محترقاً في الماء غارقاً في اللهب

by Charles Bukowski, تشارلز بوكوفسكي, زياد عبدالله (Translator)

«اللعنة» كلمة لا بأس بها للبدء مع الشاعر والكاتب الأميركي تشارلز بوكوفسكي (1920 ـــ 1994) والتحلّي بشيء من العمق السحيق المتبوع بسطحية خاصة، ربما الضحك، أو البكاء، القسوة، الرقة، وغيرها من المتناقضات وهي تتوالى في تعقّب له وهو يصرخ «أنا كاتب رديء» ويضيف «ذات مرة سجّلتُ صوتي وأنا أقرأ قصائدي على مسمع أسد في حديقة الحيوان فزأر بعنف، كأنّه يتوجع، والشعراء كلّهم يستمعون لهذا التسجيل ويضحكون عندما يثملون». الرداءة أيضاً، وشيء من اللعنة بدأنا بها، تستوجب منه أن يستدرك في قصيدته «أصوات» ويقول: «أحياناً حتى الكتّاب الرديئون يقولون الحقيقة». إنّها رداءة الحياة نفسها ما ستقع عليه في أدب بوكوفسكي، بذاءاتها، والإصرار على الغناء من قعر الجحيم، وعلى حافّته، وكل ما يدفعه إلى الكتابة.

Genres: Poetry, Fiction, Classics, Literature, American, 20th Century, Unfinished

144 pages, Paperback

First published June 5, 1974

About the author

Henry Charles Bukowski (born as Heinrich Karl Bukowski) was a German-born American poet, novelist and short story writer. His writing was influenced by the social, cultural and economic ambience of his home city of Los Angeles.It is marked by an emphasis on the ordinary lives of poor Americans, the act of writing, alcohol, relationships with women and the drudgery of work. Bukowski wrote thousands of poems, hundreds of short stories and six novels, eventually publishing over sixty books

Charles Bukowski was the only child of an American soldier and a German mother. At the age of three, he came with his family to the United States and grew up in Los Angeles. He attended Los Angeles City College from 1939 to 1941, then left school and moved to New York City to become a writer. His lack of publishing success at this time caused him to give up writing in 1946 and spurred a ten-year stint of heavy drinking. After he developed a bleeding ulcer, he decided to take up writing again. He worked a wide range of jobs to support his writing, including dishwasher, truck driver and loader, mail carrier, guard, gas station attendant, stock boy, warehouse worker, shipping clerk, post office clerk, parking lot attendant, Red Cross orderly, and elevator operator. He also worked in a dog biscuit factory, a slaughterhouse, a cake and cookie factory, and he hung posters in New York City subways.

Bukowski published his first story when he was twenty-four and began writing poetry at the age of thirty-five. His first book of poetry was published in 1959; he went on to publish more than forty-five books of poetry and prose, including Pulp (1994), Screams from the Balcony (1993), and The Last Night of the Earth Poems (1992).

He died of leukemia in San Pedro on March 9, 1994.

Reviews

[مجیدی‌ام · Rating 2 out of 5]

من نوشته‌های بوکفسکی رو دوست دارم.
من ترجمه‌های خاکسار رو دوست دارم.
من کتاب‌های نشر چشمه رو دوست دارم.
من شعر دوست دارم.
پس...
چطور شد که این کتاب رو دوست نداشتم؟!!

کاش زبان اصلی می‌خوندم.
آخه لعنتی، شعر رو هم مگه میشه ترجمه کرد؟! هیچی از ساختار ادبی این اشعار باقی نمونده!
ترجمه بد نیستا، سانسور داره، ولی بد نیست. اما نمی‌دونم چرا، انگار با تبر افتاده باشی به جون اشعار! نابود شدن!
درون‌مایه‌ی کتاب معلومه خوب بوده! اشعار معلومه خوب بودن! اما ترجمه که شدن، کلا زیبایی‌های ادبیشون رو از دست دادن!

این کتاب رو نپسندیدم، با اینکه می‌دونم اگر نسخه زبان اصلی رو می‌خوندم عاشقش می‌شدم!
نمی‌دونم شعرهای وایت‌من ترجمه شدن یا نه، ولی تصمیم گرفتم اگر ترجمه شده باشند هم، من زبان اصلی‌شون رو بخونم. پشت دستم رو داغ گذاشتم که دیگه سراغ شعر ترجمه شده نرم.

دو ستاره، اون هم به حرمت بوکفسکی و خاکسار و چشمه...!!

[Mohammad Hrabal · Rating 3 out of 5]

چيزهايي هست خيلي بدتر از تنهايي.
اما سال‌ها طول مي‌کشد تا اين را بفهمي
وقتي هم که آخر سر مي‌فهمي‌اش،
ديگر خيلي دير شده.
و هيچ چيز بدتر از خيلي دير نيست!... ص 17 کتاب
امروز در قطار با یک نابغه ملاقات کردم
تقریبا شش ساله
کنار من نشسته بود
همان طور که قطار در امتداد ساحل حرکت می‌کرد
اقیانوس را دیدم
او به من نگاه کرد و گفت:
« اصلا قشنگ نیست»
و من اولین بار بود که این را می‌فهمیدم. ص 27 کتاب
برای من تاسف نخورید
چون لیاقت زندگی کردن را دارم و راضی‌ام
ناراحت آدم‌هایی باشید که به خودشان می‌پیچند و
از همه چیز شاکی‌اند
آنها که روش زندگی‌شان را مثل مبلمان خانه
دائم عوض می‌کنند
همینطور دوستان و رفتارشان را
پریشانی‌شان دائمی است
و به همه‌کس سرایتش می‌دهند
از آنها دوری کنید
یکی از کلمات کلیدی آنها عشق است
برای من تاسف نخورید
از آنان که ادعا دارند
هر آن چه می‌کنند دستور خداست هم بپرهیزید
چرا که نتوانسته‌اند آن طور که می‌خواهند زندگی کنند
برای من تاسف نخورید
چون تنهایم ص 35 کتاب
پرنده‌ای آبی در قلبم است که
می‌خواهد بیرون بیاید
ولی من با او خیلی سخت گیرم
می‌گویم: همان جا بمان
نمی‌گذارم کسی ببیندت
پرنده‌ای آبی در قلبم است که
می‌خواهد بیرون بیاید
ولی من روی سرش ویسکی می‌ریزم
و دود سیگار به خوردش می‌دهم
فاحشه‌ها و مشروب فروش‌ها و مغازه دارها
نمی‌دانند که پرنده آن جاست
پرنده‌ای آبی در قلبم است که
می‌خواهد بیرون بیاید
ولی من با او خیلی سخت گیرم
می‌گویم: همان جا بمان
می‌خواهی اوضاع زندگی‌ام را خراب کنی ؟
می‌خواهی کارهایم را به هم بریزی ؟
می‌خواهی فروش کتاب‌هایم را در اروپا کم کنی ؟
پرنده‌ای آبی در قلبم است که
می‌خواهد بیرون بیاید
ولی من باهوش تر از آنم که فکر می‌کنید
فقط شب‌ها به او اجازه‌ی بیرون آمدن می‌دهم
وقتی همه خواب‌اند
به او می‌گویم: می‌دانم که آن جایی، پس ناراحت نباش
بعد دوباره سر جایش می‌گذارم
ولی وقتی در قلبم است کمتر می‌خواند
هنوز نگذاشته‌ام کاملاً بمیرد
راز پنهان مان را با هم به رخت خواب می‌بریم
و این برای گریاندن یک مرد بس است
اما من گریه نمی‌کنم
شما چطور؟ ص 55 کتاب
دریایی از
ناامیدی
نارضایتی
و سردرگمی
برای نوشتن
چند شعر خوب
لازم است
اما نوشتن
و یا حتی
خواندن‌شان
برای همه‌کس نیست. ص 102 کتاب

[ميقات الراجحي · Rating 4 out of 5]

هذه مجموعة مختارة من قصائد لتشارلز بوكوفسكي الشاعر الأمريكي الجميل الذي – دون شك – هو شاعر من الطراز الأول قبل أن يكون ساردًا – روائيًا – رغم جمال رواياته مع بساطة حبكاتها – حاولت جاهدًا تجاوز عدم ميلي للـ(المختارات) وهذه عقدة لدي لها أسبابها القائمة على تطور القصيدة وفق المرحلة العمرية.


"بين ترجمتي (زياد عبد الله : دار المتوسط)، و(سامر أبو هواش :دار الجمل) لقصائد مشابهة. من الترجمة الحديثة في الألفية الحالية ترجمة سامر أبو هواش خصوصًا لبعض مجموعة ديوان :
Burning in Water, Drowning in Flame
وقصائد من ديوان :
It Catches My Heart in Its Hands



كنت قد قرأت قصائد تشابه إختيارها بين ترجمتي زياد وأبوهواش، ورغم جمال ترجمة هواش عندما قرأت بعض النصوص المترجمة بلغتها الأم أقول أنه حافظ على الجوهر أي معنى النص وليس مجرد ترجمة حرفية فتلك عقبة سيحاسب عليها فهذا شعر. لكنه أقول تجاوزها بإحترافية جميلة وخانه كثيرًا أن يهبنا (روح) النص حيث لم يوفّق أحيان كثيرة في (قفلة) القصيدة رغم أنها أمام عينيه في النص الأصل فلماذا تمكّن من ذلك (زياد عبد الله) مع تقديري لهما معًا؟. ربما هو المخزون اللغوي وقوة الإطلاع على "ثقافة اللغة" للغة المترجمة لها – العربية – دون المطالبة بإمتلاك المترجم لموهبة الشعر ليصبح لديه ذلك الحس مثلما فعل مترجمو رباعيات الخيام الذي كان (90%) منهم شعراء عظام وموهبون بالفطرة.



يكفي عندما تشاهد عنوان مجموعة في ترجمات زياد هكذا (محترقًا في الماء.. غارقًا في اللهب) بينما عند أو هواش (الاحتراق في المياه، الغرق في النار) أن تعي مدى الجملة الموسيقية في ترجمة زياد ولك أن تخمّن كيف ستكون بقية الترجمة علي مستوي بقية المختارات، ولا نغفل أن ثمة قصائد في كلا الترجمتين مثل ( إلى مارلين / العاهرة التي سرقت قصائدي / حال العالم / أبي / الحب والشهرة والموت / جانب من الشمس....) وغيرها الكثير من القصائد التي يمكنك من خلالها مشاهدت الفرق بين الترجمات رغم جمالهما معًا إلا شعرية ترجمة زياد أعظم وتستحق القراءة وتكرار الترجمة لنصوص جديدة.



وفق اللغة الإنجليزية الإحتراق في النار والغرق في اللهب هو فعل مستمر لم ينتهي ولهذا ترجمة “زياد” ((محترقًا في الماء.. غارقًا في اللهب)) هي الأنسب بينما عنوان "هواش" ((الاحتراق في المياه، الغرق في النار)) هي ترجمة حرفية لا معنى لها. خالية من الروحة الشعرية.

كانت فكرة كل قصيدة قائمة وتكاد تشعر بها في كل نص ولربما يظن المترجم والقارئ هنا أن يشعرني أني بوكوفسي حيًا ويكتب لنا نصًا بغتنا العربية.. لا. ليس كذلك ولكن كنت أتمنى ترجمات تشعرني بروح الشعر في ترجمة (أبو هواش) فليس ككاتب ولا كقارئ مطلوب مني إمتداح كل ما أجده في الكتاب ولست كذلك ممن يطالبون بالكامل فذلك وهم”. *

شكرًا زياد عبدالله وأتمنى منك ترجمات أخرى لدواوين مستقلة لبوكوفسكي وليس مختارات فهذا يعني للمكتبة العربية الكثير.

[Paul · Rating 3 out of 5]

Good lord, I'm reading Bukowski again. Soon I'll be growling at those around me, cursing for no damn good reason, telling everyone to go to hell, and perhaps I'll be a bit more pure for all that.

When I moved cross country I dumped all the books I didn't need, but somehow my collection of Bukowski books survived, despite how I hadn't picked them up for years. I suppose I found them too much a part of a certain period of my life, lounging by rivers with coeds, reading poems about how all women are whores and all men are bastards, and all of it seeming very deep, and then we'd dash off somewhere to have sex, and then read more poems. What kind of women is seduced by Bukowski poems? Odd ones indeed. But all the best men and women are odd, so it's nice to have a method of sorting them out.

So...the poems in this particular book? All over the place. There are some raw gems, but there are also some drunken meanderings. Some impassioned calls for understanding, and also some desperate attempts to get published. But the humanity of Bukowski shows through in all of them, and this book has done much to remind me why Buk is the only poet that I don't think is a waste of paper.

[ميقات الراجحي · Rating 5 out of 5]

European countries have acknowledged Bukowski years before America did, and I don't believe it was because of racism, as he was German on his mother side; but I think the tornado Bukowski was quickly creating in poetic text made the American literary foundation uncomfortable and he wouldn't accept to be a follower of any literary or political foundation because of the nature of his personal behavior. Bukowski's voice subsided as he stayed independent without any official sponsorship in light of his distance from any cultural or media presence. His only presence was on top of women chests, on the bar stools and in the street alleys between the drunks; those by the way are the ones that have given him his Bukowskian slang dictionary that you will know and see its difference from the rest of the English dictionary especially when you read it in its mother language and not the Arabic translation of the poetic texts if you would know he's written over seventy books most of them were in poetry.



Features of Bukowski's poetry:
The music and rhythm and in Bukowski's poems are magical and attracts you to finish the poemand the full collection that's is between your hands

His poems are also characterized by the abundance of metaphors and he knows how to use them well.

* My years of reading Arabic poetry made me, with full confidence, say that the Arabic poet is cares greatly about the beginning and the end as a part of building a text. While Bukowski and most foreign poetry don't care for such thing as they focus more on the poetic image and the message the poem carries. But that doesn't mean they care for the beginning and the end, just look at the poem of (Tagore: Bengal's poet) or (Pushkin: Russia's port) and many others.

The poet's technique comes from the environment he/she belongs to and the his/her surrounding, that's on top of the readings done that help in building his linguistic dictionary. When I read the six novels that Bukowski wrote then his poems, I was not surprised from his vocabulary where the cursing and all the anger words were present. But he contributed in talking about the working class, the marginalized and the poor.

He talk about everyone, not just the marginalized that lay their bodies on the roads but also the marginalized that sit to watch horse racings, and he talks about a poor bull that people watch and finds the bull better than most humans.

These poems are in this collections:
(Burning in water, drowning in flame) and it's the most beautiful of what I read until now.


؛

“Sometimes a man doesn’t know what to do about things and sometimes it’s best to lie very still and try not to think at all about anything.”

؛

nothing matters
but flopping on a mattress
with cheap dreams and a beer
as the leaves die and the horses die
and the landladies stare in the halls;
brisk the music of pulled shades,
a last man's cave
in an eternity of swarm
and explosion;
nothing but the dripping sink,
the empty bottle,
euphoria,
youth fenced in,
stabbed and shaven,
taught words
propped up
to die.”

[Marzieh Torabi · Rating 5 out of 5]

there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say, stay in there, I'm not going
to let anybody see
you.
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I pour whiskey on him and inhale
cigarette smoke
and the whores and the bartenders
and the grocery clerks
never know that
he's
in there.


بوکوفسکی رو دوست دارم. فکرهاش، ناامیدی‌هاش، تنهاییاش، همه شبیه منن. رک و صریح بودن قلمش و اغراق‌های بی‌موردش رو دوست دارم. اما ترجمه‌ی شعرهای انگلیسی رو خوندن هیچ‌وقت منو راضی نکرده. همیشه حس می‌کنم که یه چیزی توی این ترجمه ها کم می‌شه و یا گم می‌شه. و باید بعدها به زبان اصلی بخونمشون.


"تنها راه تمام کردن چنین شعری
ناگهان ساکت شدن است"

[صان · Rating 5 out of 5]

این مجموعه عالیه! در نگاه اول ممکنه فکر کنیم که این آدم چقدر بدبینه، اما اینطور نیست. اون فقط یک "قبول‌گر" هست و دنیارو به صورتی که هست می‌بینه و سطح انتظارتشو پایین اورده. هرچی سطح انتظار بالاتر، خشم و ناامیدی بیشتر.

باید خوشحال بود
این یک خوشبختی‌ست
اگر ماشین‌ات هنوز در خانه پارک است
اگر هنوز روشن می‌شود.
(اگر دزدیده باشندنش طبیعی‌ست)
[اینو خودم بر اساس یکی از شعرهاش نوشتم، ارجاع خط‌به‌خط نیست]

جهان‌بینی زیبا، حس‌های خاص و ساده و بزرگ
توی تمام شعرها پیدا می‌شن که محشره.

[Zi · Rating 4 out of 5]

پرنده ای آبی در قلبم است که
می خواهد بیرون بیاید
ولی من با او خیلی سخت گیرم
می گویم : همان جا بمان
نمی گذارم کسی ببیندت

‍پرنده ای آبی در قلبم است که
می خواهد بیرون بیاید
ولی من روی سرش ویسکی می ریزم
و دود سیگار به خوردش می دهم
فاحشه ها و مشروب فروش ها و مغازه دار ها
نمی دانند که پرنده آن جاست

پرنده ای آبی در قلبم است که
می خواهد بیرون بیاید
ولی من با او خیلی سخت گیرم
می گویم : همان جا بمان
می خواهی اوضاع زندگی ام را خراب کنی ؟
می خواهی کارهایم را به هم بریزی ؟
می خواهی فروش کتاب هایم را در اروپا کم کنی ؟

پرنده ای آبی در قلبم است که
می خواهد بیرون بیاید
ولی من باهوش تر از آنم که فکر می کنید
فقط شب ها به او اجازه ی بیرون آمدن می دهم
وقتی همه خوابند
به او می گویم : می دانم که آن جایی ، پس ناراحت نباش
بعد دوباره سر جایش می گذارم
ولی وقتی در قلبم است کمتر می خواند
هنوز نگذاشته ام کاملا بمیرد
راز پنهان مان را با هم به رختخواب می بریم
و این برای گریاندن یک مرد بس است
اما من گریه نمی کنم
شما چطور ؟

[پیمان عَلُو · Rating 5 out of 5]

‏ با یک نابغه ملاقات کردم



امروز در قطار با یک نابغه ملاقات کردم
تقریبا شیش ساله
کنار من نشسته بود
همان‌طور که قطار در امتداد ساحل حرکت می‌کرد
اقیانوس را دیدیم
او به من نگاه کرد و گفت
«اصلا قشنگ نیست»
و من اولین بار بود که این را می‌فهمیدم


•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••


‏ پرده‌ی نمایش



‌پرده‌ی پر‌اجرا ترین نمایش موزیکال تاریخ پایین افتاد
بعضی می‌گویند بیشتر از صدبار تماشایش کرده‌اند
افتادن آخرین پرده را در آخبار تلویزیون دیدم
تمام آن دسته‌های گل،هلهله‌ها،اشک‌ها
و سرآخر درودی رعد‌آسا
من هرگز این نمایش را ندیدم
ولی میدانم که حتی اگر به تماشایش میرفتم
تا پایان تاب نمی‌آوردم
احتمالا حالم را بهم می‌زد
باور کنید دنیا و مردم و سرگرمی‌های هنری‌شان
هیچ ربطی به من ندارند
ولی بگذار مردم به دیدن تک‌تک این‌نمایش‌ها بروند
چون باعث می‌شود دور و بر خانه‌ام پیدای‌شان‌ نشود
و بخاطر این کارشان
درود آتشینم بر آنها

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

‏پرنده‌ی آبی




‌پرنده‌ای آبی در قلبم است که
می‌خواهد بیرون بیاید
ولی من با او خیلی سخت‌گیرم
می‌گویم:همان جا بمان
نمی‌گذارم کسی ببینتت

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

‏پس می‌خواهی نویسنده شوی



زمانی که واقعا وقتش برسد
و یا اگر برگزیده باشی
خودش راهش را پیدا می‌کند

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

‏تباهی


ویلیام سارویان گفت:
من زندگی‌ام را با دوبار ازدواج ،ولی عملا با یک زن تباه کردم .
ویلیامِ عزیز ،همیشه راهی برای تباه کردن‌ زندگی‌هامان هست.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••


‏تنها میان جمع


هیچکس طرفش را پیدا نمی‌کند
ولی از این به آن بستر
جست‌وجوی‌شان را ادامه می‌دهند

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

‏ دوستان در تاریکی



آهنگساز‌های قدیمی،موتسارت،باخ،بتهوون،و برامس
تنها کسانی بودند که با من حرف می‌زدند
و آنها همه مرده‌بودند.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

‏ شلخته‌ی بزرگ


واقعا خودم رو دوست داشتم
واقعا خود کثافتم رو دوست داشتم
ظاهرا اونا هم دوست داشتند
چون همیشه ترکم می‌کردند
‌و تقریبا همیشه برمی‌گشتند

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

‏ علت و معلول



خوب ترین آدمها بیشتر به دست خودشان می‌میرند
فقط برای اینکه از بقیه فرار کنند
و آنها که باقی می‌مانند
هیچ وقت درست درک نمی‌کنند
که چرا کسی
باید از دست آنها فرار کند.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

‏ مالیخولیا


تاریخ مالیخولیا شامل همه ما می‌شود

توی ملافه‌های چرک به خودم می‌پیچم
و به دیوار‌های آبی و خلأ
زل می‌زنم
آنقدر به مالیخولیا عادت کرده‌ام که
به او چون یاری قدیمی سلام ‌می‌دهم

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

‏مرده


پاند
در سال‌های آخر
کم می‌نوشت
و به ندرت حرف میزد
ماشین
دیگر
از کار افتاده بود

مردن پیش از مرگ
غمناک ترین است

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

‏نتیجه‌ گیری



ونگوگ گوشش را برید و
به یک بدکاره داد
که او هم با نفرت دورش انداخت
ون،بدکاره‌ها گوش نمی‌خواهند،پول‌می‌خواهند
فکر می‌کنم تو به همین دلیل نقاش بزرگی شدی

چون از چیز‌های دیگر خیلی سر در نمی‌آوردی

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

‏یعنی تنها منم



من اینجا نشسته‌ام و فکر میکنم
یعنی من تنها کسی هستم که شیفته‌ی آبراهام لینکن نیست؟
کسی در رادیو درباره‌ی عظمت لینکن سخنرانی میکند
و من اینجا با تردید هایم نشسته ام
من یه عوضی‌ام؟
قهرمان‌های گذشته خسته‌ام میکنند؟
به تاریخ بی‌اعتمادم؟

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

‏یک آدم بامزه


شوپنهاور با مردم کنار نمی‌اومد
دیوانه‌اش میکردن
ولی حداقل می‌تونست بگه:
«من جزء اونا نیستم»
کمی تسلی‌اش میداد.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

[sæm · Rating 5 out of 5]

چيزهايي هست خيلي بدتر از تنهايي
اما سالها طول ميكشه تا اين رو بفهمي
وقتي هم آخرسر مي فهمي اش
ديگر خيلي دير شده.
وهيچ چيز بدتر از
خيلي دير نيست.

[Lane Wilkinson · Rating 4 out of 5]

"but as God said,
crossing his legs,
I see where I have made plenty of poets
but not so very much
poetry."

(from 'To the whore who took my poems')






bukowski is a panacea for all that ails contemporary poetry.

[Ola Al-Najres · Rating 1 out of 5]

قرأتُه منذ مدة لا بأس بها لأن العنوان جذبني و قلتُ لنفسي فلأجرب القراءة لهذا الذي ينقسم حوله القراء بين النفور المقيت والإعجاب الشديد ...

حسناً ، ما أذكره من قراءتي تلك ، أنني بدأت الكتاب و أنهيته ولساني حالي يقول :

أنا عايز جملة مفيدة 🙂




و كنت قد كتبت ملاحظة على الكتاب في حينه تقول : ( سئمتهُ حدّ أنني لن أُلقي باللوم على الترجمة ) .

[Nasrin M · Rating 3 out of 5]

بعضی وقت‌ها تنها چیزی که نیاز داریم تا بتوانیم تنهایی راه خودمان را برویم
مردگانی‌اند
که دیوارهایی را که محصورمان کرده‌اند
می‌لرزانند

[robin friedman · Rating 4 out of 5]

Early Work By The Poet Of Skid Row

From 1944 -- 1955, Charles Bukowski (1920 -- 1994) lived the life of a wastrel, wandering from city to city, holding menial jobs, while spending most of his time drinking or fighting. Bukowski began writing poetry in earnest in about 1955, as he continued his life of drink, horseplaying, and sex, while gradually finding a voice for himself as a writer. In a poem called "we the artists", included in "Burning in Water, Drowning in Flame", Bukowski recalls these early years: "I keep thinking of myself young, then, the way I was,/ and I can hardly believe it but I don't mind it./ I hope the artists are still proud of me/but they never come back/again."

"Burning in Water, Drowning in Flame" (1974) is in part a compilation of several earlier Bukowski collections published as chapbooks in the years before Bukowski formed his relationship with John Martin and Black Sparrow Press. The poetry is unrhymed, in short free verse lines. It is largely but not entirely autobiographical as Bukowski explores his themes of death and suicide, drinking, womanizing, gambling, and finding meaning and redemption in life through art and poetry. Bukowski's early work tends to be more metaphorical and abstract than his later poetry.

The first part of the book, "It Captures my Heart in Its Hands" includes selections from a chapbook of that name published in 1963 with poetry written between 1955 and 1963. In addition to poems detailing Bukowski's experiences with women and the track, such as "to the whore who took my poems" and "a 340 dollar horse and a hundred dollar whore", it includes several poems about other people, including "for marilyn m." and "the life of borodin" as well as a meditative poem, "the singular self."

"To the Whore who Took my Poems" is one of my favorites of Bukowski's. It is worth quoting as an example of his poetry,

"some say we should keep personal remorse from the
poem,
stay abstract, and there is some reason in this,
but jezus;
twelve poems gone and I don’t keep carbons and you have
my
paintings too, my best ones; it’s stifling:
are you trying to crush me out like the rest of them?
why didn’t you take my money? they usually do
from the sleeping drunken pants sick in the corner.
next time take my left arm or a fifty
but not my poems:
I’m not Shakespeare
but sometime simply
there won’t be any more, abstract or otherwise;
there’ll always be money and whores and drunkards
down to the last bomb,
but as God said,
crossing his legs,
I see where I have made plenty of poets
but not so very much
poetry."

"Crucifix in a Deathhand" the second section of the book, likewise draws upon an early chapbook which included poems written between 1963 and 1965. In addition to the title poem, some of the writing in this collection shows Bukowski's compassion for the working poor, including the poem "the workers". The poem "a nice day" shows Bukowski trying to give meaning to the mundane, and the awful, events of daily life.

The third chapter of early poetry, "At Terror Street and Agony Way", (1065 -- 1968)includes, in addition to autobiographical poems, poems graphically describing the lives of outcasts and losers, including, "true story", "x-pug", and "he even looked like a nice guy".

The final collection in the book, "Burning in Water Drowning in Flame" Dates from 1972-1973. Bukowski, already attaining some recognition, had received a grant from the National Endowment for the Arts to write these poems. The poems "charles" and "my friend andre" are among those in which Bukowski offers portraits of other people. Some of the poems in this collection I enjoyed include "the sound of human lives" in which Bukowski observes " I don't know why people think effort and energy/have anything to do with/creation", "burned", which tells a story of rejection in a way unique to Bukowski, the philosophical "pull a string, a puppet moves" and "dreamlessly" which laments the lovelessness common to many people.

This is an excellent collection for those wishing to explore the early poetry of Charles Bukowski.

Robin Friedman

[Marwa Eletriby · Rating 3 out of 5]

الألم عبثي لأنه موجود ولا شيء آخر
/
ومع أن كل شيء كان باهتًا تمامًا تمتعت باللحظة /
/
لا أطمح بالكثير ، فقط أحاول البقاء حيًا .
/

[Ilgar Adeli · Rating 2 out of 5]

ترجمه شعر رو میکشه واقعا
پنج تا از شعر هارو با زبان اصلی چک کردم سانسور شدید داشتند و بدتر از اونها حسشون مرده بود
گرچه چون زبان اصلی رو کامل متوجه نمیشم خریدنشو لازم دیدم تا همزمان چکش کنم
بوکوفسکی رو دوس دارم بوی سلین و کافکا رو میده ولی نسخه کثیف و مبتذلترش
انگار خشمش از دنیا و بیان سیاهیش توی لجن افتاده باشه و بدون اینکه بشورتش میندازه رو کاغذ
بخاطر همین احتمالا دوسش دارم

[Nad Gandia · Rating 5 out of 5]

`Es lúgubre y grácil
y grato
como las flores al abrirse. ´
`Lo tenemos todo y no tenemos nada:
— Días con cantos de cristal y el hedor imposible del musgo de los ríos— menos que una
meirda; días como tableros llenos delgadas y contra jugadas, interés pendiente, tanto
sentido tiene la derrota como la victoria; días lentos cual mulas de acarreo apaleadas,
taciturnas y barnizadas al sol que enfilan un sendero en el que un loco aguarda sentado
entre arrendajos y chercanes de un gris escamoso, enredados y desmedrados. ´
He conocido poco o nada sobre la faceta poética de Bukowski, por la que realmente fue
conocido en Estados Unidos, en Europa siempre hemos preferido su lado narrativo. Aunque
tengo que decir que no tiene nada que envidiar a su parte narrativa. Siempre he pensado
que los mejores narradores suelen ser los poetas, saben ejecutar las palabras en el
momento exacto, en el contexto exacto, para el sentimiento exacto, resulta que esta no es
ninguna excepción, el estilo marcado por la realidad sucia está intrínseco en cad apalabra
que ejecuta con gran sencillez y bilis, puede ser también dulce, digamos más bien que
Bukowski es una especie de equilibrista entre lo que parece que escriba y lo que realmente
está escribiendo.
Su faceta poética no me ha dejado indiferente, a pesar de que he leído la poesía justa como
para tener una opinión más sólida sobre el tema, aún así creo que la poesía se lleva por el
corazón y a diferencia de las novelas, como decía Bukowski, la poesía se basa en decir
mucho en pocas palabras y vaya, se le dio fenomenal. Al leer esta recopilación de poemas
no puedo evitar pensar en mi infancia, por aquel entonces si que me gustaba a poesía,
tenía una profesora de literatura que realmente no le caía muy bien y la cual me llamó
cucaracha, a veces pienso que el trabajo de algunos malos educadores es el de socavar la imaginación de la infancia, a título personal sobre esta cuestión opino que matar la
imaginación para hacernos más maleables es la aniquilación absoluta de la felicidad.
A partir de ahora, contaré todos los libros con cinco estrellas, formando realmente mi
opinión en las reseñas más que en las estrellas, un sistema de puntuación que no me
parece justo ni para el autor, ni para el lector.

[Lesley · Rating 4 out of 5]

Burning in Water is another example of why I am so happy to be pushing through this reading list. Misogynistic, alcoholic poetry is not really my go-to genre, but I loved Bukowski and his humor, cadence and wit.

I had many favorites, but if forced to choose, I would go with "the body".

I have been
hanging here
headless
for so long
that the body has forgotten
why
or where or when it
happened

and the toes
walk along in shoes
that do not
care

and although
the fingers
slice things and
hold things and
move things and
touch
things
such as
oranges
apples
onions
books
bodies
I am no longer
reasonably sure
what these things
are

they are mostly
like
lamplight and
fog

then often the hands will
go to the
lost head
and hold the head
like the hands of a
child
around a ball
a block
air and wood -
no teeth
no thinking part

and when a window
blows open
to a
church
hill
woman
dog
or something singing

the fingers of the hand
are senseless to vibration
because they have no
ears
senseless to color because
they have no
eyes
senseless to smell
without a nose

they country goes by as
nonsense
the continents

the daylights and evenings
shine
on my dirty
fingernails

and in some mirror
my face
a block to vanish
scuffed part of a child's
ball

while everywhere
moves
worms and aircraft
fires on the land
tall violets in sanctity
my hands let go let go
let go

[Isa Braunstein · Rating 4 out of 5]

If you just broke up with your lady and you're mad at an entire gender, or if you're really drunk and a little bit confused by your own anger, oh boy, do I have a book for you.

Raw, unadulterated rage presented in easy to read, straight to the point, prose poetry.

It's bad for you. It's bad for those around you. But damn it if it isn't fun to read.

[نوري · Rating 2 out of 5]

مجنون هو بوكفوسكي يكتب أروع القصائد ثم يتبعها بخراء.

[Mat · Rating 4 out of 5]

Gritty, ballsy, tough and great street poetry from Bukowski once again.
This is the strongest collection I have read so far.
Burning in Water, Drowning in Flame features much of his early poetry. It contains poems from It Catches My Heart In Its Hands (one of the most beautifully produced books I have ever seen), A Crucifix in a Death-Hand (one of the best titles I have ever heard of) and At Terror Street and Agony Way (of which the original poems were thrown out in the trash but fortunately Bukowski had an audio recording of it from which he can reproduce the original pomes). Finally, the rest of the poems are from the original Burning in Water, Drowning in Flame book.

Bukowski talks all about this and more, including his first meeting with John Martin in a great introduction. This is excellent value and proof that Bukowski could write poetry well when all cylinders were firing. Strongly recommended, but not everyone's cup of tea. For me though, a strong 4 stars, almost 4.5.

[Brendan · Rating 5 out of 5]

a five, but only because of one poem in the book that truly resonates with me. i have to admit that I don't think i can ever read buk again. I killed him when i was younger, and now i'm kind of embarrassed by how close i felt to his alter ego. totally cliche on my part.

[Amir · Rating 4 out of 5]

من این سگ زشت و پیر رو دوست دارم
.
هم شعرهاش رو و هم رمان‌هاش رو

[K Alkaabi · Rating 3 out of 5]

- نغمات -

الجنود يتقدمون دون بنادق
القبور فارغّة
طواويسُ تنزلقُ في المطّر

رجالٌ عظام ينزلون الأدراج مبتسمين

هناك طعامٌ كافٍ وإيجارٌ كافٍ

نساؤنا لن يهرمن

أنا لن أهرم
في أصابع المتسكعين خواتمُ ألماس

هتلر يصافح يهوديّ

تفوح من السمّاء رائحة لحم مشوي

أنا ستارةٌ محترقة
أنا ماءٌ متبخر

[Fatemeh · Rating 4 out of 5]

۴.۵/۵

متوجه شدم این گزیده اشعاره و یه سری شعرها به دلایل مختلف ترجمه نشده.

بوکفسکی رو شاعری می‌دونم که رودربایستی نداره و با صراحت حرفش رو می‌زنه. بدون ادعاست و هر چقدر هم حرفش تلخ و مسخره و زننده باشه، تو قالب شعر گنجونده. شاید همینه که باعث می‌شه برام متمایز باشه. به زور مجبورم نمی‌کنه فقط روی زیبایی‌ها و نکات مثبت زندگی تمرکز کنم و بی‌آلایه‌ست.
همون اول هم مشخص بود دنبال شهرت نبوده. شهرت تصادفی.

با اینکه ترجمه‌ش خوب بود اما توی شعر سخته به ترجمه اعتماد کرد و خیلی از زیبایی‌هاش توی برگردوندن به زبان مقصد از بین می‌ره انگار.

[hayatem · Rating 2 out of 5]

تشارلز بوكوفسكي.. عرَّاب الفوضى .. إزميل الشيء واللاشي! .. المعنى الحرفي لكلمة مُناهِض ! والأب الروحي للسأم .. هو عطشٌ لا يروى!

شعره..
"حفيف موسيقا من السدم."

[Hanieh Habibi · Rating 3 out of 5]

بوکوفسکی بعد یه مدت برابر میشه با تکرار واژه‌ها در قالب‌های مختلف.

[Ali · Rating 5 out of 5]

بوکفسکی خدای من بود

[Ellinor ﹏ · Rating 5 out of 5]

ولی خب دیگه دیر شد......

[James Dunphy · Rating 4 out of 5]

I love poetry, but hardly own any of it...what's up with that? I aimed to change that this summer when I picked up this collection of poems from Charles Bukowski. Bukowski is a frequently cited inspiration for lots of modern poets, as well as the punk rock and heavy metal musicians that I adore oh so much, so I figured I owe it to trace some roots back a bit and discover who he was.
The forward of this book says it collects his first 4 works of poetry, but the Wikipedia says otherwise in their bibliography on his page. Nonetheless it is some of his earlier works and a great place to start.
I tore my copy of this book up over the summer with a pen and highlighter because there was a lot I ended up liking and wanting to flag for future reference/inspiration. Above all else I think I enjoyed what I could tell was Bukowski messing with the norms of poetic form. His weird typewriter indentations, and stair-like paragraphs were a unique take on actually reading poetry versus hearing it. In a world of Deaf-Poetry and Slam-Poems where the poem seems to appear more dynamic if spoken, Bukowski's poems appear quite the opposite. The effects of his indentations and spacing would be lost on someone who was hearing the poem, but not actually reading it. Most of his poems are very rooted in extreme realism, but the few times in this that he occasionally veers off into more surreal prose and imagery provided some of the more memorable moments and lines in this for me.
Like most poem collections there are bound to be some misses in it. This is no exception. Some of Bukowski's early poems on drunk ramblingness just feel like actual drunken rambles. Some of his more “I'm just observing crap around me” poems are also equally as stilted and easily forgotten. Also lots of unrequited love poems. Definitely the writings of a single lonely guys in his 20's, which is further proof to me that certain things are timeless in this world. Bukowski might have been the first emo kid on the planet actually...
Overall I really enjoyed this, but I'm not exactly a top notch critic on poetry. It's a great resource for a writer like me though, and will be staying on my shelf for at least a few years to come.

Best poem title: “To the Whore Who Stole My Poems”
Best line: “hooray, Hooray / hooray say the roses / we wave empires on our stems / the sun moves the mouth: / hooray hooray hooray / and that is why you like us.”
Best poem: 2 p.m. Beer.