Grażyna

by Adam Mickiewicz

Klasycystyczny poemat epicki Adama Mickiewicza wydany po raz pierwszy w drugim tomie Poezyj z 1823 roku; często określany również jako powieść poetycka.

Genres: Classics, Poetry, Polish Literature, Fiction, Historical Fiction, Romanticism, Audiobook

64 pages, Paperback

First published January 1, 1882

About the author

To a Pole, the name Adam Mickiewicz is emblematic of Polishness and greatness. What Homer is to the Greeks, or Shakespeare to the English, Mickiewicz is to the Poles. He is a cultural icon, a name inextricably connected with Polish literature and history, and one mentioned with pride. Mickiewicz stands out in the consciousness of Poles both as a man of letters and a political leader.

Despite his unquestionable status and fame, however, much of Mickiewicz's biography is shrouded in mystery. Even the generally accepted date of his birth, December 24. 1798, is uncertain, since it hasn't been determined whether it refers to the Gregorian or the Julian calendar. Nor has it been established conclusively whether Mickiewicz was born in Nowogrodek or at Zaosie, a mile or so apart. Many biographical facts, particularly those pertaining to his relationships with women, were deliberately obscured to preserve a flawless public image of the poet. Likewise, his interest in mysticism and involvement in mystical cults tended to be minimized, especially during the years of Communist rule in Poland when the official line was to shun spirituality of any kind, not to expose the poet to ridicule.

Mickiewicz's son. Władysław, can be held partially responsible for this state of affairs, but he is not the only one. Having gained control of his father's papers after the poet's death, Władysław Mickiewicz destroyed various documents which might have potentially tarnished his father's public image. Likewise, many critics and scholars tended to overlook significant facts in the poet's biography, as well as significant themes and issues in his writing, to sustain the idealized view of Mickiewicz as a Polish national bard. This tendency to carefully "whitewash" Mickiewicz is hardly surprising. Born three years after the final partition of Poland, Mickiewicz became a spiritual leader of the Polish nation. An ardent patriot, he animated the Polish national spirit through his poetic, dramatic and political writings, providing hope and spiritual sustenance to Poles under the Russian, Prussian and Austrian rule, as well as to the many exiles, particularly the emigré circles in Paris, where he settled in 1832. Given the history of Poland and the long streak of political oppression and subjugation, the need for heroes and the idealization of Mickiewicz as a leader are perfectly understandable.

Yet already in the 1930s, there were critical voices against the bowdlerization of Mickiewicz's work (since some editions of his works eliminated the more racy passages) and objections were raised against the cover-up in renditions of his biography. The prominent critic, Tadeusz Boy-Źieleński, for instance, in his work "Brązownicy" objected to the distortions of facts and the "sins of omission" in critical writings on Mickiewicz. In recent years, a much more vast and thorough re-examination of Mickiewicz' life and oeuvre has occurred. This is partially due to the overall re-examination of Polish history and Polish literary tradition after the collapse of Communism and, generally. a much greater openness in discussions of various issues previously relegated to the sphere of national taboos. Thus, much has been written lately about the white spots in Mickiewicz's biography. particularly about his mystical leanings and the Jewish origin of his mother. The evidence of Mickiewicz's fascination with mysticism is overwhelming, and there is some basis for the allegation of his mother's Jewishness.

(quoted from Regina Grol's piece posted on InfoPolan, University of Buffalo's website; for continuation see link below)

Reviews

[Edita · Rating 5 out of 5]

Naktis artėja, pučia šaltas vėjas,
Laukus užklojo ūkana vėsi.
Pro tirštą miglą žemėn pažiūrėjęs,
Mėnulis vėl paskendo debesy.
Pasaulis buvo tartumei koks rūmas:
Ir kas dangaus – jo skliautų – per aukštumas!
Lyg langas rodės pilnatis šviesi.
*
Mačiau ne vieną Ordino tvirtovę.
Kiekvienas prūsas bijo, vengia jų,
Bet jom toli lig Vytauto pilių,
Kur Trakuose ir Vilniuj tebestovi!
Yra slėnys prie Kauno netoli, –
Undinės ten kas vasarą, kas šviesią,
Gėles ir veją žaliąją patiesia,
Atsigrožėt slėniu šiuo negali.
*
„Uždekit laužą!“ – Dūmų sūkurys
Aukštai aukštai pakyla į padangę.
„Ar žinot jūs, kad dega moteris,
Nors ją ir sunkūs kario rūbai dengia?
Nors moteris, bet karžygys dvasia.
Atkeršijau, bet ji jau amžiams miega!
“Pasakęs tai, ant laužo jis užbėga
Ir draug su ja pradingsta liepsnose.

[Adam Pluszka · Rating 4 out of 5]

Spoczko poematek.

[astrolepis · Rating 4 out of 5]

In this house we stan woman in armour

[aksjomat_ · Rating 2 out of 5]

podobne do „Konrada Wallenroda”, ale on był dużo lepszy. aż bym sobie reread strzeliła, tak jak teraz myślę.

[Aleksy · Rating 4 out of 5]

Przeczytałom jadąc do Wilna i muzeum w domu, w którym ją napisał, był vibe.

Kocham młodzieńczą goth fazę Adasia🙏 jest tak dobra że gdyby nie Dziady III to strasznie bym żałowało że się skończyła na rzecz patriotyzm era

[Aniela · Rating 4 out of 5]

ej spoko to było... niezbyt zaskakujące ale git

[Odliterowana · Rating 4 out of 5]

3,5⭐️/5. Może w obecnych czasach nie zaskakuje fabularnie, ale kiedyś mogła być czymś wyjątkowym. Poemat był zbyt krótki, żebym mocno się w niego zaangażowała, ale czytało się go przyjemnie 😊

[Elfik · Rating 5 out of 5]

GENIALNE MICKIEWICZ EATNALES TYM

[Marta]

Grażyna to litwiński Patroklos

[syrinxelite · Rating 3 out of 5]

"Precz mi od piersi, szanuj tajemnicę;"
To jakby pełna kondensacja przedśmiertnej myśli.
Zwielokrotnienie każdego wymiaru pieśni gminnej.
Płynny przepływ falującej nienawiści.
Miraże oblicza Młodego Generała.

[Astrie · Rating 4 out of 5]

this is a Grażyna stan account now

[Aleksandra Iwaniuk · Rating 2 out of 5]

takie mocne 2,5 nie wiem czy to selektywna uwaga aczkolwiek jedyne co zrozumiałam to to ze cały czas mówili coś o jakiejś lidzie, mickiewicz po raz kolejny wypiera się swojej narodowości uparto twierdząc ze jest litwinem, ta grażyna to była taka feministka xiv w bo skubana przebrała się za rycerza i walczyła no ale spoiler alert zabili ja a potem jej mężunio jakiś ksieciunio litwy uznał ze romantycznym czynem będzie wspólne płonięcie na stosie także tak jednym słowem interesujące

[Goszyjjka · Rating 2 out of 5]

Grażyna 🥵❤️❤️

[poezja.ksiazek]

Nie było źle, chociaż dość przewidywalnie hahh

[Jusia · Rating 4 out of 5]

3,5

[Agata Barszcz · Rating 2 out of 5]

Za bardzo to zagmatwane

[Gael · Rating 5 out of 5]

*re-read

[Martyna Antonina]

Czytane sobowtórowym okiem. Oto wypatrzone: psychologicznie dosyć banalne, symbolicznie naiwne, ale jako jednowątkowy dramat ideą stojący, ujdzie.

[werken · Rating 4 out of 5]

Najpierw myślałam o co chodzi, nic nie rozumiem, ale potem tajemnica i baba w zbroi o moj boze kocham to

[W · Rating 2 out of 5]

no Adas się nie popisał

[Werka · Rating 3 out of 5]

You go Grażynka! Girl power

[Maciej]

mickiewicz byl goacikiem pod wzgledem polityki i problematyki jego utworow ale ja tak nie moge scierpiec wiersza i dramatow sory tego sie nie da czytac i o czym to wgl bylo nikt nie wie chyba

[Marcelina Szulc · Rating 4 out of 5]

Krótka, szybka, fajna fabuła

[Martyna Bielecka · Rating 3 out of 5]

Lepsze od Dziadów

[Kajetan · Rating 4 out of 5]

Krótkie i ciekawe. Btw wiecie, że to Mickiewicz wymyślił imię "Grażyna"? Pewnie się w grobie przewraca teraz.

[Zosia Be · Rating 5 out of 5]

Bardzo w porządku, bardzo ładnie napisana. Właściwie trochę podobna do Wallenroda, myslę że jedna z moich ulubionych od Mickiewicza.

[Oliwia · Rating 3 out of 5]

czytałam dawno temu ale z tego co pamiętam to była do przeżycia jak na mickiewicza😉😉😉😉

[Szlachcic · Rating 3 out of 5]

Mickiewicz wymyślił imię Grażyna na potrzeby tego

[Tytka na książki · Rating 3 out of 5]

Kolejny krok w kierunku nadrobienia szkolnych zaległości. Podczas lektury dowiedziałem się wielu ciekawych rzeczy. Przede wszystkim warto sięgnąć po tę książkę, by dowiedzieć się więcej o przedchrześcijańskich wierzeniach Litwinów. O ich panteonie bogów, wśród których Perkunas i Pochwist wydają się być najważniejsi, można odnaleźć wiele bóstw lokalnych. Sami Litwini hodowali i oswajali węże w domu i przypisywano im magiczne właściwości. Ciekawe, czy tradycja ta wciąż jest popularna na tych terenach. Notabli po śmierci palono, często z najwierniejszą służbą.

"Przebrzydły Zakon podobny do smoka: Jeden łeb utniesz, drugi rośnie skoro, I ten ucięty rośnie w dziesięcioro!"

Zastanawiałem się, czemu fakt, iż już w czasach starożytnych na terenach Litwy istniało państwo teokratyczne, a jego wielki kapłan przywódca - Kirwejto, miał władzę prawie że absolutną, jest tak mało znany. Kolejne moje przemyslenia wędrowały w kierunki Litawora i jego brawurowej szarży podczas bitwy. Czy to możliwe, by w tamtych czasach, jeden dobrze uzbrojony rycerz mógł mieć taki wpływ na losy bitwy?