მაშინ როდესაც წიქარას დაკვლას გადაწყვეტენ, ალისფერი ხარი მის მეგობართან ერთად გაიქცევა და გრძელ და ფათერაკებით სავსე გზას გაივლის, სანამ სამშვიდობოს გააღწევენ.
ხალხური ზღაპარი წიქარა, რომელიც ქართული ფოლკლორის ერთ-ერთი უმთავრესი ნიმუშია მეგობრობაზე, ხელახლა გამოიცემა თათია ნადარეიშვილისა და ეკა ტაბლიაშვილის დასურათებით. ილუსტრაციები, რომელიც ამ გამოცემაშია წარმოდგენილი, წარუშლელ კვალს დატოვებენ პატარა მკითხველის გონებაში.
თათია ნადარეიშვილსა და ეკა ტაბლიაშვილს, ხვამხატვრებთან ერთად ეკუთვნის პროექტი „წიქარა - მუზეუმი მუზეუმში“, რომელიც გერმანიის ქალაქ ფრანკფურტში, 2018 წლის წიგნის ბაზრობის საქართველოს საპატიო სტუმრობის ფარგლებში გამოიფინა.
Books can be attributed to "Anonymous" for several reasons:
* They are officially published under that name * They are traditional stories not attributed to a specific author * They are religious texts not generally attributed to a specific author
Books whose authorship is merely uncertain should be attributed to Unknown.
მგონი, ერთადერთი ზღაპარია, რომლის პირვანდელი ემოციები დღემდე მომყვება და ახლაც ამ შესანიშნავმა გამოცემამ ხელახლა გამახსენა ის დარდი, შფოთვა და სიყვარული, რაც ბავშვობაში ამ ამბის მოსმენა/წაკითხვას ახლდა თან.
"თაგვმა უთხრა: თქვენნაირი მეგობრები მე არ მინახავს, ამიტომ აღარ გთხოვ პირობის შესრულებასო" - ზრდასრულობის მიუხედავად, ამ წინადადების ამოკითხვა და გულისაჩუყება ერთი იყო.
სულაკაურის გამოცემაც ულამაზესია, ორივე წავიკითხე და საგულდაგულოდაც დავათვალიერე, მაგრამ მაინც გამიჭირდა გადაწყვეტა, რომლის ილუსტრაციები უფრო მომეწონა :დ