Littekens

by Patricia De Martelaere

Dutch

Genres: Fiction, Belgian

163 pages, Paperback

First published January 1, 1990

About the author

Patricia Marie Madeleine Godelieve De Martelaere was een Vlaams filosofe, hoogleraar, auteur en essayist.

Patricia De Martelaere in de Nederlandstalige Wikipedia

Patricia De Martelaere in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren

Patricia De Martelaere bij "Schrijversgewijs"


Patricia Marie Madeleine Godelieve De Martelaere was a Flemish philosopher, professor, author and essayist.

De Martelaere studied philosophy at the Catholic University of Leuven, where in 1984 she obtained a PhD in philosophy on a thesis on the skepticism of David Hume. She taught as professor at the Catholic University of Leuven. She was also linked to the Catholic University of Brussels as a professor. Her publications include works about David Hume, Arthur Schopenhauer, Friedrich Nietzsche, Sigmund Freud, Ludwig Wittgenstein and Jacques Derrida.

Besides her philosophical activities, she was also active as a writer of several novels such as Littekens and Het onverwachte antwoord

Patricia De Martelaere in the English Wikipedia

Reviews

[Ibe Rossel · Rating 5 out of 5]

gaf me een knoop in de maag en deed me kettingroken, maar dat was het wel echt waard

[Tessa Kerre · Rating 4 out of 5]

Dit is geen ontspannend boek. Het is een hard boek. Ik voelde een lijfelijke pijn, soms misselijkheid. Ge moet het maar doen als schrijver, dit verwekken. Geen woord teveel, gebalde zinnen die meer dan eens een stomp in je maag en je hart zijn. Het is mijn derde boek van Patricia De Martelaere, en ik denk dat ik de twee andere nog eens ga herlezen.

[Laurent De Maertelaer · Rating 3 out of 5]

Schrijnend en beklijvend naar de studentenwereld overgeheveld Dafnis en Chloë-verhaal. Stilistisch superieur zoals steeds bij PDM.

[Mahatma · Rating 5 out of 5]

Schrijnende, allesverwoestende liefde, of was het dat toch niet?

Ik ken mensen zoals Eva of Vincent, maar ben ze gelukkig niet. Het boek heeft me wel wat dichter tot bij hen gebracht.

Oh, en dan is er Hugo Brenners nog, natuurlijk.

[Lotte ✨ · Rating 3 out of 5]

3⭐️ Dit was een vrij bijzonder boek. Weet niet echt wat ik er van moet vinden.

[Ann · Rating 3 out of 5]

Goed geschreven, maar onaangenaam om te lezen, gewoon omdat de twee hoofdpersonages zo onsympathiek, zelfs pathologisch zijn. Eva is in haar tweede jaar geneeskundestudies, maar eigenlijk is ze meer geïnteresseerd in lijken dan in de levenden. Ze woont samen met Vincent, die zijn eerste jaar rechten aan het trissen is. Hij leidt bijna een dubbel leven: hij gaat niet meer naar de colleges en houdt zich vooral bezig met sporten en het volgen van sport op de TV. Hun relatie gaat niet goed - veel ruzies, Eva verlaat Vincent, komt terug....

Ondertussen begint Eva geïnteresseerd te geraken in een oudere, gehuwde architect, die ze iedere dag de oprit naar zijn huis ziet oprijden. Op een bepaald ogenblik neemt ze het initiatief om hem te contacteren, maar alles loopt op een sisser uit.

Allemaal niet bijzonder vrolijk. En voor mij was het meest schrijnende de beschrijving van de relatie van Eva en Vincent met hun ouders. Eva doet altijd zeer akelig tegenover haar brave burgerouders, vooral haar moeder, die onderdanig, bijna wanhopig, probeert om te doen wat Eva wilt, maar er enkel in slaagt haar te irriteren. De scene waarin de moeder een slagroomtaartje meebrengt als een poging om haar liefde voor haar getormenteerde dochter te tonen, was pijnlijk om te lezen. De relatie van Vincent met zijn moeder is eerder die van de geliefde zoon voor wie geen enkel meisje (inclusief Eva) ooit goed genoeg kan zijn, en die altijd zijn mama's bankrekening als een ATM mag gebruiken.

Het is verleidelijk om etiketjes van psychopathologie op Eva en Vincent te kleven. Zij heeft OCD en depressie. Hij is suïcidaal en/of psychotisch. Maar ik veronderstel dat al die vervreemding en al dat gevoel van de zinloosheid van het bestaan en de onmacht om echt te communiceren, eerder een late (1990) stuiptrekking van existentialisme-op-zijn-Vlaams vertegenwoordigt.

Kortom: de moeite waard om te lezen, maar bitter en deprimerend.

[Frank Peter · Rating 3 out of 5]

Over een niet-functionerend jong stel met (inderdaad) littekens, zowel geestelijk als lichamelijk. Hij mishandelt haar, zij houdt toch van hem en hij van haar. Als tekst an sich zou dit me weinig bekoord hebben moet ik zeggen. Sommige scènes zijn ronduit naar om te lezen en het boek als geheel laat me vertwijfeld achter. Echter, omdat De Martelaere een filosoof was, vraag ik me hele tijd af of ze (net als zoveel romans schrijvende filosofen) de personages en het drama opvoert om haar filosofische opvattingen uit te beelden, waardoor het boek me uiteindelijk toch fascineert als een raadsel. Erg prettige schrijfstijl overigens, het omgekeerde van 'purperen proza'.

[Danny · Rating 3 out of 5]

existentialisme uit Zottegem

[Sofie Sue Stephanie Rutgeerts · Rating 5 out of 5]

Hard.

[Lars Meijer · Rating 3 out of 5]

Een grimmig sprookje.

[Eline · Rating 4 out of 5]

De kwellingen van de studententijd meesterlijk weergegeven. Toch geen 5 omdat de hoofdpersonen me nu ook weer niet zoveel konden schelen.

[Dorien Brouwer · Rating 3 out of 5]

Gevonden in de kringloopwinkel. Had eigenlijk meer van PDM verwacht. Irritante karakters, maar toch doorgelezen om te weten waar het heengaat. Lijkt ouder dan 1990,