გიორგი ჯინჭარაძეს, სხვა მონაწილეებთან ერთად, ეკუთვნის მუზეუმ "წიქარას" შექმნის იდეა. ფრანკფურტის 2018 წლის წიგნის ბაზრობის საქართველოს საპატიო სტუმრის სტატუსის პროგრამის ფარგლებში გაიმართა გამოფენა, სადაც სხვა ქართველი მხატვარ-ილუსტრატორების ნამუშევრების გვერდით წარმოდგენილი იყო მისი ნახატებიც - "წიქარას" ილუსტრაციების ნაწილი. ამ ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ქართული ზღაპრის ხელახლა გამოცემა სწორედ მაშინ გადაწყდა.
ზღაპარში წიქარა მოთხრობილია ბიჭისა და ხარის მეგობრობის ამბავი. ბოროტი დედინაცვალი გადაწყვეტს ქმარს ხარი დააკვლევინოს,რათა ბიჭი დარდს გადაყვეს და ასე მოიშოროს თავიდან. ეს ამბავი ბიჭმა გაიგო და ხართან ერთად გაიქცა. უკან კი ბოროტი დედინაცვალი დაედევნათ.
Books can be attributed to "Anonymous" for several reasons:
* They are officially published under that name * They are traditional stories not attributed to a specific author * They are religious texts not generally attributed to a specific author
Books whose authorship is merely uncertain should be attributed to Unknown.
მგონი, ერთადერთი ზღაპარია, რომლის პირვანდელი ემოციები დღემდე მომყვება და ახლაც ამ შესანიშნავმა გამოცემამ ხელახლა გამახსენა ის დარდი, შფოთვა და სიყვარული, რაც ბავშვობაში ამ ამბის მოსმენა/წაკითხვას ახლდა თან.
"თაგვმა უთხრა: თქვენნაირი მეგობრები მე არ მინახავს, ამიტომ აღარ გთხოვ პირობის შესრულებასო" - ზრდასრულობის მიუხედავად, ამ წინადადების ამოკითხვა და გულისაჩუყება ერთი იყო.
სულაკაურის გამოცემაც ულამაზესია, ორივე წავიკითხე და საგულდაგულოდაც დავათვალიერე, მაგრამ მაინც გამიჭირდა გადაწყვეტა, რომლის ილუსტრაციები უფრო მომეწონა :დ