις αστείες και ανάλαφρες εκθέσεις των μαθητών του, όσο και τις πιο σοκαριστικές.
Είναι εύκολο στην ανάγνωση και κάπως ξεχνιέσαι με τις μικρές ιστορίες των παιδιών, αλλά μετά από λίγα λεπτά επιστρέφεις στην πραγματικότητα. Αυτές οι ιστορίες είναι αληθινές, αυτά τα παιδιά που σήμερα είναι ενήλικες, τις έχουν βιώσει. Βλέπεις την πραγματική όψη της Νάπολι του 1990 και των συνοικιών της.
Κανένα βιβλίο ιστορίας δεν μπορεί να δώσει αυτές τις πληροφορίες τόσο άμεσα.

[Claire Admiral · Rating 4 out of 5]

★★★☆☆ 3.75 stars

[Sofia Fresia · Rating 3 out of 5]

Preso d'impulso su Bookmooch, si è rivelato un ottimo scambio! Letto in circa 1,5 ore, è' una raccolta - a volte davvero esilarante, a volte invece molto triste e struggente nella sua innocenza - di temi scritti da bambini delle scuole elementari di un paesino vicino a Napoli nel corso degli anni Settanta/Ottanta. Alcuni modi di dire napoletani sono stati lasciati tali e quali, ma l'editore ha posto delle note a piè di pagina per permetterne la comprensione. Tra quelli che mi sono piaciuti di più o che maggiormente mi hanno fatto riflettere troviamo quello sulla Svizzera, due riguardanti la parabola di Lazzaro, quello sui problemi del Nord e del Sud Italia, quelli sulle pietose condizioni delle aule scolastiche e degli ospedali napoletani, sull'effetto serra, la festa della mamma, l'episodio della Bibbia che più ti ha colpito. Risate si, ma intervallate da spunti di riflessione così efficaci perché scaturiti dalla sincerità genuina dei bambini che hanno scritto quei temi.

[Luisa · Rating 4 out of 5]

Ho ritrovato per puro caso questo libro. Me lo regalò la mia maestra preferita delle elementari, lo lessi tantissimo tempo fa, e ho deciso di rileggerlo.
La voce dell'innocenza non mente mai. I temi dei bambini dipingono una realtà terribile, una condizione sociale penosa e una Napoli degradante, il tutto sdrammatizzato da un tono comunque positivo e da una grammatica quasi inesistente (e per questo divertente).

La siringa antitettonica è quando il chiodo sotto casa mia è verde dalla ruggine

Fa bene il mio maestro che se ne vuole andare al nord. Io da grande me ne andrò proprio al Polo nord!

[ZaRi]

خانه‌ی من درب‌ و داغون است. سقف خراب است، مبل‌ها خرابند،
صندلی‌ها خرابند، کف اتاق خراب است، دیوارها خرابند، مستراح خراب است.
با این‌حال در آن زندگی می‌کنیم، چون خانه‌ی من است و از پول هم خبری نیست.
مادرم می‌گوید که جهان سوم حتی همین خانه خراب هم ندارد و ما نباید ناشکری کنیم؛ جهان سوم از ما هم سومی‌تر است...!

[Antonio Rosato · Rating 5 out of 5]

Letto nel "lontano" 1990, lo ricordo ancora con piacere. Per le tematiche che affronta, andrebbe letto nelle scuole.
[https://lastanzadiantonio.blogspot.co...]

[Parisa · Rating 4 out of 5]

خیلی کتاب دوست داشتنی ایه.
تنها کتابی که توی فامیل ما دست به دست چرخیده!

[Niloufar]

اين كتاب به من مزه مزه كردن طعم خوش سادگي را هديه داد. ازش ممنونم

[SilverF · Rating 4 out of 5]

siete tristi? arrabbiati? depressi? bene, leggete questo libro e vi passerà tutto.

[Marinetta · Rating 4 out of 5]

Γλυκούλι 💞

[Martina☽ · Rating 3 out of 5]

«I buoni rideranno e i cattivi piangeranno, quelli del purgatorio un po’ ridono e un po’ piangono. I bambini del Limbo diventeranno farfalle.
Io speriamo che me la cavo»

[Arefeh.ps · Rating 4 out of 5]

آفرین به این معلم نه به خاطر جمع آوری انشاها و چاپش بلکه به خاطر موضوعات جالبی که برای انشاء به دانش آموزانش میداد، کتاب شیرینی بود و مسلما خود مردم ایتالیا چندین برابر بیشتر از خواندنش لذت برده اند

[Γιώτα Παπαδημακοπούλου · Rating 3 out of 5]

Αποφάσισα να κάνω μια συνολική κριτική για το έργο του εν λόγω κυρίου μιας και δεν πρόκειται για λογοτεχνικά βιβλία, οπότε δεν κρίνονται δέουσας σημασίας κι ανάλυσης.

Τα εν λόγο βιβλία έπεσαν πριν μερικούς μήνες στα χέρια μου κατά λάθος, αφού ήταν ένα δώρο προς τον αρραβωνιαστικό μου. Τυχαία άρχισα να τα ξεφυλλίζω και μιας και δεν πρόκειται για τίποτα κουλτουριάκο, η ανάγνωσή τους ήταν ιδιαίτερα γρήγορη. Πέραν όμως αυτού ήταν κι ιδιαίτερα ευχάριστη.

Ευχάριστη όχι γιατί ήταν τόσο ξεκαρδιστικά όσο θα περίμενα μετά απ’ αυτά που είχα ακούσει. Κι όχι, γιατί δεν ήταν! Αλλά ήταν πολύ χαριτωμένα! Χαριτωμένα γιατί μεγαλώνοντας ξεχνάς πως είναι να είσαι παιδί και πάνω απ’ όλα πως είναι να σκέφτεσαι σαν παιδί. Χάνεις την αθωότητα σου κι η πολυπλοκότητα της σκέψης έρχεται να ισοπεδώσει κάθε πράξη και τρόπο έκφρασης, που δεν χρειάζεται στυγνή λογική κι εξαντλητική επεξεργασία, αλλά να βγαίνει μέσα από την καρδιά. Με λόγια απλά, που αν και μπορεί να φαίνονται χαζά στα αυτιά μερικών, μέσα στην απλότητά τους, κρύβουν τις μεγαλύτερες αλήθειες.

Μέσα απ’ αυτή τους την αθωότητα, μέσα απ’ αυτόν, τον μη στερεοτυπικό τρόπο σκέψης κι έκφρασης, τα παιδιά αυτά έρχονται να φέρουν ένα χαμόγελο στα χείλη μας αλλά και ταυτόχρονα έναν προβληματισμό για το πόσο πολύ έχουμε χάσει την ουσία των πραγμάτων κι αναλωνόμαστε σε ανούσιες καταστάσεις.

Βέβαια, αν και τα ονόματα των παιδιών δεν αναφέρονται, κάτι το οποίο καλώς πράττεται, δεν είμαι απόλυτα σύμφωνη με την πρωτοβουλία του εν λόγο κυρίου αν κι εφόσον τα λεφτά από το ένα εκατομμύριο αντίτυπα και βάλε που έχουν πουληθεί πάνε στην τσέπη του. Όχι για κανέναν άλ��ο λόγο, αλλά γιατί αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, θεωρώ απαράδεκτο από έναν εκπαιδευτικό να εκμεταλλεύεται προς όφελός του τις αγνές καρδιές και τα λόγια καθαρής ψυχής που έχουν βγει απ’ αυτά τα παιδιά. Αν υπάρχουν φιλανθρωπικοί λόγοι στη μέση, το συζητάμε, να γίνω λίγο πιο ελαστική και να υποχωρήσω.

Σίγουρα δεν πρόκειται για κάτι αξιομνημόνευτο. Πρόκειται όμως για κάτι αγνό, γλυκό κι αμόλυντο, το οποίο σίγουρα μπορεί να φέρει το χαμόγελο στα χείλη σας, όσο άσχημα και να νιώθετε μέσα σας.

[Tereza · Rating 3 out of 5]

Velice vtipný výběr ze slohovek neapolských školáků. Určitě by to tak skvěle nefungovalo bez vynikajícího překladu Kateřiny Vinšové.
Odnesla jsem si z toho například tohle: "A tak mocně zařval a řekl lazare, polez veń, a lazar vylez. Ale šel z něj strach, byl jako mumie, vypadal jako Zombi, ale byl živý a i když měl pusu zafáčovanou usmíval se štěstím. Ježíš ho objal a povídá: Lazare pro tento krát ti odpouštím, ale příště už neumírej. A když to viděl Jidáš, šel a zradil ho."

[Rus Dorina · Rating 4 out of 5]

un'amica, d'altronde rumena, mi ha consigliato questo libro. è veramente pazzesco l'impressionante capacità di vedere le cose dalla prisma dei bambini: dalla festa di 8 marzo dove ho riso fino a crepapelle "io se ero quel signore il calcio non le lo davo quel giorno ch'era l'8 Marzo, un altro giorno sì" fino alle teme più controverse delle guerre dove" proprio or ora, il diavolo sta preparando la terza guerra montiale, perché lui non si stanca mai di fare il male"...grazie #lorenapadurean

[Antonella Imperiali · Rating 5 out of 5]

Con degli alunni così veraci, così teneri, avrei fatto volentieri anch'io la maestra... anche se forse (sorridendo) mi sarei messa le mani nei capelli... Bellissimo esperimento letterario... riuscitissimo, secondo il mio modesto parere!
Bellissimo anche il film che ne è stato tratto, con un Paolo Villaggio strepitoso!