De bekendste politieagent van Nederland geeft een unieke kijk achter de schermen.
Een zakkenroller aanhouden, een lichaam zoeken in een donkere woning, een slechtnieuwsgesprek voeren, iemand die suïcidaal is proberen te helpen, een reanimatie uitvoeren of een uit de hand gelopen ruzie Lieke doet het allemaal, en soms zelfs allemaal op dezelfde dag.
Lieke Hester is hoofdagent bij politiebureau Burgwallen in Amsterdam. Ze blogt en vlogt als Liekeschrijft , haalt graag ijskoffie in Amsterdam-Noord en is gek op de reuring van de Wallen. In Het kan ook nooit normaal doet ze een boekje open over haar leven als agent. Haar inspirerende, beangstigende, spannende, grappige en altijd bijzondere verhalen zijn een ode aan haar werk, haar dappere collega’s en alle hulpverleners.
Een openhartig en grappig boek, wat op vlotte wijze lastige onderwerpen zoals geestelijke gezondheid, zelfmoord en bureaucratie behandeld. Ik vloog door het boek heen, ondanks dat het onderwerp mij initieel niet aansprak Politiewerk is mensenwerk
Een boek wat me verbaasde en waar ik veel meer plezier in had om te lezen dan ik verwacht had. Lieke Hester schrijft in vlotte hoofdstukken over allerlei zaken die ze als politieagent over zich heen krijgt. Van scheldtirades tot plas over je heen en lijken vinden in gebouwen, tot gesprekken met suïcidale mensen en demente (of verwarde) oudere vrouwen die haar koekjes geven. Alcohol, drugs en toeristen, samen met mensen die net niet "gek" genoeg zijn om in de GGZ opgenomen te worden, vormen grote bronnen van overlast.
De hoofdstukken over geweld tegen haar en haar surveillance partner zijn heftig en leiden tot een anderhalf jaar durend revalidatie traject, terwijl de overtreders maar een taakstraf krijgen. Het kan ook nooit normaal staat vol plat Amsterdamse uitspraken en sparkelt ondanks de heftige onderwerpen van de lol en passie voor het politievak. Bureaucratie en wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg zijn grote frustraties, maar overall blijft het boek lichtvoetig, met onder meer liefde voor eten (Lieke de kliko) en observaties over biseksualiteit. De saamhorigheid in de blauwe familie is groot. De anekdotes zijn smakelijk (of juist niet als het over maden uit lijken en een dievegge die bevroren kip in haar vagina tracht te verbergen gaat) en de korte stukjes helpen om snel een beeld te krijgen van het politiewerk.
Tijdens het lezen van de eerste pagina’s had ik al een gevoel dat ik dit boek in no-time uit zou hebben en dit bleek ook zo te zijn. Ik heb gesmuld van alle verhalen in Het kan ook nooit normaal en als iemand die mateloos geïnteresseerd is in het werk van de politie en alle true crime docu’s al wel heeft uitgespeeld, was het boek echt een traktatie.
Interessante, openhartige, eerlijke, mooie inkijk in het boeiende politiewerk, in dit geval vanuit politiebureau Burgwallen in Amsterdam. Niet alleen boeven vangen, o.a. ook helpen door het bieden van een luisterend oor, vinden van lijken na 'geen gehoor bewoner', reanimaties, meldingen met personen met suïcidale gedachten.
Pluspunt is wat mij betreft het gebruik van trigger warnings voorafgaand aan verschillende hoofdstukken in plaats van voorin het boek. De lezer kan dan zelf bepalen of het toe is aan een heftiger of soms smerig(e) onderwerp/situatie. Daarnaast weet Lieke met haar vlotte en humoristische stijl haar werk én persoonlijkheid goed vanaf papier over te brengen. De liefde voor het vak en Amsterdam spat er vanaf, mooi. Net als de boodschap dat in elk uniform gewoon een mens schuilt. Blijf van dit soort hulpverleners af.
Indringend, rauw, aangrijpend…een inkijk in het werk en leven van Lieke Hester. Bijzonder, verhelderend en informatief…het afwisselende werk, de interactie met de mensen om haar heen en hoe ze hier mee omgaat, haar mentale welzijn en de steun van haar collega’s. Toegankelijk, fijn en voor iedereen leesbaar geschreven.
Nou, wat een fantastisch leuk boek is dit. Wat een stoere, gevoelige, grappige held is Lieke Hester. Tof geschreven, leest heerlijk weg, informatief en interessant.
Dit boek deed mee aan het boekentoernooi in de categorie non-fictie, maar.. ik denk niet dat haar tegenstander nog op tijd gaat arriveren van de bieb (en na de matige reviews van andere lezers weet ik ook niet of ik die nog wil lezen -> De aandacht verloren)
Daarom hier toch al de review:
Laagdrempelig boek met laagdrempelig taalgebruik, leest lekker weg, verzameling van columns/korte verhalen, interessant & soms choquerend of verdrietig. Geeft een goed beeld, ook voor mensen of jongeren die twijfelen of ze bij de politie willen werken. Herkende veel verhalen van een vriendin die bij de ambulance werkt. Drie sterren en ook een aanrader voor middelbare scholen denk ik.
Prima boek. Ze weet het vermakelijk te vertellen en je krijgt wel meer een inzicht in een positie in de maatschappij die we allemaal observeren, maar waarschijnlijk nooit van dichtbij meekrijgen. Ook zaten er hier en daar wel wat tot nadenken stemmende verhalen in. Maar voor mij persoonlijk was het ook niet meer dan dat.
De eerste van 2025! Een heel mooi inkijkje in de politiewereld. Interessante verhalen, ik kon niet stoppen met lezen. Voor mij wel veel te veel herhaling en elke collega leek haar favoriet. Niet fantastisch geschreven, maar heel boeiend: 3,5 ⭐️
Open, eerlijk, leerzaam, met veel (zwarte) humor, passie voor het vak en liefde voor haar collega's vertelt Lieke over verschillende en uiteenlopende situaties die ze in al haar werkzame jaren bij de politie heeft meegemaakt. Heftig, ontroerend, uitdagend, soms vreemd of smerig, maar altijd interessant. Mét triggerwaarschuwingen voor hoofdstukken waarin zware onderwerpen worden besproken, waardoor je zelf kunt beslissen of je die wel of niet wilt lezen. Een aanrader voor iedereen die interesse heeft in politiewerk of die gewoon graag een goed geschreven, meeslepend boek wil lezen!
'Het kan ook nooit normaal' is een boek wat absoluut niet mijn ding is en daarom krijgt het maar twee sterren.
'Het kan ook nooit normaal' gaat over de belevenissen van hoofdagent Lieke Hester. Van leuke tot hele erge gebeurtenissen,alles komt aan bod.
De persoonlijkheid van Lieke komt erg naar voren in dit boek, ze schrijft heel erg druk waardoor ik het niet fijn vond om te lezen. Ook is ze vaak niet respectvol naar mensen die ze tegenkomt.
Voor elk hoofdstuk waar iets heftigs in staat zet Lieke een waarschuwing neer, dus kan je doorbladeren mocht je daar niet tegen kunnen. Het zijn uiteenlopende verhalen, hierdoor is het wel afwisselend. Lieke besteedt ook een deel aan geweld tegen hulpverleners, heel goed dat ze dat ook aankaart.
'Het kan ook nooit normaal' is een biografie geschreven door Lieke Hester. Lieke is hoofdagent in het centrum van Amsterdam en heeft een blog waar ze verslag doet van situaties die ze tegenkomt.
Prettig leesbare, leuke, ontroerende, bizarre, ranzige, verdrietige en grappige anekdotes. Het politievak is dankbaar en mooi werk, al zou ik het niet kunnen. Respect voor Lieke en haar collega’s! Het mooie aan het boek is ook dat Lieke zich kwetsbaar opstelt, ze kent haar sterke en minder sterke kanten en is continu bereid om te leren. Een tof mens!
Lieke neemt geen blad voor de mond en vertelt niet alleen haar (vaak onbeschofte) arrestanten waar het op staat, maar ook ons, als lezer.
De humor in dit boek trok mij sowieso enorm aan naast het beeld dat je krijgt van het werk van een agent.
Het hier en daar grove taalgebruik van Lieke stoorde mij wel een beetje, want ‘Amsterdammer zijn’ vind ik persoonlijk geen excuus voor iemand in voorbeeldfunctie.
Ik begrijp dat onbeschofte arrestanten het bloed onder je nagels vandaan kunnen halen en dat je als vrouw zeker van je af moet kunnen bijten, maar of grof taalgebruik daarbij de oplossing is?
Stiekem miste ik een klein beetje de ‘Ellie Lust passie’, alhoewel duidelijk wordt dat Lieke het prima naar haar zin heeft bij de politie.
Al met al een leuk boek om een kijkje achter de schermen te krijgen!
Lieke beschrijft in Het kan ook nooit normaal haar leven als politieagente in Amsterdam. Het geeft een uniek kijkje in het werkveld, waarbij zaken als zakkenrollers oppakken, geluidsoverlast, een slechtnieuwsgesprek voeren, achtervolgingen, maar ook aangiftes opnemen worden beschreven. Lieke heeft een prettige schrijfstijl, heel beeldend en het lijkt net alsof ze het verhaal fysiek aan je verteld. Dit maakt dat je zo door het boek heen vliegt. Ze schrijft ook met de nodige humor en ik heb dan ook regelmatig hardop zitten lachen. Maar er komen natuurlijk ook heftige en verdrietige stukken in voor. De nodige tranen waren er ook tijdens het lezen.
Het boek heeft vele hoofdstukken en in elk hoofdstuk beschrijft Lieke een gebeurtenis uit haar carrière als hoofdagent of als politieagente in opleiding. Voor elk hoofdstuk beschrijft ze een trigger warning, want de onderwerpen waarover ze schrijft kunnen als schokkend ervaren worden. Daar is goed over nagedacht en kon ik zeker waarderen tijdens het lezen.
Het is als het ware alsof je over de schouder van Lieke meekijkt. Meerder afdelingen komen aan bod en het enthousiasme voor haar werk spat van het papier af. Door het lezen krijg je een duidelijk beeld van het dagelijkse werk van een hoofdagent in Amsterdam en maakt dat je het werk nog meer kan waarderen. Van begin tot eind is het interessant, schokkend, verdrietig, heftig, maar ook vooral mooi en leuk om te lezen. Echt absoluut een aanrader!
Het zijn allemaal verhalen over verschillende situaties die Lieke meemaakt tijdens haar werk als politieagente. Ze schrijft in het voorwoord dat je zomaar een hoofdstuk kan openen en lezen, toch zal ik zelf adviseren om gewoon van voor naar achter te lezen omdat sommige verhalen in elkaar doorlopen. Ik vond de eerste drie hoofdstukken niet prettig om te lezen, kwam voor mij niet heel respectvol over. Daarna was er soms wel wat herhaling waarvan ik dacht ‘dit weet ik nu wel’.
Toch na die eerste drie hoofdstukken (en wat herhalingen), krijg je een inkijkje in de dag van Lieke als agente. Haar persoonlijke gedachtes en gevoelens komen hierbij aan te pas. Soms vond ik dat lastig, omdat ik in sommige opzichten mezelf totaal niet kon verplaatsen en soms dacht ik ‘zo kan ik ook zijn’. Al met al vond ik het wel interessant en zal denk ik nog wel een soort gelijk boek van haar lezen (mocht deze er zijn).
Nadat ik Lieke heb gezien bij Bureau Burgwallen ben ik erg nieuwsgierig geworden naar al haar verhalen, zeer interessant om te lezen. Soms verdrietig, en soms heftig, maar ik heb vooral ook heel veel moeten lachen!
Een eerlijk en rauw inkijkje in het werk van een agent in het centrum van Amsterdam. De liefde voor het werk spat van de bladzijden. Ook komt de harde kant van het werk aanbod.
Te korte fragmenten voor mijn gevoel, te weinig verdieping en te hapsnap. Ook vind ik het nu al niet fijn lezen dat ze best wel grof is. Liever een ander boek voor mijn schaarse leestijd nu.
Het boek dat dit jaar zou verschijnen en waar ik het meest naar uit keek was absoluut dit boek! Toen ik dan ook de mogelijkheid had om een recensie exemplaar te ontvangen van HarperCollins en dus, voor de releasedatum, het boek al te kunnen lezen was ik in de 7e hemel!
In 'Het kan ook nooit normaal' volgen we Lieke Hester, hoofdagent bij politiebureau Burgwallen te Amsterdam. Haar werk als hoofdagent is haar leven en ze vertelt er dan ook graag over op haar instagrampagina, maar nu ook in een boek! Je volgt de verschillende gebeurtenissen die een politieagent kan meemaken. Van een saaie dienst, naar vol gas richting een reanimatie. Of van het spelen van een 'lokmokkel', naar het eten van lekkere koeken met een lieve oude, verwarde vrouw. Een ding is zeker, geen dag is hetzelfde!
Ik heb altijd al een voorliefde gehad voor boeken die vertellen over het werk van zorgverleners en hulpverleners. Ik heb dan ook met veel plezier bijvoorbeeld Verhalen van de brandweer en Dagboek van een verloskundige gelezen. Dit boek trok dan ook direct mijn aandacht toen ik er wat over voorbij zag komen op de pagina van Harper Collins. Extra tof dat het dan ook nog eens een heel interessant, ontroerend en ook grappig boek blijkt te zijn.
Lieke kan echt heel pakkend schrijven. Ik moest de eerste 2 hoofdstukken even aan haar wennen, maar al snel had ze me voor zich gewonnen. In hoofdstuk 5 deelde ze een van haar motto's: 'Beter verwend dan verwaarloosd', aangezien dat ook een van mijn motto's is, was ik vanaf dat moment helemaal verkocht. Dit is geen standaard boek. Er worden onderwerpen aangesneden die je niet in de koude kleren gaan zitten en er wordt humor gebruikt op momenten dat je het zeker niet had verwacht. Lieke geeft daar ook zeer fijne en respectvolle uitleg bij. Dit geeft, in mijn ogen, een zeer realistisch beeld. Hoe kun je al die heftige situaties aan? Hoe zorg je ervoor dat dit niet onder je huid kruipt, waardoor je elke dag liever in je bed doorbrengt dan dat je weer je uniform aan trekt en de straat op gaat? Ik denk dat humor tussen collega's onderling vaak de scherpe kantjes eraf kan halen.
Lieke schuwt het ook niet om haar mening naar voren te laten komen. 'Maar waarom krijgt een behoorlijk doorgewinterde draaideurcrimineel een reclasseringstraject?' Bam, helemaal mee eens! Er mankeert nog veel aan ons rechtssysteem en Lieke legt moeiteloos een vinger op de pijnlijke plekken.
De heftigste dienst die Lieke heeft meegemaakt zorgde bij mij voor enorme kippenvel. De rest van het boek volg je hoeveel invloed deze dienst op Lieke heeft gehad en nog steeds heeft. 'Dit ging dwars door mijn uniform heen en was gericht op Jan en mij.' Hoe is het mogelijk. Mensen hebben geen flauw idee wat voor enorme impact zo'n actie op politieagenten (en/of andere zorgverleners) heeft.
Heftige hoofdstukken worden afgewisseld met luchtigere hoofdstukken. Sommige hoofdstukken zorgde ervoor dat ik hardop moest lachen. 'Ik knikte met mijn serieuste gezicht en antwoordde: Fromage.' Ik zag dit echt al helemaal voor me. Zo jammer dat ik de gezichten niet kon zien! Wat een bijzondere mensen leven er toch ook. Mooi om te lezen hoe Lieke dicht bij zichzelf blijft in de omgang met een verscheidenheid aan mensen. Vol verbazing las ik over een man die vroeg of het blauwe licht uit kan. Serieus?! Het lijkt erop dat mensen echt steeds meer met zichzelf bezig zijn in plaats van met zichzelf én de wereld om hun heen.
Een eerlijk, rauw, emotioneel en uniek kijkje in het leven van hoofdagent Lieke. Ik hoop hard dat er nog een deel volgt, tot die tijd ga ik Lieke volgen op Instagram (@liekeschrijft). Ondertussen is er 1 ding voor mij duidelijk: Het kan inderdaad nooit normaal en dat is de charme van het vak. Bedankt HarperCollins voor deze pracht kans!
5 sterren. Politie is mensenwerk. Dat bewijzen deze persoonlijke verhalen zeker. Wat een geweldig boek, ver boven mijn verwachtingen. De schrijfstijl is fijn en vlot. openhartig, en geeft een goede inkijk in het leven van een politie-agent. Het boek is persoonlijk, informatief, humoristisch, serieus, openhartig. Zeker een leestip!
Respect wat een agent (tegenwoordig) allemaal mee moet maken. Al die verschillende belevenissen en taken komen voorbij in dit boek in op zichzelf staande hoofdstukken. Bij elk hoofdstuk staat beschreven in welke fase van haar agent zijn ze zat, opleiding of later. Bij sommige hoofdstukken staat een trigger waarschuwing, mooi en respectvol.
Lieke schrijft open en met passie over haar werk en wat ze mee maakt. Terecht was ze woedend en machteloos over de lage taakstraffen die de daders van een aanval op haar en haar collega deden. Belachelijk dat die straffen niet veel zwaarder zijn, hopelijk ooit.
Een boek wat ik moeilijk weg kon leggen, maar wat je ook hoofdstuk voor hoofdstuk zou kunnen lezen. Ik hoop dat Lieke nog meer boeken gaat schrijven in de toekomst.
3,5 ster. Heel leuk geschreven, meerdere keren hardop gelachen, dus eigenlijk zou 3,5 ster best laag zijn, maar omdat dit eigenlijk niet helemaal mijn cup of tea is qua opbouw van een boek, toch niet helemaal perfect. Wel ben ik van mening dat alle boeken door Amsterdammers geschreven zouden moeten worden. Of gewoon door Lieke. Want de manier van schrijven is goud.
Fijn boek vol heerlijke en smerige verhalen. De zwarte humor en eerlijkheid van Lieke vond ik top. Goed ook dat er trigger warnings zijn gezet voorafgaand aan bepaalde hoofdstukken.
Ik heb het boek geluisterd en het voelde alsof ik een podcast aan het luisteren was. Zeker een aanrader!
Lekker makkelijk geschreven boek. Interessant om meer te weten te komen hoe de politie organisatie werkt. Beetje kinderlijk geschreven maar wel lief hoeveel enthousiasme en voorliefde ze heeft voor het werk. Heftig hoeveel zelfmoord zaken ze heeft. Ook de intimidatie en het geweld tegen haar/ de politie is heftig.
Heerlijk boek met humor en een traan en spanning. Lieke schrijft zo goed en eerlijk en met volle humor. Sommige verhalen zijn heftig maar Lieke weet er met alle respect een goed verhaal neer te zetten. Moeite waard om te lezen!