Tysiąc żurawi. Śpiące piękności

by Yasunari Kawabata, Mikołaj Melanowicz (Translator)

Tysiąc żurawi i Śpiące piękności należą do najważniejszych utworów Yasunari Kawabaty (1899-1972), jednego z najciekawszych pisarzy w literaturze japońskiej XX wieku.

Powieść Tysiąc żurawi została wyróżniona nagrodą japońskiej Akademii Sztuki. O jej wartościach decyduje nie tyle fabuła - bohater Kikuji przeżywa miłość do kochanki swojego nieżyjącego ojca, potem do jej córki, a żeni się z dziewczyną nieskazitelnie czystą - ile liczne opisy obyczajowości japońskiej, tak egzotycznej i ciekawej dla europejskiego czytelnika.

Akcja Śpiących piękności, dłuższego opowiadania, osadzona jest w niezwykłym domu schadzek, w którym starcy przyjmowani są przez głęboko uśpione dziewczyny. Ten oryginalny pomysł twórczy wprowadza Czytelnika w świat samotności ludzi starych w sposób prawdziwie mistrzowski.

Genres: Japan, Japanese Literature, Classics, Short Stories, Asia, Fiction, Historical Fiction

264 pages, Hardcover

First published January 1, 1987

About the author

Yasunari Kawabata (川端 康成) was a Japanese short story writer and novelist whose spare, lyrical, subtly-shaded prose works won him the Nobel Prize for Literature in 1968, the first Japanese author to receive the award. His works have enjoyed broad international appeal and are still widely read today.
Nobel Lecture: 1968
http://www.nobelprize.org/nobel_prize...

Reviews

[Maciej Sz. · Rating 5 out of 5]

Najbardziej cieszą właśnie takie wypady do antykwariatu, z których człowiek wraca trzymając w ręku literacką perłę o rynkowej wartości nieprzekraczającej 7 złotych.

Pozwolę sobie pominąć tę garść frazesów mówiących o tym, że Kawabata to pisarz nastrojowy, niespieszny i poetycki, bo nie to jest najistotniejsze. Mistrzostwo jego prozy polega na scaleniu perspektywy japońskiej i europejskiej; na snuciu historii wokół tradycyjnego rytuału parzenia herbaty i łączenia go z napięciami wynikającymi z artystycznego ujęcia freudowskiej psychoanalizy. “Tysiąc żurawi” to próba przepracowania kompleksu Edypa w orientalnym anturażu. Życie w cieniu zmarłego ojca, spółkowanie z jego kochanką, aż po jej samobójczą śmierć (tak, Jokasta to nieprzypadkowe skojarzenie!) i w końcu zmagania z małżeńską impotencją wymagającą symbolicznego przezwyciężenia, to zapewne kilka głównych motywów, które nadbudowują znaczenie tej historii. Polecam czytać minimalistę Kawabatę z obszerniejszym, ale tematycznie pokrewnym dziełem Kena Keseya czyli “Czasami wielką chętką”. Dużo tu podobieństw, a także różnic co do kierunku, w którym zmierza przepracowywanie kompleksów. Obie rzeczy wybitne.

[gałganzbagien · Rating 2 out of 5]

2,5 ⭐

Pierwsze opowiadanie było dobre, ale nie na tyle, żeby uratowało moje serce po drugim opowiadaniu. „Śpiące piękności” to jedno wielkie obrzydlistwo. Stary dziad ma ochotę zgwałcić młodą dziewczynę... Nie, po prostu nie.

PS: Przerażają mnie te dobre oceny czy tłumaczenie takich zachowań „innym postrzeganiem świata ze względu na inne realia”.

[PErvOL Books · Rating 1 out of 5]

1,5⭐️ , ale i tak naciągane

[madziar · Rating 5 out of 5]

Ten zbiór jest zdecydowanie najlepszą książką Kawabaty.

Tytułowe "tysiąc żurawii" to wzór na torbie podróżnej dziewczyny, którą młody chłopak spotyka po raz pierwszy na ceremonii picia herbaty w rodzinnym mieście. Ta dziewczyna zostanie jego żoną, ale pozostaje otwartym pytanie, czy cienie przeszłości nie będą zbyt mroczne dla młodego małżeństwa. W rodzinie chłopaka ojciec zadawał się z dwoma innymi kobietami - obie kochały go tak mocno, że po jego śmierci przenoszą uczucia na syna. Jedna z nich jest twarda i bezpośrednia - ocierając się często o zwykłe wścibstwo doprowadza w końcu do małżeństwa. Druga zlewa w jedno ojca z synem - po jednej nocy nawet własna córka nie jest w stanie wydobyć jej z otchłani rozpaczy, która prowadzi matkę do samobójstwa. Podobieństwo ojca i syna jest widać większe niż się samemu zainteresowanemu wydaje, bo syn i córka przyciągają się z niespotykaną siłą - ten nieszczęśliwy romans przerywa ta druga, niszcząc symbole najmocniej związane z całą sytuacją i wyruszając w podróż do domu rodzinnego swoich przodków. Skomplikowana fabuła, gęsta od symboliki i faktów niewypowiedzianych wprost czyni z tej książki małe arcydzieło w stylu japońskim.

Wydawać by się mogło, że charakterystyczne dla twórczości Kawabaty jest przedstawianie kobiet jako żywiołu pełnego gorących emocji i dynamiki, w opozycji do chłodnych i opanowanych mężczyzn. W "Śpiących pięknościach" odebrano głos kobietom, bo są po prostu uśpione. Starzec, spędzając kolejne noce z dziewczętami, powraca myślami do zdarzeń z przeszłości swojego życia; śpiąca piękność staje się dla niego (tak jak i zapewne dla innych starców, korzystających z tej niezwykłej usługi) małym Buddą. Sam ten tekst zasługuje na 5 gwiazdek.

[Vrona · Rating 1 out of 5]

Okropnie niepokojąca, obrzydliwa, creepy książka. Nie polecam. Nie jestem w stanie dostrzec tego „kunsztu” literackiego. Jedynie podobały mi się listy Fumiko, reszta - okropność.

[Patryk Brodalka · Rating 3 out of 5]

Ocena jedynie za Śpiące Piękności,

[Bogna · Rating 2 out of 5]

Monolog wewnętrzny starego dziada ble

[Invektyva]

ciekawe książki antek poleca…

[アレクサ]

Nie wiem. Mam mieszane uczucia do tych opowiadań. Z jednej strony jestem dość zniesmaczona ale z drugiej czytało się to tak lekko i przyjemnie. Ciężko mi to jakoś sensownie ocenić więc chyba zostawię bez gwiazdek.

[Wojciech · Rating 4 out of 5]

"Tysiąc żurawi" - 6,5/10
"Śpiące piękności" - 7/10

[Zuza Sobiczewska · Rating 5 out of 5]

Kocham „Śpiące piękności”