What do you think?
Rate this book
The Forbidden Kingdom
Blending historical chronicle, fiction, and commentary, The Forbidden Kingdom brings together the seemingly unrelated lives of a twentieth-century ship's radio operator and the sixteenth-century Portuguese poet-in-exile Luis Camoes.
Jacob Slauerhoff draws his reader into a dazzling world of exoticism, betrayal, and exile, where past and present merge and the possibility of death is never far away.
Born in The Netherlands in 1898, upon graduating from university Jacob Slauerhoff signed up as a ship's surgeon with the Dutch East India Company. He was at sea throughout his life, voyaging to the Far East, Latin America, and Africa.
Jacob Slauerhoff draws his reader into a dazzling world of exoticism, betrayal, and exile, where past and present merge and the possibility of death is never far away.
Born in The Netherlands in 1898, upon graduating from university Jacob Slauerhoff signed up as a ship's surgeon with the Dutch East India Company. He was at sea throughout his life, voyaging to the Far East, Latin America, and Africa.
301 pages, Paperback
First published January 1, 1932
12 people are currently reading
1029 people want to read
About the author
J. Slauerhoff
49 books31 followersJan Jacob Slauerhoff was a Dutch author.
He also published a few poetry works under the penname John Ravenswood.
He also published a few poetry works under the penname John Ravenswood.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 41 reviews
March 17, 2025
Luís de Camões’s life is surrounded with legends… In The Forbidden Kingdom Jan Jacob Slauerhoff adds to his life one more fabulous legend… Life and love of the poet is rendered poetically… In the beginning his great illegal love fails…
He is sent far east as a prisoner… Near the port of call Macao his ship sinks…
However there is also another, seemingly modern plot line…
Somehow, in some strange and unobvious way both plot lines converge…
“The lover becomes the thing he loves…” Luís de Camões
After that Camões abandoned love songs, forcing himself to obey the strict measures of the crude poem that transformed plundering expeditions into feats of heroism. Only in the depths of misery, while seated on a scorched rock by the Red Sea, did he lament the fact that he had lost, and had wilfully turned his back on happiness.
He is sent far east as a prisoner… Near the port of call Macao his ship sinks…
I floated on a small barrel, which I had kept ready for some time. It contained a few ship’s biscuits, and also… my work.
Day dawned again, this time over empty waters. The coast was a long way off, the island we had crashed into had disappeared.
However there is also another, seemingly modern plot line…
I was living half sick and completely destitute in a room on the top floor of a village hotel. If the shipwreck on the Trafalgar had not intervened, I could have remained all my life what I was: a radio operator, that is, a creature neither fish nor fowl, sailor nor landlubber, officer nor subordinate.
Somehow, in some strange and unobvious way both plot lines converge…
I stopped. I need take only one more step, and time would split in two, I would become someone else, with a different face, different hands, eyes, blood, still myself, but having forgotten myself.
“The lover becomes the thing he loves…” Luís de Camões
April 23, 2023
Very dreamy, trance-like atmosphere. A bit confusing with the different stories running through each other.
March 1, 2025
Eerste deel van een onvoltooide trilogie over China. Het is een wonderlijk relaas over een reis van de Portugese dichter Camoes die op magisch realistische wijze versmelt met de latere avonturen van de Ierse marconist die in deel twee Cameron wordt genoemd. Beiden vluchten om eigen redenen en met verlangens die niet worden vervuld. Dat geldt overigens voor meer personages. Dit gecombineerd met de historische ontwikkeling van Macau die wordt beschreven in de westerse blik op China van begin vorige eeuw maakt het tot een fascinerend boek.
July 11, 2019
The Forbidden Kingdom (Het Verboden Rijk, 1932), the masterwork of J.J. Slauerhoff, is a classic of modernism with an experimental narrative, and at the same it is also a romantic tale of travel and adventure.
The novel starts with two historical tales: the founding of Macao in the 1550s, by Portuguese soldiers and colonists, the fortress-trading city on the South Chinese coast, and back in Portugal itself, we get the story of Luís de Camões ("Camoens" in the novel), courtier and poet, author of the classic epic, The Lusiads. Camões is exiled to the new colony by the King of Portugal for having an affair with the prospective bride of the Infante. After suffering shipwreck near Macao, Camões is helped by Pilar, the daughter of the Administrator of Macao, who has fled her father's house to escape an unwanted marriage. He is finally arrested and taken away with a Portuguese embassy that enters China bound for its capital but that looses its way in the country's vastness. The narrative not only switches between these two historical story threads, in each thread there are also shifts between third person and first person narration.
The shifts in perspective which keep the reader from settling down comfortably in historical novel mood, already indicate that The Forbidden Kingdom is not an ordinary, realistic novel. This becomes all the more clear when, about halfway through the book, Slauerhoff once more surprises us by shifting to a story about a nameless 20th century Irish radio operator. This man works on a small ship steaming around Asia, and finally ends up in Macao. He describes himself as "the most rootless and raceless person alive."
But also these two stories have been closely linked together by Slauerhoff. Much of what Camões felt and said appears again, as an after-echo, in the twentieth-century sections. Slauerhoff even goes so far as to drop hints that the 16th century Camões and the 20th century radio operator may be the same person! The radio operator recognizes places where he cannot have been before, his memories become a mixture of his own and those of Camões. At the end, like the 16th century poet, his highest wish becomes to be absorbed by the anonymous millions of China. Past and present merge as if a hidden passage through time has been opened.
Jan Jacob Slauerhoff (1898-1936) was born in Leeuwarden in the northern part of the Netherlands. He studied medicine in Amsterdam before in 1923 enlisting as a ship's surgeon and making numerous voyages to the East and West Indies, China and Africa, until his death from malaria in 1936. From the publication of his first poetry collection in 1921, he came to be regarded as one of the foremost poets of the Netherlands, a poète maudit in the style of Baudelaire and Verlaine. He wrote about the sea, about travel, about outcasts and outsiders, often concluding on a note of cynicism or bitterness.
Slauerhoff wrote 3 novels (one published posthumously) and 2 collections of short stories - all just as unconventional as his poetry. His first novel is his greatest, The Forbidden Kingdom (1932). His second, Life on Earth (1934), can be seen as a loose sequel to the first, as it also concerns the theme of self-destruction by merging into the anonymous masses of China. In contrast, his third novel is set in Mexico.
Of course, the China in Slauerhoff's novels has little relation to the real China - he only knew China from the colonial port cities as Hong Kong and Macao, and had not studied its culture or language. But the vast realm of the "Forbidden Kingdom" became a sort of imaginary paradise for him, an Elysium to which entry was forbidden - a paradise in the Buddhist sense of Nirvana, of annihilation - returning to Nothingness was Slauerhoff's ideal, as he saw himself as a piece of driftwood in the sea of time.
Translated from the Dutch by Paul Vincent. Published by Pushkin Press.
The novel starts with two historical tales: the founding of Macao in the 1550s, by Portuguese soldiers and colonists, the fortress-trading city on the South Chinese coast, and back in Portugal itself, we get the story of Luís de Camões ("Camoens" in the novel), courtier and poet, author of the classic epic, The Lusiads. Camões is exiled to the new colony by the King of Portugal for having an affair with the prospective bride of the Infante. After suffering shipwreck near Macao, Camões is helped by Pilar, the daughter of the Administrator of Macao, who has fled her father's house to escape an unwanted marriage. He is finally arrested and taken away with a Portuguese embassy that enters China bound for its capital but that looses its way in the country's vastness. The narrative not only switches between these two historical story threads, in each thread there are also shifts between third person and first person narration.
The shifts in perspective which keep the reader from settling down comfortably in historical novel mood, already indicate that The Forbidden Kingdom is not an ordinary, realistic novel. This becomes all the more clear when, about halfway through the book, Slauerhoff once more surprises us by shifting to a story about a nameless 20th century Irish radio operator. This man works on a small ship steaming around Asia, and finally ends up in Macao. He describes himself as "the most rootless and raceless person alive."
But also these two stories have been closely linked together by Slauerhoff. Much of what Camões felt and said appears again, as an after-echo, in the twentieth-century sections. Slauerhoff even goes so far as to drop hints that the 16th century Camões and the 20th century radio operator may be the same person! The radio operator recognizes places where he cannot have been before, his memories become a mixture of his own and those of Camões. At the end, like the 16th century poet, his highest wish becomes to be absorbed by the anonymous millions of China. Past and present merge as if a hidden passage through time has been opened.
Jan Jacob Slauerhoff (1898-1936) was born in Leeuwarden in the northern part of the Netherlands. He studied medicine in Amsterdam before in 1923 enlisting as a ship's surgeon and making numerous voyages to the East and West Indies, China and Africa, until his death from malaria in 1936. From the publication of his first poetry collection in 1921, he came to be regarded as one of the foremost poets of the Netherlands, a poète maudit in the style of Baudelaire and Verlaine. He wrote about the sea, about travel, about outcasts and outsiders, often concluding on a note of cynicism or bitterness.
Slauerhoff wrote 3 novels (one published posthumously) and 2 collections of short stories - all just as unconventional as his poetry. His first novel is his greatest, The Forbidden Kingdom (1932). His second, Life on Earth (1934), can be seen as a loose sequel to the first, as it also concerns the theme of self-destruction by merging into the anonymous masses of China. In contrast, his third novel is set in Mexico.
Of course, the China in Slauerhoff's novels has little relation to the real China - he only knew China from the colonial port cities as Hong Kong and Macao, and had not studied its culture or language. But the vast realm of the "Forbidden Kingdom" became a sort of imaginary paradise for him, an Elysium to which entry was forbidden - a paradise in the Buddhist sense of Nirvana, of annihilation - returning to Nothingness was Slauerhoff's ideal, as he saw himself as a piece of driftwood in the sea of time.
Translated from the Dutch by Paul Vincent. Published by Pushkin Press.
February 18, 2020
Slauerhoff heeft medicijnen gestudeerd en is scheepsarts geweest. Hij heeft gereisd naar Oost-Azië, naar Zuid-Amerika, ook heeft hij op Afrika gevaren. Deze ervaringen heeft hij ‘meegenomen’ in zijn poëzie en in zijn proza.
In Het verboden rijk worden twee personages opgevoerd. Hun geschiedenissen hebben veel parallellen, zijn bijna elkaars spiegelbeeld. Mooi om die allengs te ontdekken. Hun levenshouding is vergelijkbaar, zowel de 16e-eeuwse Portugese dichter Camoës als de 19e-eeuwse Ierse marconist vertonen een zekere ongedurigheid in hun verlangen naar het onbekende. Zij komen het mystieke tegen, en dan wordt het taalgebruik dat de auteur hanteert, iets lyrischer van toon. De 19e-eeuwer ziet op de manier van een deja-vu bekends in bepaalde situaties, een verstilde, schrijvende persoon, die niettemin iets onbenaderbaars heeft. De liefdesmotieven hanteert de auteur voor ons, 21e-eeuwers, tamelijk afstandelijk. Het zal te maken hebben met de mores van de perioden waarin de hoofdpersonen optreden.
Ik vind de publicatiegeschiedenis van de roman opvallend. Het verboden rijk werd in eerste instantie aangeboden aan een redacteur van Elsevier. Die aarzelde – de roman was nog niet voltooid. Slauerhoff kwam alras terecht bij publicist en redacteur E. du Perron met wie hij enkele jaren eerder bevriend was geraakt, en liet zijn roman in afleveringen in Forum publiceren. Nu was Forum het platform van de zogeheten Nieuwe Zakelijkheid. In mijn perceptie levert Slauerhoff zijn werk wel af in zinnen die veelal relatief bondig en feitelijk zijn, maar die bovenal getuigen van een poëtisch gevoel, niet alleen het levensgevoel van de traditionele ‘Wanderer’, evenzeer bij tijd en wijle in het taalgebruik, in wat ermee wordt uitgedrukt, ook als het blijft bij stipuleren zonder concluderen en zonder ‘degelijke’ afhechting.
Slauerhoff-kenner Lekkerkerker verwoordt het aldus: “Men zal in deze roman eigenschappen vinden van het algemeen gewaardeerde “Schuim en asch”, een poëtische opvatting, en vaak een poëtische sfeer, die niettemin met zuivere prozamiddelen wordt uitgewerkt en bereikt.”
Deze kenmerken getuigen voor mij van de meerwaarde van deze roman, die mede daardoor allerminst blijft hangen in de somberheid, die zeker ook het boek bevat maar niet domineert. JM
In Het verboden rijk worden twee personages opgevoerd. Hun geschiedenissen hebben veel parallellen, zijn bijna elkaars spiegelbeeld. Mooi om die allengs te ontdekken. Hun levenshouding is vergelijkbaar, zowel de 16e-eeuwse Portugese dichter Camoës als de 19e-eeuwse Ierse marconist vertonen een zekere ongedurigheid in hun verlangen naar het onbekende. Zij komen het mystieke tegen, en dan wordt het taalgebruik dat de auteur hanteert, iets lyrischer van toon. De 19e-eeuwer ziet op de manier van een deja-vu bekends in bepaalde situaties, een verstilde, schrijvende persoon, die niettemin iets onbenaderbaars heeft. De liefdesmotieven hanteert de auteur voor ons, 21e-eeuwers, tamelijk afstandelijk. Het zal te maken hebben met de mores van de perioden waarin de hoofdpersonen optreden.
Ik vind de publicatiegeschiedenis van de roman opvallend. Het verboden rijk werd in eerste instantie aangeboden aan een redacteur van Elsevier. Die aarzelde – de roman was nog niet voltooid. Slauerhoff kwam alras terecht bij publicist en redacteur E. du Perron met wie hij enkele jaren eerder bevriend was geraakt, en liet zijn roman in afleveringen in Forum publiceren. Nu was Forum het platform van de zogeheten Nieuwe Zakelijkheid. In mijn perceptie levert Slauerhoff zijn werk wel af in zinnen die veelal relatief bondig en feitelijk zijn, maar die bovenal getuigen van een poëtisch gevoel, niet alleen het levensgevoel van de traditionele ‘Wanderer’, evenzeer bij tijd en wijle in het taalgebruik, in wat ermee wordt uitgedrukt, ook als het blijft bij stipuleren zonder concluderen en zonder ‘degelijke’ afhechting.
Slauerhoff-kenner Lekkerkerker verwoordt het aldus: “Men zal in deze roman eigenschappen vinden van het algemeen gewaardeerde “Schuim en asch”, een poëtische opvatting, en vaak een poëtische sfeer, die niettemin met zuivere prozamiddelen wordt uitgewerkt en bereikt.”
Deze kenmerken getuigen voor mij van de meerwaarde van deze roman, die mede daardoor allerminst blijft hangen in de somberheid, die zeker ook het boek bevat maar niet domineert. JM
February 11, 2021
Eerst de biografie van Slauerhof gelezen en daarna aan zijn boek begonnen. Heel mooi geschreven. In het begin even lastig om in te komen maar daarna is deze Odyssee een genot om te lezen met veel raakvlakken met het leven van Slauerhof. Je kunt je hierdoor een voorstelling maken van de ontberingen die hij zelf heeft moeten doorstaan. Een aanrader.
April 3, 2023
Blijft een prachtig geschreven boek, waarin men zich kan bezinnen over een ver en romantisch bestaan in de opiumroes aan zalige zinnen die Slauerhoff schrijft....
November 3, 2021
Een intrigerende roman. Slauerhoff begint zonder aplomb te vertellen over de vernietiging van Lian Po, waar ik, net als de meeste hedendaagse Nederlandse lezers (vermoed ik) nog nooit van had gehoord. Het is de opmaat van een verhaal over de omzwervingen van de Portugese dichter Camões, die evenmin door Slauerhoff wordt voorgesteld of ingeleid, hij neemt gewoon het woord in het eerste hoofdstuk. En halverwege komt plots een naamloze Ierse marconist ten tonele, die zich ook niet zo maar laat plaatsen, en bevinden we ons niet meer in de 16e eeuw maar in de 19e. Dat maakt Het verboden rijk in eerste instantie wat verwarrend om te lezen, maar volhouden wordt rijkelijk beloond. Slauerhoff schrijft fraai. Voorbeeld: ‘Maar wie kunnen verlangen met rede overwinnen? Alleen zij in wie het gelijk is aan een vluchtigen lentewind. In mij was het zengend en gestadig als de passaat.’
Verder is een dimensie van Het verboden rijk die van een historische en avonturenroman. Slauerhoffs proza brengt de Portugese kolonie Macau in de 16e eeuw tot leven, met alle voorspoed, tegenslagen, belangtegenstellingen tussen bestuurders en kerk, slavernij en hoererij van dien. De tochten door China, met alle ontberingen, lezen als een spannend avontuur.
Daarenboven fascineert de roman door het intrigerende spel dat Slauerhoff opzet met de personages van Camões en de Ierse marconist. Hun ervaringen en emoties lijken samen te vallen. Als de Ier eeuwen na de dichter door China dwaalt stuit hij op stenen die als markeringen zijn achtergelaten door zijn voorganger. En de vrouw naar wie de marconist intuïtief zo sterkt verlangt, is zij dezelfde als Pilar, de vrouw die Camões begeerde? Zijn de dichter en de marconist een en dezelfde? De lezer mag het zelf overdenken, een eenduidig antwoord komt niet van de auteur.
Een interpretatie zou kunnen zijn dat de mens eerst na een lang een doorleefd navorsen van zijn verlangen, gelouterd door vele tegenslagen, tot wijsheid komt, tot berusting van het al of niet vervulbaar zijn van dat verlangen. De laatste woorden van de roman zijn van de marconist (met het land waarvan wordt gesproken wordt China bedoeld, maar zou het ook de eigen geest kunnen zijn?): “Ik, die eerst zoo zwak was en geen voet aan zijn uitersten rand durfde te zetten, zal binnendringen in het land dat altijd ongerept is gebleven, dat niet afweert, maar duldt; zich in schijn veroveren laat en alle barbaren en vreemdelingen ombrengt in zijn loomen, langzaam verstikkenden greep en onder den druk van zijn massa. Een der nimmer bewusten van de miljoenen te zijn – welk een geluk; of als dat onbereikbaar is, een die alles weet, alles achter zich heeft en toch voortleeft.”
Verder is een dimensie van Het verboden rijk die van een historische en avonturenroman. Slauerhoffs proza brengt de Portugese kolonie Macau in de 16e eeuw tot leven, met alle voorspoed, tegenslagen, belangtegenstellingen tussen bestuurders en kerk, slavernij en hoererij van dien. De tochten door China, met alle ontberingen, lezen als een spannend avontuur.
Daarenboven fascineert de roman door het intrigerende spel dat Slauerhoff opzet met de personages van Camões en de Ierse marconist. Hun ervaringen en emoties lijken samen te vallen. Als de Ier eeuwen na de dichter door China dwaalt stuit hij op stenen die als markeringen zijn achtergelaten door zijn voorganger. En de vrouw naar wie de marconist intuïtief zo sterkt verlangt, is zij dezelfde als Pilar, de vrouw die Camões begeerde? Zijn de dichter en de marconist een en dezelfde? De lezer mag het zelf overdenken, een eenduidig antwoord komt niet van de auteur.
Een interpretatie zou kunnen zijn dat de mens eerst na een lang een doorleefd navorsen van zijn verlangen, gelouterd door vele tegenslagen, tot wijsheid komt, tot berusting van het al of niet vervulbaar zijn van dat verlangen. De laatste woorden van de roman zijn van de marconist (met het land waarvan wordt gesproken wordt China bedoeld, maar zou het ook de eigen geest kunnen zijn?): “Ik, die eerst zoo zwak was en geen voet aan zijn uitersten rand durfde te zetten, zal binnendringen in het land dat altijd ongerept is gebleven, dat niet afweert, maar duldt; zich in schijn veroveren laat en alle barbaren en vreemdelingen ombrengt in zijn loomen, langzaam verstikkenden greep en onder den druk van zijn massa. Een der nimmer bewusten van de miljoenen te zijn – welk een geluk; of als dat onbereikbaar is, een die alles weet, alles achter zich heeft en toch voortleeft.”
August 6, 2022
Ik heb dit boek weer met veel plezier en interesse herlezen. Eerste druk in boekvorm in 1932, sinds 1978 in mijn boekenkast.
Slauerhoff was dichter en schrijver, in 1898 geboren en in 1936 veel te vroeg gestorven. Geneeskunde gestudeerd, gesukkeld met zijn gezondheid, als arts afwisselend werkzaam geweest op de grote vaart en als waarnemer.
Wat mij in dit boek aanspreekt zijn de verschillende verhaallijnen, deels historisch maar die van de dichter Camoes en een in dit boek nog onbekende Ierse marconist zijn mooi beschreven, verweven met verrassende parallellen en samenlopen. Ook de achtergrond en sfeer van koloniaal Portugal en China van honderd jaar geleden worden heel mooi door Slauerhoff neergezet en gebruikt.
Absoluut een aanrader om eens te lezen! Voor komend jaar zet ik alvast vervolg (Het leven op aarde) klaar om te herlezen.
Slauerhoff was dichter en schrijver, in 1898 geboren en in 1936 veel te vroeg gestorven. Geneeskunde gestudeerd, gesukkeld met zijn gezondheid, als arts afwisselend werkzaam geweest op de grote vaart en als waarnemer.
Wat mij in dit boek aanspreekt zijn de verschillende verhaallijnen, deels historisch maar die van de dichter Camoes en een in dit boek nog onbekende Ierse marconist zijn mooi beschreven, verweven met verrassende parallellen en samenlopen. Ook de achtergrond en sfeer van koloniaal Portugal en China van honderd jaar geleden worden heel mooi door Slauerhoff neergezet en gebruikt.
Absoluut een aanrader om eens te lezen! Voor komend jaar zet ik alvast vervolg (Het leven op aarde) klaar om te herlezen.
June 15, 2022
3.5 stars. A unique, engaging novel with little characterisation and a meandering plot about two men separated by centuries of history. Portuguese poet Camoes is shipwrecked, ending up in the sixteenth century Portuguese colony of Macao. An unnamed Scottish wireless operator seaman in the twentieth century also experiences being shipwrecked and alone in Macao, also undergoing a loss of identity.
A book concerned with the disintegration of European self confidence and morals in a foreign environment.
This book was first published in the Netherlands in 1932.
A book concerned with the disintegration of European self confidence and morals in a foreign environment.
This book was first published in the Netherlands in 1932.
August 28, 2025
Poëtisch en heel trippy.
June 16, 2014
One of the delights of working your way though translated fiction award lists is you become exposed to a number of small independent publishers. As translated fiction makes up only a small part of the “consumable” market, it is primarily left to the small houses to produce the gems that sparkle on these lists. “The Forbidden Kingdom” is a case in point, produced by Pushkin Press, they tell us that “this book is part of the Pushkin Collection of paperbacks, designed to be as satisfying as possible to hold and enjoy. It is typeset in Monotype Baskerville, based on the transitional English serif typeface designed in the mid-eighteenth century by John Baskerville. It was litho-printed on Munken Premium White Paper and notch-bound by the independently owner printer TJ International in Padstow, Cornwall. The cover, with French flaps, was printed on Conqueror Brilliant White Board. The paper and cover board are both acid-free and approved by the Forest Stewardship Council (FSC).”
In other words, this is a beautifully presented work, small in size but the presentation itself is a joy to hold and read. Something that e-readers cannot offer.
Onto the novel itself, originally published in Dutch in 1932 over nine seperate instalments, it tells the tale of Portuguese National poet Luis Camoes (1524/5 – 1580) and best remembered for his epic work Os Lusiadas (The Lusiads). Our “hero” Luis is exiled from his homeland of Portugal and we follow his journey to the trading outpost of Macao in the East.
For my full review go to http://messybooker.blogspot.com.au/
In other words, this is a beautifully presented work, small in size but the presentation itself is a joy to hold and read. Something that e-readers cannot offer.
Onto the novel itself, originally published in Dutch in 1932 over nine seperate instalments, it tells the tale of Portuguese National poet Luis Camoes (1524/5 – 1580) and best remembered for his epic work Os Lusiadas (The Lusiads). Our “hero” Luis is exiled from his homeland of Portugal and we follow his journey to the trading outpost of Macao in the East.
For my full review go to http://messybooker.blogspot.com.au/
August 15, 2016
Volgens de achterflap raken in Het verboden rijk twee verhalen onontwarbaar verstrengeld. De beide verhalen spelen zich omstebeurt af in de 16e en de 20ste eeuw. En zijn deze verhalen reïncarnaties van elkaar? Of is het eerdere verhaal een product van de nachtmerries van de persoon uit het verhaal in de 20ste eeuw. Maar waar gaat het verhaal precies over? Zelfs na het lezen van dit dunne boekje is die vraag moeilijk te beantwoorden. Het leven zou ik zeggen...
Het boek van Slauerhoff is erg verwarrend omdat elk hoofdstuk vanuit een verschillend oogpunt beschreven is vanuit een Ik-vorm tot een Hij/zij-vorm wat niet verbonden is aan een bepaald persoon. Dit maakt het verhaal erg lastig te volgen en gecombineerd met lastige (chineze en portugeze) namen is dit een verhaal waar je lastig in komt. Zo had ik het op het eerste gezicht ook niet door wanneer de verhalen eindelijk beide naar voren kwamen want je bevindt je lang in de 16e eeuw. Desondanks heeft Slauerhoff wel mooie passages geschreven die wat weg hebben van gedichten, niet zo gek aangezien hij veel gedichten heeft geschreven. Ondanks dat het verhaal lastig te volgen is maakt een uitleg aan het eind van het boek veel duidelijk. Wellicht dat ik het verhaal beter gevolgd had als ik dit eerst had gelezen, maar dat ga ik niet nog eens proberen. Het verhaal is te lastig en als het boek niet zo dun was geweest dan had ik het eerder opgegeven. Wellicht dat het tijdsverschil, dit boek stamt uit de jaren 30, ook bijdraagt aan het verhaal wat tegenwoordig niet goed te volgen is.
Het boek van Slauerhoff is erg verwarrend omdat elk hoofdstuk vanuit een verschillend oogpunt beschreven is vanuit een Ik-vorm tot een Hij/zij-vorm wat niet verbonden is aan een bepaald persoon. Dit maakt het verhaal erg lastig te volgen en gecombineerd met lastige (chineze en portugeze) namen is dit een verhaal waar je lastig in komt. Zo had ik het op het eerste gezicht ook niet door wanneer de verhalen eindelijk beide naar voren kwamen want je bevindt je lang in de 16e eeuw. Desondanks heeft Slauerhoff wel mooie passages geschreven die wat weg hebben van gedichten, niet zo gek aangezien hij veel gedichten heeft geschreven. Ondanks dat het verhaal lastig te volgen is maakt een uitleg aan het eind van het boek veel duidelijk. Wellicht dat ik het verhaal beter gevolgd had als ik dit eerst had gelezen, maar dat ga ik niet nog eens proberen. Het verhaal is te lastig en als het boek niet zo dun was geweest dan had ik het eerder opgegeven. Wellicht dat het tijdsverschil, dit boek stamt uit de jaren 30, ook bijdraagt aan het verhaal wat tegenwoordig niet goed te volgen is.
April 20, 2014
When I first saw the Best Translated Book Award shortlist this past Tuesday morning the biggest surprise to me was in the inclusion of Jan Jacob Slauerhoff’s 1932 novel The Forbidden Kingdom. Not because it doesn’t deserve its place along side the other nine finalists (oh boy does it ever), but because it’s such a difficult book to describe. With its many independent sides forever spinning in seemingly different directions, it feels like the literary equivalent of a Rubik’s Cube. As a reader, just when you think you’ve got one of its colored sides complete, and thus understand at least one facet of what’s occurring, Slauerhoff quickly scrambles things up, leaving you bewildered, perplexed, pissed off …and at least personally speaking… head over heels in love with his brash defiance of the conventional “rules” of storytelling.
Okay, fine. To be be perfectly honest, most of the time I never knew what the fuck was going on, but Paul Vincent’s intelligent and compulsively readable translation kept me gleefully slipping forward, backward, and sideways through time, even when I was totally ignorant as to the how or the why. Allow me to attempt to explain.
READ MORE:
http://www.typographicalera.com/the-p...
Okay, fine. To be be perfectly honest, most of the time I never knew what the fuck was going on, but Paul Vincent’s intelligent and compulsively readable translation kept me gleefully slipping forward, backward, and sideways through time, even when I was totally ignorant as to the how or the why. Allow me to attempt to explain.
READ MORE:
http://www.typographicalera.com/the-p...
July 6, 2020
I enjoyed this a great deal. I’m glad I read the Lusiads of Camoes before reading this – it makes clear what might otherwise have remained obscure. I really liked the dual narrative and the way the two tales, at first seemingly completely different in time and space, gradually merge and cohere, although never in a trite or easy way.
Some of the early passages about Macao seemed a bit overblown, but then again I have never been there, although it exists in my mind – as a strange and exotic place - as it was described to me in wonderful letters sent to me by an old school friend who spent his gap year there in 1982. Slauerhoff’s sense of alienation, and his negative view of European colonialism, strike a contemporary note.
Everyone who reads history is a time traveller, and everyone who reads novels with an open mind becomes alive to the transformative power of seeing things through the eyes of another. So our own stories blend and cohere with countless others across time and space. We are all nomads, and the more we wander the more we realise that only the poetic sensibility can make sense of the world.
As Slauerhoff said, “Alleen in mijn gedichten kan ik wonen” – “Only in my poems can I dwell.”
Some of the early passages about Macao seemed a bit overblown, but then again I have never been there, although it exists in my mind – as a strange and exotic place - as it was described to me in wonderful letters sent to me by an old school friend who spent his gap year there in 1982. Slauerhoff’s sense of alienation, and his negative view of European colonialism, strike a contemporary note.
Everyone who reads history is a time traveller, and everyone who reads novels with an open mind becomes alive to the transformative power of seeing things through the eyes of another. So our own stories blend and cohere with countless others across time and space. We are all nomads, and the more we wander the more we realise that only the poetic sensibility can make sense of the world.
As Slauerhoff said, “Alleen in mijn gedichten kan ik wonen” – “Only in my poems can I dwell.”
December 29, 2024
Notitie : dat was een aangenaam weerzien.
Ik herinner me weinig meer van de eerste lezing
behalve
het beeld van een man die in een woestijnachtige omgeving
afloopt op een schim
die al dan niet
de man zelf is
of een historische figuur van vier eeuwen her.
Man op een boot.
Iets met een vrouw.
China.
De structuur is niet evident
en naar mate het verhaal vordert
neemt de ontworteling
toe - aan het eind dan
vertelt de ik (een naamloze Ierse marconist)
'een der nimmer bewusten van de miljoenen te zijn - welk
een geluk; of als dat onbereikbaar is, een die alles weet, alles
achter zich heeft en toch voortleeft.'
Op zee zet de marconist
tot aan het hallucinerende toe
binnengekomen weerberichten om tot tekst
en teksten om tot sein.
Ik weet niet precies hoe het zit
met het samenvallen van de Ierse marconist
en de Portugese dichter Camões.
Nog een fragment: (Hoofdstuk 9, IV:)
'Bij een steen, ergens in het binnenland, ben ik neergevallen, ik werd wakker in een vuil Chinees hotel in Macao.'
//
Tom Waits, Rain Dogs
Ik herinner me weinig meer van de eerste lezing
behalve
het beeld van een man die in een woestijnachtige omgeving
afloopt op een schim
die al dan niet
de man zelf is
of een historische figuur van vier eeuwen her.
Man op een boot.
Iets met een vrouw.
China.
De structuur is niet evident
en naar mate het verhaal vordert
neemt de ontworteling
toe - aan het eind dan
vertelt de ik (een naamloze Ierse marconist)
'een der nimmer bewusten van de miljoenen te zijn - welk
een geluk; of als dat onbereikbaar is, een die alles weet, alles
achter zich heeft en toch voortleeft.'
Op zee zet de marconist
tot aan het hallucinerende toe
binnengekomen weerberichten om tot tekst
en teksten om tot sein.
Ik weet niet precies hoe het zit
met het samenvallen van de Ierse marconist
en de Portugese dichter Camões.
Nog een fragment: (Hoofdstuk 9, IV:)
'Bij een steen, ergens in het binnenland, ben ik neergevallen, ik werd wakker in een vuil Chinees hotel in Macao.'
//
Tom Waits, Rain Dogs
February 29, 2024
Slauerhoff staaf bekend door zijn Romantische werken waar de "tortured soul" centraal staat. In dit verhaal volgen we een Portugees dichter uit de 17e eeuw en een 20e eeuwse Engelse marconist. Twee compleet verschillende tijdsperken en settings, maar toch komen deze mannen, ondanks hun verschillen, tegen dezelfde uitdagingen te staan. Zo belanden ze allebei op hun diepste punt, maar maken indirect toch enigszins contact met elkaar, door het gedeelde leed en het gevoel van verbintenis weten beiden zich te redden uit een onmogelijke situatie. En dit is meesterlijk uitgewerkt, werkelijk waar zelden zo een bevredigende samensmelting van tijdlijnen gelezen.
Helaas is het boek wel enorm chaotisch geschreven en gaan we telkens naar andere landen, tijdsperken en karakters. Wat het echt wel moeilijk maakt om bij te blijven, helemaal aangezien het boek niet zo lang is en je daarom nooit helemaal erin komt.
Maar puur door de prachtige samensmelting van twee compleet verschillende karakter, door tijd losgewringt, maar door ervaring gebonden, kan ik dit boek niet laag laten scoren.
4/5
Helaas is het boek wel enorm chaotisch geschreven en gaan we telkens naar andere landen, tijdsperken en karakters. Wat het echt wel moeilijk maakt om bij te blijven, helemaal aangezien het boek niet zo lang is en je daarom nooit helemaal erin komt.
Maar puur door de prachtige samensmelting van twee compleet verschillende karakter, door tijd losgewringt, maar door ervaring gebonden, kan ik dit boek niet laag laten scoren.
4/5
January 26, 2020
Slauerhoffs roman ‘Het Verboden Rijk’ is een prachtig geschreven roman over twee parallel lopende levens. Het lot van de verbannen 16e eeuwse Portugese dichter Camoes en dat van een 19e eeuwse Ierse marconist vallen samen in een schipbreuk voor het schiereiland Macao. De levens en herinneringen van de personages lopen in elkaar over, vaak weet je niet meer over wie je leest. Dat is wat verwarrend maar uiteindelijk ook erg mooi. Het gaat om de indrukken niet om de personages zelf.
Slauerhoff schrijft vloeibare zinnen met een mooie cadans. Als je de noten leest vraag je je wel af wat er van Slauerhoff is en wat later geredigeerd is door onder andere Du Perron die deze roman heeft geredigeerd voor publicatie in Forum. Slauerhoff was niet erg van de interpunctie en de spelling.
Mijn eerste Slauerhoff, zeker niet de laatste.
Slauerhoff schrijft vloeibare zinnen met een mooie cadans. Als je de noten leest vraag je je wel af wat er van Slauerhoff is en wat later geredigeerd is door onder andere Du Perron die deze roman heeft geredigeerd voor publicatie in Forum. Slauerhoff was niet erg van de interpunctie en de spelling.
Mijn eerste Slauerhoff, zeker niet de laatste.
September 20, 2020
Slauerhoffs poëzie vind ik geweldig, en in veel opzichten sluit zijn prozawerk daar naadloos op aan – al het bombastische taalgebruik, de Romantische zucht voor verre oorden en vergane tijden, het scheepsleven. Maar in Het Verboden Rijk deed het me allemaal om een of andere reden niet zo veel. Ik kon me nooit echt inleven in de personages en het taalgebruik zat de duidelijkheid van het verhaal soms te veel in de weg. De enscenering in het zestiende-eeuwse Macao vond ik dan wel weer prachtig, net als het idee om dat te spiegelen aan het verhaal van een moderne zeeman, maar dat maakt het eigenlijk extra jammer dat ik zo onverschillig was over de uitwerking daarvan.
April 4, 2014
This is short and always interesting but takes awhile to see what the author is driving at, modernism and all. I picked this up as recommended among the Best Translated Book Award (it was written in Dutch in the 1930s), yet another new prize I've discovered discussed among the book blogs that furnish all sorts of stuff to read that I would likely near have heard (like The Independent Foreign Fiction Prize and the Folio Prize, which George Saunders just won and is supposed to be a more literary Man Book Prize). Good start.
February 28, 2023
heeft iemand hier een goede samenvatting/uitleg bij
December 10, 2023
Zit erg ingenieus in elkaar.
August 28, 2024
Je wordt in een absurde reis gezogen van een man die het binnenland van china bezoekt. Geeft goed de menselijkheid en onmenselijkheid in de tijd rond de eerste/tweede wereldoorlog aan in die streken
October 11, 2021
The Literary Taste, If I had something like this before then it started with the day I said "Books are specified into these worlds." These ones with time they shape up in some Entities, Tending to them with whatever I was impressed by; a scene, a character is incarnate in some vibes the mind and body have linked them to. I continue how much great what I'm reading but I'm both physically, spiritually out with this world...waiting for a selected song that can steal my closed-eyes face with some natural factors to a mood where I can actually be inside what the imagination has created before. With this experience I was sitting with an example I had not long ago; Getting to bottom of your talker imagination with some metaphysical abilities leads him to comprehension when you put someone out of the steps your league into yours. Facing him with an impressive thing I remember comparing it if I added some personal hints "The feeling you have in front of Bible." This comparison I may now conclude that what comes from the God supposed to be with this grade. He has to get you flouncing between the worlds of yours ending with you "Learning" from his philosophy. This feeling I've not felt and it's greatness made "Music, Sexual Responses, The Atmosphere." could be rushed if the lucidity depends on them. I wasn't into some novel like this since The Obscene Bird of The Night, the day I spent 1 hour and half reading only 40 pages with the comment afterwards "I could have finished it if the bus hasn't arrived." The same autism that digs a hole in time leaving you wondering in the last pages if the first ones events are coming from the same book. This novel possessed my whole being in too many edges that It made a decent unforgettable Chinese day single-handedly the Greatest of the whole year.
August 12, 2025
Een verwarrend, mysterieus en op het einde zelfs een beetje een magisch boek. Ik had wat problemen "erin" te komen, maar werd uiteindelijk meegesleept. Het boek is interessant op verschillende niveaus; ogenschijnlijk losstaande verhaallijnen die samen komen, maar ook de belevenissen en waarnemingen van de verschillende protagonisten. Wellicht wat lastig te lezen nu bijna een eeuw naar de uitgave, maar dat heeft ook weer de charme; hoe werd de wereld in 1932 waargenomen? Ook interessant is dat een boek geschreven in het laatste decennium van Europese koloniale dominantie een leven schetst dat verre van makkelijk of comfortabel is. Ik las de Nederlandse druk uit 2017, met moderne spelling; de Engelse vertaling schijnt erg goed te zijn (won prijzen), maar het moet een uitdaging zijn geweest de unieke sfeer van het boek over te brengen. Omdat de verhaallijnen niet tot een echt einde komen, geeft dat de lezer extra stof tot nadenken, en blijft het boek lang hangen nadat de laatste pagina is dichtgeslagen.
Ik las het boek in Portugal; de centrale figuur in de roman, de Portugese dichter Luis de Camões, is een historische figuur, en op hoofdlijnen volgt "Het Verboden Rijk" het echte leven van de Camões (zijn sterfdag 10 juni is ook Portugal's nationale feestdag).
Het "Verboden Rijk" is een duidelijke verwijzing naar China; China als een land (of stad, als je aan Peking denkt) die "verboden" is voor buitenlanders. Symbolisch kan de term "Verboden" ook naar de gemoedstoestand van de protagonisten verwijzen, die hun verlangens onvervuld zien, beide buitenstaanders blijven.
Een mooi boek, waar je een beetje moeite in moet steken, iets wat zich loont (en het boek is ook niet te dik; 133 pagina's). Ben van plan het vervolg "Het Leven op Aarde" te gaan lezen.
Ik las het boek in Portugal; de centrale figuur in de roman, de Portugese dichter Luis de Camões, is een historische figuur, en op hoofdlijnen volgt "Het Verboden Rijk" het echte leven van de Camões (zijn sterfdag 10 juni is ook Portugal's nationale feestdag).
Het "Verboden Rijk" is een duidelijke verwijzing naar China; China als een land (of stad, als je aan Peking denkt) die "verboden" is voor buitenlanders. Symbolisch kan de term "Verboden" ook naar de gemoedstoestand van de protagonisten verwijzen, die hun verlangens onvervuld zien, beide buitenstaanders blijven.
Een mooi boek, waar je een beetje moeite in moet steken, iets wat zich loont (en het boek is ook niet te dik; 133 pagina's). Ben van plan het vervolg "Het Leven op Aarde" te gaan lezen.
October 11, 2022
Mooi boek met drie verhaallijnen. Het verhaal van de Portugese 16de eeuwse dichter Camoes, die omwille van zijn verboden liefde voor Diana, de beloofde bruid voor de infans, verbannen wordt naar Macau. Hij beleeft vele avonturen, maar slaagt er toch in de Luciade te dichten, HET epos van Portugal. Daarnaast het verhaal van Pilar, de dochter van de procurador van Macau, die weigert te trouwen met Roucquilho. Liever nog vlucht zij in het klooster van de dominicanen, dat door haar vader dan ook wordt platgebrand. Zij kan ontsnappen, verbergt zich in een tuinhuis waar Camoes haar zal aantreffen. Even doet ze hem aan Diana denken, maar Camoes vlucht voort Het derde verhaal is dat van de Ierse marconist, hier nog naamloos, maar het hoofdpersonage in het vervolg 'Het leven op aarde', waar hij Cameron heet.; Hij gaat in de jaren dertig in Ierland aan boord als een marconist, omdat hij wordt aangetrokken door de zee. Na te zijn aangevallen door piraten belandt hij uiteindelijk ook in Macau. Op het einde van het boek is er een personage dat een samengaan lijkt te zijn van Camoes en Cameron;
Mooi boek met prachtige zinnen en waarin de peronages gradueel inzicht verwerven in wie ze zijn. Aanrader
Mooi boek met prachtige zinnen en waarin de peronages gradueel inzicht verwerven in wie ze zijn. Aanrader
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 29, 2024
Het on-Nederlandse van Het verboden rijk blijft me verbazen: het gaat niet over de VOC, maar over de Portugezen. Zelfs de zeeman in het verhaal is geen Hollander, maar een Ier. Deze hoofdpersoon is nergens thuis, een balling van zijn land.
Lees verder op depiependemeerkoet.nl.
Lees verder op depiependemeerkoet.nl.
November 17, 2022
Dit was een boekje waar ik maar niet 'in' kwam. Te ingewikkelde constructie en ook nog eens in verschillende periodes afspelend (16de en 20ste eeuw), nogal omslachtig taalgebruik, personages die maar niet gingen leven. Ik heb het uit gekregen, maar niet echt van harte.
October 8, 2020
Hollandalı yazar Slauderhoff'tan deneysel bir roman.
July 11, 2024
Really good, a little vague but everything about the story was just really intriguing and interesting.
Displaying 1 - 30 of 41 reviews